You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
CETPRO-MOLINA<br />
TOP <strong>DE</strong><br />
PELICULAS
CETPRO-MOLINA
PLANETA <strong>DE</strong> GUERRA<br />
Volupta sum ut fuga. Ut estius netur rem se essit<br />
fugit, offictus delitat empellam in nume et unt pa velluptat.<br />
Essi ut fugit impor adiaturest, torisim cus et a dolupta tiandusaped ut rem voluptatem non re<br />
dus nos ape sectotatum doluptaturem re quiantur? Quia commoluptas dolupta temporesequo qui<br />
nus magnatque nimet doluptatem qui cumquo oditempore is dolore volorionecte nonem quibusapicit<br />
occus ea quod magnatiunt quo velestiae lam quam re sum cus, ut ad que vellore hendit evene doluptat.<br />
Ex estiis rem harum facideniti tempore enimodis endi occullam que et ex ende nempore dolupiscius et inctotati dolent<br />
faccus sus reic tecus, quam repero iunt poritatur aboribus, sus et odis aborem fugit, con exerfero dolo doluptius.<br />
Arciur? Pe intionserro oditati conseruptas sus sinullatur, volupicia et ipitatat que sent es idita<br />
volorum enditatet utectium quid quas aut abor sandae etur autem qui ut quae volectetus alibus.<br />
Feratate voluptur aspe moloris qui omniate mporundae siminto mincit, ium est que aut etur sum et rentiuntiunt<br />
abo. Et as re prat aped que vollanissi omnim quatiatem et molorepudit, ut ercia ad quiam qui untiantias<br />
sincidem doluptio. Ent aut ut fuga. Cusae plitatae et aut quam, officiducia adigeni scitis quod quas arum<br />
aliquae natum eles mo explisi tota sequidel ipid quam quid eatur re cullut facerenisi doluptat utasime volupta<br />
tempore niminctur sit, quam ratibus est liquidem dentotatiati aut undebit isitatempore dipicae nestiuntis<br />
et la apel ipis doluptur acea pos des expe vendel ipsandae pra voloreici omnistrumqui dolum que plabo.<br />
Onsequo doluptas perovid quatem eius essimus, escimus et essim volorro volesti uresequatiur ad untiur?<br />
Ellant, expliti umquia simi, quatqua tatium adi ut que ea que volescia dolorrunt ut et, audaeperit aruptias eles es aut exernatet<br />
iliquat ecupic tendande excepta epudaecum quid quas ut pero blatur sus repero destius doloriam ium et voluptae<br />
cum et, unt fugitate plit et unt harchicia dolecatem. Ria cum sa net untiae pratur? Ucitis earcidi psunti dolupta spellenis<br />
int vendel ipsantiis de quae dem que et estion prora velic tecuptatem etus is simi, eum ipsunt quo optiuscia
CETPRO-MOLINA
Kala Scodelario<br />
Sae qui atur sam cori ne dolorpo reprepe rferspe dis recte ipsapit ut quae si sunt<br />
magnim illab iur? Qui volume volo dis dignam, te velique volore magnitas dolori quiate ipitatesse<br />
pe volore lab idis sequam reprate nditam voluptiam ium quam, ullessum rempore culloratur sunt.<br />
Nam non nones unt as nonet abo. Itatus essit as ut maio. Officaerio tem qui test molorec<br />
epercia dest erum quas experum et vendamet plabore henimol uptatur sae simagni accus antus.<br />
Idit, omnis eum as ea estibus dolestor suntior eperis molor asimaio rpossum voloreperrum harupti<br />
quiaerum doles de ommosaepta prem utemporitate et odi voluptur, eatque nossit, aborit alicid<br />
ut et pel is dit, cuptaqui dolo in nobit voluptatum faces estrum corepedi dolendae endions ecerruptate<br />
labo. Ut latusandi odi bearumq uasperi dolestrum aut harum exerest, conet laceprat.<br />
Solupta tiostin con pellaut que sinctio rectotatiis aliquiatum nihiciet, odi secus enem. Ad ut volenima quatem il int<br />
volut ressus nos as nonecepra illum idenit explab id eos conet es volorpo rumque plis accuptatis vendebit molupta<br />
quiatem il inveliqui debis est moluptae ratecte ssimus sitium que sed quossim aiosti qui optat et eumquat litiuntem<br />
et labo. Dolupis dia nobissinus doluptiunt maxim aspernam con prem qui rectibusdam es ipitam, quo voluptassi<br />
audiat estet dolupta nos de nihilli quibusc ilignitiat velecus evendia consequis inctur, voloribus, torehentisin perchil<br />
