You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
F E B R E I R O 2 0 1 7<br />
Mulleres<br />
pioneiras<br />
I N F O R M A C I Ó N B Á S I C A<br />
<strong>Katrine</strong> <strong>Switzer</strong><br />
Valentina Tereshkova<br />
Amelia Earhart<br />
María Teresa de Filippis<br />
Dian Fossey<br />
Sofía Ionnescu
1ª muller en correr unha maratón<br />
<strong>Switzer</strong><br />
<strong>Katrine</strong><br />
Kathrine <strong>Switzer</strong> (Amberg, 5 de enero de 1947) é unha escritora, comentarista de televisión e<br />
maratonista estadounidense, máis coñecida por ser a primeira muller en correr unha maratón (a<br />
maratón de Boston) cun dorsal.<br />
Esta maratón estaba destinada exclusivamente aos homes, pero logrou inscribirse como KV <strong>Switzer</strong> na<br />
Maratón de Boston de 1967, saíndo co dorsal 261 e cruzando a liña de meta 4 horas e 20 minutos<br />
despois.<br />
Durante a carreira, un dos comisarios, Jack Semple, que ademais exercía de codirector da carreira,<br />
percatouse da presenza de <strong>Katrine</strong> na carreira e intentou detela berrando: "Sal da miña carreira e<br />
devólveme o dorsal". Pero a colaboración do seu mozo e de algúns corredores, que a escoltaron ata a<br />
meta, impediu que a atleta fose retirada da competición.<br />
En el transcurso de la carrera, uno de los comisarios, llamado Jock Semple, que ejercía de codirector de<br />
la carrera, detectando que Kathrine <strong>Switzer</strong> era, efectivamente, una mujer, intentó detenerla, salió<br />
detrás de ella y le gritó: "¡Sal de mi carrera y devuélveme el dorsal!". Pero la colaboración de su novio y<br />
de algunos corredores, que la escoltaron hasta la meta, impidió que la atleta fuera retirada de la<br />
competición.<br />
<strong>Switzer</strong> gañou a maratón de Nueva York de 1974 e quedou segunda na maratón de Boston de 1975,<br />
onde logrou a súa mellor marca cun tempo de dúas horas, 51 minutos e 37 segundos.<br />
Enlaces de interese:<br />
http://www.soymaratonista.com/32552/kathrine-switzer-una-mujer-que-hizo-historia<br />
https://www.youtube.com/watch?v=fOGXvBAmTsY&list=PLXEz6ievRyFVecK7uEniA5qluc25Pjl3Z<br />
https://www.youtube.com/watch?v=yAXkjY5EPTI&list=PLXEz6ievRyFVecK7uEniA5qluc25Pjl3Z&index=24
Tereshkova<br />
1ª muller astronauta<br />
Valentina<br />
Valentina Tereshkova naceu en Rusia o 6 de marzo de 1937). É unha enxeñeira rusa e foi a primeira<br />
muller que viaxou ao espazo exterior (o 16 de xuño de 1963 a bordo da nave Vostok 6).<br />
Tras abandoar os seus estudos, traballou nunha fábrica de neumáticos e máis tarde estudou enxeñería.<br />
No ano 1962 foi seleccionada para o seu ingreso no corpo feminino de cosmonautas. De entre máis de<br />
catrocentas candidatas, so cinco foron seleccionadas.<br />
O 16 de xuño de 1963, con 26 anos e a bordo do Vostok 6, convertiuse na primeira muller en viaxar ao<br />
espazo. O seu nome en clave para a misión foi Chaika (Gaivota).<br />
Aínda que así estaba previsto, non selle permitiu tomar o control manual da nave e tiveron que pasar<br />
19 anosata que outra muller viaxara ao espazo. Ningunha das catro cosmonautas do grupo de<br />
Tereskova viaxou ao espazo.<br />
Tras a misión espacial, estudou na Academia da Forza Aérea de Zhukovski e graduouse como<br />
enxeñeira espacial en 1969. Ese mesmo ano, o grupo de cosmonautas feminino disolveuse. No ano 1977<br />
recibiu o doctorado en enxeñería.<br />
En 1997 retirouse da forza aérea e do corpo de cosmonautas.<br />
Enlaces de interese:<br />
http://www.erroreshistoricos.com/curiosidades-historicas/la-primera-vez-en-la-historia/1111-la-primera-mujer-astronautavalentina-tereshkova.html<br />
https://www.youtube.com/watch?v=Eq-dhztIiAs
1ª muller aviadora<br />
Earhart<br />
Amelia<br />
Amelia Mary Earhart, naceu en Atchinson (Kansas) o 24 de xullo de 1897 e finou no océano Pacífico o<br />
2 de xullo de 1937, foi unha aviadora estadounidense, célebre polas súas marcas de voo e por tentar a<br />
primeira viaxe aérea arredor do mundo sobre a liña ecuatorial.<br />