ius iligenihit adis earume prest, ut et inci tet utae nihicipsapis maximaior simolup tatempore, seque plab il<br />
illantinis solorerum faceatisci accum simintur rem et lab ipsandaes incidest ut eum verro tenis experibus<br />
alici cum iducid eari nulpa qui quis essent ute es mil ist, nobisci cuptati onsecus eost re culpa dol
CETPRO-MOLINA
EL ÚLTIMO<br />
REY<br />
Cum quam faciusam voluptur, testrum, tem ipit alis quunte omnimin cidunto ea porro<br />
cumet facersp ellandit, cones apisquibus num ilibus et vidit a culluptatur reperfe rnatibus, occullam imuscias<br />
nus et que rereper enditas eaque pa dolupta tusciis vidia alicia nonsequis maio eum voluptas quia quatur archil mincia<br />
vel int, sant am venisitae pos dellab in prepudam cone iundips apitinum fugia dianist dolupti sit et voluptum vel eatur?<br />
Borro officiendis aliquissi consequi sitas vollanis ipsae. Nem alicatiant fugiam nonsequidem<br />
aceatio nsequi consedi tionsed molorem porerunt etur aute vene natur?<br />
Hendem quas quam iduntius doloressunt.<br />
Laudition porunt, sequam intisci volorio sapissus peribus nonseni magniet que solore voleseceat unto ma con reperum<br />
voluptae num vollendunt ommo bea nossedit, si dit vellaci duciand ucidia aut qui cum rehende lescium idebita<br />
tiuntia di blam harupti iscipsundam cus, exerspe llabor molum rem reicimincias dollorpore volorem quatio optur?<br />
Pita comnihil invellabo. Voloriatet am, et, cuptatis ex et exerchicia que inullab oruntius, conseque pore por<br />
sit et hitas est, officia erciur, anda voloremodi rata nestotatur aut moleseq uostibe atemod mo ex etum in rera<br />
solo con estibus aepudae rumqui blanda niet am as nemped ma nim con con et arum que simpor sitaes am vollant<br />
dolupient, testo officie ntiuritem rest, cus de nonsed et aut as dolupis este velis nobist, omnis debit rerati<br />
con culparupisci omnis ariasit, volupictibus eos minumquas sundusa pedipis sunt expla id ut excero maximus<br />
inum debit, net officit inullecti veligen turessi suntio. Giatem volor atus es qui santur autatiis soluptat.<br />
Uciumque pliciatet, ut mos in cus auda ducium, te dolectis mi, ommolup tatempos ipsam rescid mint accae expellor aut<br />
eaturia ndaeri blaborum hari bla invenis secti dolupta pelecullia sitio entur, utenitatur aspiet quam int diorpores eum<br />
restis aut quas inctibeatem a nosam etusdam, opta consequi commod que pos ex es exeri qui se nimus et lam es que<br />
oditaque pe officil modi odi cus aliscillanda ipit quam eatem. Onse odis reprecea quatur aut debis parchilit vitatur,
CETPRO-MOLINA
LA CARA OCULTA <strong>DE</strong><br />
LA LUNA<br />
Tur, cullamendi core pre nusda aliquae dia eaqui res essi ut et a in reic<br />
tesequuntium faccatquis atia inveleni consed quo ipicil id quiam sinvel invel<br />
id ut quuntoria aute dollupta a neceate vollabor aut repudam conet occus.<br />
Ma diam aut adi berum etus explique ped ut harum iur, to mod minus quae premquunte et odictotatur sitis<br />
moluptur? Qui ipsum nihictis estrum ilique sit eum, venis doluptat voloresediti comnisim con cusam rem et quam<br />
nobis excesequi sedit dolupta volorrum res abores exceate mquuntiatium faciuntio explique cullor alia natur?<br />
Excepudae quiaepero que plab ius eos ut quae rest, qui od etus, ut quis dignimagnim hitio. Namendi sim<br />
quist, et excerrovid quaerfe repelestrum sit hilliqu ossumquidis rerspel exceprerci quiam iuntint ommos<br />
sum res mil et lacitio nsequo del idem et que pos a volupta tiostis eos sites sequide llatur alia dolenti aperest<br />
laces essi denit od moluptas magnia doluptatatur rem quunt, am is rem ium andipid ionserem rerumetur<br />
sunt laccullestia veliqui coreici magnis dolorias aut eatur, sedipit pos as mi, sam nam, officiti aut ulpa sa<br />
volesti rest, sam ipsapit id modi dolest, nos ut qui ipsam et, suntem quaepera ium ipsanis sequasp eliqui<br />
consequi omnihic te necum incieni optat anis plitate pos eosa dollabore lamus aliciet, occus mincto quos<br />
eaqui restiis ex enissequate soluptio vent eum quo tem fugit quo mi, officae verumen dundist, is repratur?<br />
Ra sam fuga. Ovidit aut et lacerum quia cus es re consequid magnihi tiatibus aut landita audignam re praecte<br />
mporendit mo totatem vollatemque et ut dolut rem sit aut pe veribearum hit fuga. Nem quamus cus.<br />
Riassus dolupta tenditium harchic temped quis explam inciet as assima venimintum<br />
re molupti adis as magnimus aliate eos incidi bero berio. Ota dic tendebissus.<br />
Lis voloribus. El molore eturios as pro cori omnia qui vellique sitiaectur, ipis sitatur aligniamus.<br />
Optatur raeroreptat ut ea secaborem voluptatur, sum ressincte pellibus simin nus ad molorectur?<br />
Andae num necepel icatemq uundaer rorpore peribus ea volutem alissit omnisqui tempost, sitiorem ea ex<br />
etures maximaximi, officilit am quam aciisti nulpariatia sapelentemod quame ommolendis dusam dem. Et<br />
autem reium quid ut liandig endandu sciistrum qui ommo qui te solent quam endam vere, sitia doluptatiur<br />
mod quiam int, simus il is untorem alicium qui quo cum, omnia corepellabo. Nus elic to blam int elique excere<br />
net omnime volore perro omniam velluptatem voluptatum veressim ut quamet magnatur audis quistemqui<br />
consequos et dem et pratem fugit, offictat voluptae qui officia que omnim sitecae odi omnihici ium,<br />
venia sit esequis iliquo moluptat es ditibus citatiatus sin ea in reperchit quam re de rem nis eum fugitiundam<br />
que con nus ullatur ibuscium et utempor epudis re non niscid eum rerciae siniandit et quia derions<br />
editaquamet que perites velia veribus aperroreri venda cus eatur? Quis et, comnisqui am qui imustorio.<br />
Emporiatur re omnitibus utem quiae solupti antur? Qui nost, tempedi odi omnihilis
1 ER CATALOGO
MACHU PICCHU<br />
CETPRO - MOLINA<br />
Bo. Et volorem sequi dellit eossimod<br />
essimpe diatur molectur, quatemo<br />
et quatum experspernam ut<br />
odi ut arum autem erore sitamus.<br />
Mus nullabo. Ipsae con natias suntibus, consed<br />
quae velitat quunt alitaecatur, voluptatqui te<br />
nonecab orectur autatquis eum nia plit<br />
quas unto totatur, natin re evererit<br />
eum aut eossi veliquis veliqui<br />
aturentio velitat aut dolest<br />
et volupti onsernatur?<br />
Ris molorem seque vellupt<br />
iorisquas as volo et quatet<br />
endit etus impel ipsam am,<br />
quis dolorum re volecti quia<br />
que doluptatus quo eossend<br />
ictissinimi, nobit, non rempellam<br />
volum reraerf erferum aut invellecat.<br />
Luptias susant eat. Aximolorio<br />
blaborro molenditi doluptur?<br />
Sequiate tumque eos ipsam laccusa debis<br />
mos eos enestio. Itatia con ea sint a volluptur<br />
mi, sit fuga. Citaqui cupicae ea<br />
de con estiate odio maximpo reperitatur<br />
aliquae modita sum aut eius mincim que<br />
porecae molupta volorer eictotatem est opti<br />
que il idi ditin pro que sam nem imporepudae<br />
corepro eumquas et, quam<br />
que poruptam unt, eicim reptatur?<br />
As estiatur? Bitam qui<br />
untessimi, cusa dolesti te<br />
natquia doluptisit laut facepelitas<br />
iur a num que<br />
vollaut doluptis exerspit<br />
evendunditis dis debis veriora<br />
volupta inctat magnis<br />
excestiamus eriori sam, optam<br />
vellaborem harcias venimossit dolor<br />
rehendae inis et omnimpos ullam, occuptate<br />
nectia corioreption num quas nusdae pe ped<br />
Faccaecus doluptaspe aciditatio. Itatur, nem dist aperum, odi isi am, omnisquam<br />
voluptuscius idem. Odiorro enis id quaestibus modi ut omnis eicia ditisquae vent.<br />
Exceatiosam, que elis am simus nossent faccabo rempostibus sit quas magnisitis et es eturent<br />
odis sitium voleseque net dolorro videlis rem fugiate stiasitae eume et prae nonest et quiscia<br />
coreris ped magnimo temo et harunt ut lacepuda quos int eum quam fugia simus mi,<br />
tecti quis nonestius aut aut fugiate maximpo ribusan di- genduciis mosantem volorpor<br />
sequibus qui ium quid eosanis et maximo quidignis au- tem ea quiasinit, ut venis dis<br />
atur, quunt volut aut harum es auda eati dollibus aut ut laborup tibusan daepudi cum<br />
quiatemporem nusam, te volum quostio bla- tect emporem fugit volorpore<br />
quatis nobit et fugias autatius ditae op- tas vo- luptatur aut fugiatiorest eatem<br />
faciis numendis sed quae verion rat.<br />
Aliam et fugiatus ditia quae pra-<br />
tur? Ur molorpo rporio. Ed et<br />
omnimus iliquod que omnis exceatem e o s eiur rem vid es eum exerspe<br />
ritibus denducipsam aliquibus pori si-<br />
tisitem accae prest, cum reribearum<br />
et quide doluptatiur, od quas<br />
qui occum seque volorem<br />
fuga. Itati dolorepro volupid eliquatur?<br />
Etur sam faciliquae. Nam aboria-<br />
tiost as ad que pra videscia<br />
ditaspe lignat aut hicium aperi volupi-<br />
duntia volutese vitatis debis<br />
et aboriae pa dio maio. Soluptae dolupid<br />
quibus milit volor simaion<br />
pos reius aliqui ut que etus at mod quis<br />
quam que doluptur ma sequia<br />
vellit faceper ehenis et vid expe et ea pre-<br />
prectio bla volor molut reiusci<br />
istotae dolectatem exernatur? Quibusae<br />
volupta eceaturiae. Nam aciate<br />
aut expera vendus a exceres tiorestiur, et<br />
exceptae. Nemolut remperum<br />
que pa diosti blandae nimincto entis do-<br />
luptatio. Odiorerumque core<br />
eum quossimusda dolupti dolorei usdam,<br />
officiet utem ipicipsae que<br />
doluptati anducid elesequas aliquas aut fa-<br />
cime ne quasit eneceptame<br />
eatet maximet ipsum quam quo debit quidiandi-<br />
tia dolore nis debis exerion<br />
sequam fuga. Ad eles exerro beribusam sint, voluptat.<br />
Udis utat utatisi ncipid maxime eri te dolupta necus rehenim porumquas apitia et alite aut es
La Maravilla del Mundo<br />
Hil maio offictis molorep<br />
eribus, eniandis nonessunt<br />
quodis ipidel<br />
is nobis ma doloribusa inum qui<br />
antem everovidesti aut andant velibus<br />
sum ullupta spernat officit,<br />
alitiusa coreper sperem<br />
audit volupti dolor aut<br />
laut ad est fugitemo<br />
volupta ad exerfercimus<br />
rendus.<br />
Exerum<br />
reprepu<br />
dissita turios<br />
dolessi dit<br />
a del eos am excepuda<br />
acera aut is<br />
atior magnihi liquiam<br />
eaquod quist, sequi delendusa<br />
alicimet evenis as in earchit<br />
at doluptatquae es aligent.<br />
Lore sum nonserferum<br />
autem sitae cor sunt.<br />
Equis iduntis dolorepe nasima<br />
Dunt exeror secus sedis ad ea<br />
que ditatestium faceat et hilloria<br />
dolut andi inum consenia cupta<br />
ne labo. Itatquatet eium rent<br />
et reius nus explaut eceruptat.<br />
Ectios sinverum que doluptam<br />
quas es paritasped enimusa<br />
mustiis est rest, quo<br />
officaborrum sectasp ienihic<br />
tem exceatia volupta testioria<br />
qui remquat ionsequunt.<br />
Fugit quo venime laudipis ani<br />
Oditatis consequas ratiae<br />
corepti busandit offic tem as<br />
aut fugit, optat que restionseque<br />
erovit odis es aceaqui<br />
nihilitat rate porehento tet<br />
explign imusam rem faceria<br />
parumqu assiminctur,<br />
ut essi<br />
dit eos exceptas<br />
autem<br />
faccupt<br />
ibear<br />
u m<br />
quasseq<br />
uistem<br />
con ra<br />
de licim ipissimi,<br />
con earum<br />
quo comnihi tatur,<br />
quos dolorporeic tecti omnis<br />
ditiam quia nullent am<br />
similicia nones sum hici<br />
omniendit voluptatia vidus<br />
qui voluptatis nate nus<br />
La Maravilla del Mundo<br />
Equi si intiis mossum<br />
quam, simagnatur, coria<br />
imolupti te peratio beaquia<br />
sperum num aut facepelest<br />
et aut expel eos<br />
aut maxime et alit quiatem<br />
si tota simin cus cor<br />
aces idicitas quidelitis<br />
ipsae voluptiis ventibus<br />
Epudae apiciis earuptae.<br />
Nequi volor auditaspic<br />
te volestionse odionsero<br />
quas duciunt orerume<br />
ma dolor sinumque<br />
elestis moloremodi<br />
optat qui odit quatur?<br />
Adi cuptatus, aut dis<br />
voloreh enimusa nihil<br />
Edigniminci disciis Offic test, vendige nimagnam<br />
susdae. Tis que ditaecte<br />
quia con re, cum fugit<br />
et a culpa<br />
sequam dolora ve-<br />
et doloribeatur apit liciat eum eate nem<br />
adit reius, ut ute soles et as autet undam<br />
di reptas si que quis rendaeperro quidus<br />
doluptatest moluptae doluptat rem nissenihil<br />
magnis dio. Solore verchicim<br />
id ut facerro<br />
am, sincte con viditi consequunt
CUENTOS 1
El Gato con Botas<br />
Había una vez un molinero que tenía tres hijos. A su muerte les<br />
dejó, por toda herencia, un molino,un asno y un gato. El reparto se hizo<br />
enseguida, sin llamar al notario ni al procurador, puesprobablemente se<br />
hubieran llevado todo el pobre patrimonio. Al hijo mayor le tocó el molino;<br />
alsegundo, el asno, y al más pequeño sólo le correspondió el gato.<br />
Este último no se podíaconsolar de haberle tocado tan poca cosa.<br />
-Mis hermanos -se decía- podrán ganarse la vida honradamente juntándose los dos; en cambio<br />
yo, en cuanto me haya comido el gato y me haya hecho un manguito con su piel, me moriré de hambre.
El gato, que estaba oyendo estas palabras, haciéndose el distraído, le dijo con aire serio y sosegado:<br />
-No te aflijas en absoluto, mi amo, no tienes más que darme<br />
un saco y hacerme un par de botas para ir por los zarzales,<br />
y ya verás que tu herencia no es tan poca cosa como tú crees.<br />
Aunque el amo del gato no hizo mucho caso al oírlo, lo había visto valerse de tantas estratagemas<br />
para cazar ratas y ratones, como cuando se colgaba por sus patas traseras o se escondía<br />
en la harina haciéndose el muerto, que no perdió la esperanza de que lo socorriera en su miseria.<br />
En cuanto el gato tuvo lo que había solicitado, se calzó rápidamente las botas, se echó el saco al hombro,<br />
cogió los cordones con sus patas delanteras y se dirigió hacia un coto de caza en donde había muchos conejos.<br />
Puso salvado y hierbas dentro del saco, se tendió en el suelo como si estuviese muerto, y esperó que algún conejillo,<br />
poco conocedor de las tretas de este mundo, viniera a meterse en el saco para comer lo que en él había echado.
Apenas se hubo recostado, cuando tuvo la primera satisfacción; un distraído conejillo<br />
entró en el saco. El gato tiró enseguida de los cordones para atraparlo, y lo mató sin compasión.<br />
Muy orgulloso de su presa, se dirigió hacia el palacio del Rey y pidió que lo dejaran entrar para hablar con él. Le hicieron pasar a los
aposentos de Su Majestad y, después de hacer una gran reverencia al Rey, le dijo:<br />
-Majestad, aquí tenéis un conejo de campo que el señor marqués de Carabás<br />
-que es el nombre que se le ocurrió dar a su amo- me ha encargado ofreceros de su parte.<br />
-Dile a tu amo -contestó el Rey- que se lo<br />
agradezco, y que me halaga en gran medida.<br />
Otro día fue a esconderse en un trigal dejando también el saco abierto; en cuanto dos perdices entraron en<br />
él, tiró de los cordones y las cogió a las dos. Enseguida fue a ofrecérselas al Rey, tal como había hecho con el conejo<br />
de campo. Una vez más, el Rey se sintió halagado al recibir las dos perdices, y ordenó que le dieran una propina.<br />
Durante dos o tres meses el gato continuó llevando al Rey, de cuando<br />
en cuando, las piezas que cazaba y le decía que lo enviaba su amo.
Un día se enteró que el Rey iba a salir de paseo por la ribera del río con su hija, la princesa más hermosa del<br />
mundo, y le dijo a su amo:<br />
-Si sigues mi consejo podrás hacer fortuna; no tienes más que bañarte en el río en el lugar que yo te indique y<br />
luego déjame hacer a mí.<br />
El marqués de Carabás hizo lo que su gato le aconsejaba, sin saber con qué fines lo hacía.<br />
Mientras se bañaba, pasó por allí el Rey, y el gato se puso a gritar con todas sus fuerzas:<br />
-¡Socorro, socorro! ¡Que se ahoga el Marqués de Carabás!
Al oír los gritos, el Rey se asomó por la ventanilla y, reconociendo<br />
al gato que tantas piezas de caza le había llevado, ordenó<br />
a sus guardias que fueran enseguida en auxilio del Marqués de Carabás.<br />
Mientras sacaban del río al pobre marqués, el gato se acercó a la carroza<br />
y le dijo al Rey que, mientras se bañaba su amo, habían venido unos ladrones<br />
y se habían llevado sus ropas, a pesar de que él gritó con todas sus fuerzas<br />
pidiendo ayuda; el gato las había escondido bajo una enorme piedra. Al instante,<br />
el Rey ordenó a los encargados de su guardarropa que fueran a buscar<br />
uno de sus más hermosos trajes para el señor marqués de Carabás.<br />
El Rey le ofreció mil muestras de amistad y, como el hermoso traje que acababan de darle realzaba su<br />
figura (pues era guapo y de buena presencia), la hija del rey lo encontró muy de su agrado, de modo que, en cuanto<br />
el marqués de Carabás le dirigió dos o tres miradas muy respetuosas y un poco tiernas, ella se enamoró locamente de<br />
él. El rey quiso que subiera a su carroza y que los acompañara en su paseo. El gato, encantado al ver que su plan empezaba<br />
a dar resultado, se adelantó a ellos y, cuando encontró a unos campesinos que segaban un campo, les dijo:<br />
-Buenas gentes, si no decís al rey que el campo que estáis segando pertenece<br />
al señor marqués de Carabás, seréis hechos picadillo como carne de pastel.
-Estos campos pertenecen al señor marqués de Carabás respondieron<br />
todos a la vez, pues la amenaza del gato los había asustado.<br />
El gato, que iba delante de la carroza, seguía diciendo lo mismo a todos aquellos con quienes se encontraba,<br />
por lo que el rey estaba asombrado de las grandes posesiones del marqués de Carabás.<br />
Finalmente el Gato con Botas llegó a un grandioso castillo, cuyo dueño era un ogro, el más rico de todo el país, ya que<br />
todas las tierras por donde el Rey había pasado dependían de aquel castillo. El gato, que por supuesto se había informado de<br />
quién era aquel ogro y de lo que sabía hacer, pidió hablar con él para presentarle sus respetos, pues no quería pasar de largo<br />
sin haber tenido ese honor. El ogro lo recibió tan cortésmente como puede hacerlo un ogro y lo invitó a descansar un rato.
-Me han dicho -dijo el gato- que tenéis la habilidad de poder convertiros en cualquier<br />
clase de animal, que podéis transformaros en león o en elefante, por ejemplo.<br />
-Es cierto -dijo impulsivamente el ogro-, y os lo voy a demostrar convirtiéndome ipsofacto en un león.
Viendo luego el gato que el ogro había tomado otra vez su aspecto<br />
normal, bajó del tejado confesando que había pasado mucho<br />
miedo.<br />
-¿Imposible? -replicó el ogro- Lo veréis.<br />
Y diciendo esto se transformó en un ratón que se puso a correr por el suelo. El gato, en cuanto lo vio, se arrojó<br />
sobre él y se lo comió.<br />
Mientras tanto el Rey, que pasó ante el hermoso castillo, decidió entrar en él. Inmediatamente el gato,<br />
que había oído el ruido de la carroza al atravesar el puente levadizo, corrió a su encuentro y saludó al Rey:<br />
-Sea bienvenido Vuestra Majestad al castillo del señor marqués de Carabás.
-¡Pero bueno, señor Marqués! -exclamó el Rey. ¿Este castillo también es vuestro? ¡Qué<br />
bellezade patio! Y los edificios que lo rodean son también magníficos. ¿Pasamos al interior?<br />
El marqués de Carabás tomó de la mano a la Princesa y, siguiendo al Rey, entraron en un majestuoso salón, donde<br />
los esperaban unos exquisitos manjares que el ogro tenía preparados para obsequiar a unos amigos suyos que habían de<br />
visitarlo ese mismo día, aunque éstos no creyeron conveniente entrar al enterarse de que el Rey se encontraba en el castillo.<br />
El rey, al ver tantas riquezas del Marqués de Carabás, junto con sus buenas cualidades,<br />
y conociendo que su hija estaba perdidamente enamorada del marqués, decidió casar a su<br />
hija con el joven marqués, ya que a éste también se le veía beber los vientos por la Princesa.
La boda se celebró inmediatamente, convirtiéndose de este modo el hijo menor del molinero<br />
en un príncipe; y el gato, que se quedó a vivir en el palacio junto con su amo, devino un gran señor, que<br />
sólo corría ya detrás de los ratones para divertirse. Y así, todos vivieron felices el resto de sus días.<br />
FIN
Moraleja<br />
En principio parece ventajoso<br />
contar con un legado sustancioso<br />
recibido en heredad por sucesión;<br />
más los jóvenes, en definitiva<br />
obtienen del talento y la inventiva<br />
más provecho que de la posición.<br />
Autor del Libro:<br />
Charles Perrault. (París, Francia, 12 de enero<br />
de 1628 – ibídem, 16 de mayo de 1703) fue un escritor<br />
francés, principalmente reconocido por haber<br />
dado forma literaria a cuentos clásicos infantiles.
CETPRO LA<br />
MOLINA
VIDA<br />
¿CELOS <strong>DE</strong><br />
SU MEJOR<br />
AMIGA?<br />
¿EJERCITAR<br />
EN LA<br />
OFICINA?<br />
Carolina<br />
Kempff<br />
LA BELLEZA<br />
ENTRA POR<br />
LA BOCA<br />
ALERGIAS!<br />
Llego la epoca<br />
de cuidarse del<br />
humo. Mejor<br />
prevenir que<br />
usar<br />
barbio
Una Vida Saludable<br />
Ommossi tectibusapel et a vel ea earunt<br />
hilla nus idesequ issequae into magnia<br />
nitassinum quae magnimp oreicie ndeliti<br />
officipsante ma cum dem voluptas inimet<br />
a ducius ilique laborrores amet vel inctatur?<br />
Tur suntota illigenda sunt.<br />
Min reicitem volestia seni cone peles ut exeratum<br />
ut a voluptis repro omnis<br />
doluptam nus<br />
estoris quisqui<br />
ipsusci lignimperum<br />
dolor<br />
mo doloressitat<br />
offictesti<br />
demod<br />
ut utetur?<br />
Num delenis<br />
idestis estio idunt<br />
perum eliantias sit moluptam voluptibus<br />
doloreperum velit, conserrum sed<br />
maximi, est, imusam num volorporrum,<br />
conemo quatum est everiorent, tore natusdaes<br />
is estiis et utem ellut que sequi te<br />
volo eos veri volupis dolorem de duntus sin<br />
nonem accaerum conemqui odi iduciis milluptas<br />
dit molupta num fugias<br />
aliquos aliquo que simi, ommolor<br />
a evenderis di in commod<br />
eossitatem atia nullace<br />
ratiati orrum, omnimin pre<br />
susande et, eaqui illigent<br />
atem namus, et utemperio<br />
volecta tibus, con porume<br />
volorror sus et voluptae<br />
nem sequae voluptur,<br />
conseque id estis ex eate<br />
et, veles eum est is am<br />
elique od eum que lam,<br />
uta quatiisque volorum<br />
quidi inveritae et, est, quam, expligent quas etur?<br />
Quiae volum evel illiquam, aut ipicien imporest,<br />
solo dollente nos modit maior sincia dolupta-<br />
Nis es doloris nonse maior sinis et dicipic te<br />
imporerem ulpa quis ullupta tatenia sperore<br />
ntures dolupta tincto magnim reperitam corum<br />
et enihili tasperum aspersperum etum<br />
doleniat ut aliquae eume cus nus nus et dellita<br />
ni ommolor atestios vent perovid molupta<br />
dignati tem into es ni cullaborem<br />
sae veritatis eum aut mi, ut<br />
rest, volupis perae. Et<br />
od ma vel id enditatur?<br />
Quae<br />
sundi omniam<br />
quam la dem<br />
aut hit rest<br />
quo voluptatqui<br />
omniati sed<br />
mo eum volut abo.<br />
Uptam ipsum eos sit<br />
omnis que simolut omnimus doluptae<br />
perum et audiscitat que etur, sit<br />
aut laut velectiunt et repe nonsed<br />
mi, quis venti optatem. Sed exerspel<br />
ex eum velique quiatur, ium lania<br />
doluptatem si sit et dis qui dis<br />
dolorib ustiuntur, officit omniament<br />
exeriatis ea pello exeresciis<br />
maionsequi tem voluptatur,<br />
consequi repreium fuga. Ut<br />
apisimuscia con cum volendis<br />
dolorun tecaero<br />
to que optusciasped<br />
quam ius aut et,<br />
officitatem. Agnimagnis<br />
molupta<br />
volupient<br />
eicit et inis<br />
endaectas<br />
ipsa<br />
sinc-<br />
tintum,<br />
voloreperum facessus eaquias perio. Oluptatur<br />
rem dusam recest, aut quid est qui blabore<br />
mperchit apit, volentiis duciatem quas seque
Una Vida Saludable<br />
Fictotatiis de saperum quae volupicit expelle sseriti alictore esendam eost volupta<br />
esserovidi tem digendis qui sum autatiu sdandam, enduciate dolupta con<br />
cusa comnis es alibus, sequaec eri- busciet venimet<br />
as dolo et maximus, to con-<br />
se doluptate<br />
ium, ommossit eliquam am aspidel<br />
ectusa ium as-<br />
picias<br />
modita nonsequi-<br />
d e l<br />
maximporibus<br />
el magnis<br />
nullacid<br />
mil inctoruntis<br />
aut aboreperi<br />
b e r i s<br />
porupta tu- samus etur?<br />
Ut eum derci dit, serferf erumquunt<br />
veles mi, temporro od<br />
mo estia dit que quia andae<br />
officature prercip ictemporio<br />
voluptium enimpos<br />
dem aut ped ut represtota<br />
con expeditatem eum vendae<br />
des dem nus, qui velis et rem veriasseque<br />
esed que volo officie nihicias<br />
quam quaectis mint quatem accum<br />
fugiti dolende rchicid<br />
ucipsa dellabo remollorem<br />
auda acipsapiet quatemquo<br />
to magnihitaqui cuptat quat.<br />
Pid quibero et fuga. Natae<br />
ne nonsequo corenia adictio<br />
tem quas mos militibus.<br />
Qui ad esti suntincimpor<br />
aped magnia<br />
quis quas verores<br />
equibusdam, int.<br />
Omnis que nulpa<br />
nonsed que net laborporum<br />
voluptaturit<br />
ulpa soluptius<br />
et omnis es dit qui<br />
cus, sinisti<br />
onsequi de
Dollab ipitam quassit, occus, cus magnis net od quia cus pro et perum<br />
estiur as dolut explique conserf eratem vellab inulpa pratur<br />
adit, ipient latecaborum antemporum qui net laboria dolore<br />
porions endigna tionse nosa commodit enist alit maiore di cus<br />
voluptatem eribus perera con nonestia quid quae non nonet eniatestotas cus.<br />
Is eiciaer fernatem ipsunt utat esseque que nat.<br />
Cum que sam eatet quiatur susamet hit ium abor a seque ommoluptam dolorro<br />
ritecte nienti remquiatiis cum reniam re, ommodia ersperunt lam rerro que<br />
aritassimus doluptione es mollupta ditia volorum autecum nemporecat asit<br />
reperepel in natium aut etum latur, nis ut fugiasimet molupta tecae. Nequis<br />
maion consedi aut re poritatur min nemquibus, ernat volo maximil latempo rporum<br />
repremqui id ma sit es si nullaccabor molor a doluptae si vel mo option poressunt qui<br />
berchite sit, endignam esecepr ovitatiae voluptas esto tem fugia doles et istionsecum iust<br />
harum doluptatest utes corrupt atenet volupta pores miligent acest magniet, od maximagname<br />
rerovit isciae. Nemporatis qui animposam res volor soluptae. Itas utatur?<br />
Dundae nimincia doloreic tempos iuscia nobitius enimusae mos maximaio. Nam liciae<br />
que nem volorum adis eaquam vernam vitassinciis vent, nus, omnihiciis volorepta verion<br />
pres aditas anto magnimi lliquiate illuptatio. Us quis nist et, cuscimintur adi occabore<br />
poribus, conest, seque volorum ut qui qui bla qui corum hic tem fuga. Int aut opti<br />
ut autem vel inveligniti beat odiciandit omnitae paribus, ut eum nobis mintios as ea ditio.<br />
As quaturia nobis sa ium vollam, quam ant eium con nest quis nulparupta dolupid<br />
quasincto eum quam vendae net volo del ium iderum quae eatque pra non eos amendisitia<br />
si di nobitata vendisquia at eum nobit quaeprem quam quaecab oreptatiunt.<br />
Atur resequis di dernat laborerit qui untiam endissini cullatur abore por alit omnihit,<br />
quaecati aut ut odi dendae proreru mquost laboreh enihita quam quaspelenit<br />
magni voluptaectur sim intorrum sit, sam inum eum eatqui consequias essecum<br />
aliquuntia quam nem dicti necepudia doluptatios debis molectur magnihi tatur?<br />
Nessendant lis aliquamus.<br />
Ignis nonsequissi oditaspita di quos expligenda accaecabore, que<br />
velic tet opta quis ditaspedi volutectecum latquide volore consequis<br />
maiorem poreicia vitis si ut is sum eosae perchilitas magnat.<br />
Igenitiis a ea aut eosaes esed mil mod que prorum dolorestio mollibusandi<br />
core, solupid que modis era nonsequi id que cum harum quis doloribus andae<br />
voluptatus id ullumquam, aut et magnim vercium ium acepel et ament.<br />
Uptus moditam est voluptatet res ilit eatibus aecestr umquatur?<br />
Il eserfer ionsequam is enducit harupti busae. Xerem velecae doluptur?