Amelia deu mostras dunha personalidade inqueda e audaz que se involucraba en actividades propias<br />
dos mozos: escalaba árbores, deslizábase en zorra e disparaba a ratas cun rifle. Tamén tiña como<br />
pasatempo reunir recortes de xornais de mulleres famosas que sobresaían en actividades tradicionais<br />
dos homes.<br />
En 1920 asistiu xunto coa súa familia a un espectáculo aéreo en California e quedou prendida dos<br />
avións. Conseguiu que a levasen a bordo dun biplano no que voou por 10 minutos sobre Os Ánxeles,<br />
as súas palabras acerca desta experiencia foron: axiña que como despegamos eu sabía que tería que<br />
voar de agora en diante.<br />
En outubro de 1922 tivo o seu primeiro récord de altitude ao voar a 14.000 pés de altura. En 1925<br />
uniuse á Asociación Aeronáutica Nacional. Investiu diñeiro para construír unha pista de aterraxe,<br />
vendeu avións e promoveu a aviación especialmente en mulleres. Xa comezaba a facerse dun nome na<br />
sociedade. O Boston Globe recoñecíaa como unha das mellores pilotos dos Estados Unidos.<br />
O 26 de abril de 1927, o capitán H.H. Railey preguntoulle se quería ser a primeira muller en cruzar o<br />
Atlántico. Wilmer Stultz e Louis Gordon serían os que pilotaran o avión, , ao que chamaron Amizade<br />
e Amelia foi nomeada comandante do voo.<br />
Despegaron o 3 de xuño de 1928 e arribaron en Berry Pourt no sur de Gales (xa con pouca gasolina)<br />
e non en Irlanda como fora planeado. A mesma Amelia recoñeceu que todo o traballo fixérono os<br />
pilotos , pero ao arribar os reporteiros ignoráronos e abordárona a ela. Recibiu felicitacións do mesmo<br />
presidente Coolidge.<br />
A súa fama creceu nos medios de comunicación e comezou a dar presentacións públicas grazas ao<br />
traballo de George Putnam. Axudouna a publicar o seu libro Twenty Hours, Forty Minutes, e<br />
acompañábaa a todas partes. Foi tanta a unión de ambos os dous que acabaron casando en 1931.
Continuou impulsando a aviación entre as mulleres. Fundou a organización as noventa e nove na súa<br />
habitación de hotel en Cleveland con outras pilotos, pois incluía a 99 membros. e foi a súa primeira<br />
presidenta. A súa carreira como aviadora non foi interrompida: crebou marcas de velocidade para<br />
mulleres.<br />
.O 20 de maio realizou un voo soa polo Atlántico exactamente 5 anos logo da súa primeira vez.<br />
Posto que ela non tomaba café ou té, mantíñase esperta cheirando sales. Só levaba un termo con sopa<br />
e unha lata de mollo de tomate. Chegou fóra do punto planeado en Londonderry no norte de Irlanda.<br />
Baixando do avión preguntoulle a un home que se achegaba e tiveron a seguinte conversación: Onde<br />
estou?... no pasteiro de Gallegher... vés de lonxe?... de América respondeu ela. Impuxo máis marcas :<br />
primeira muller en facer un voo solitario no Atlántico, primeira persoa en facelo dúas veces, a distancia<br />
máis longa voada por unha muller sen parar, récord por cruzalo no menor tempo.<br />
Os recoñecementos acumuláronse: fixo un tour por Europa, en New York fixo un percorrido baixo<br />
choiva de papeis, o presidente Hoover condecorouna coa medalla dourada especial da National<br />
Geographic Society, recibiu chaves da cidade de moitas partes, foi votada a muller máis destacada o<br />
ano. O congreso a condecorou coa Distinguished Flying Cros dada por primeira vez a unha muller.<br />
En 1934 anunciou que a próxima aventura seria un voo a través do Pacífico desde Hawai a California<br />
e despois a Washington, dez pilotos intentárono e morreron. Saíu de Honolulu o 11 de xaneiro de 1935<br />
e aterro en Oakland, ante unha multitude que a vitoreaba. Roosevelt envioulle os seus parabéns. Ese<br />
mesmo ano realizou a primeira viaxe solitaria dos Ánxeles a Cidade de México e de alí a Newark.<br />
Xa en 1935 comezou a formularse os plans para facer unha viaxe ao redor do mundo. Marcaría dous<br />
fitos: a primeira muller en facelo e a maior distancia posible circunnavegando o globo no seu ecuador.<br />
Segundo ela era o voo que lle quedaba por realizar. Pero non puido rematar a súa viaxe.<br />
O seu aeroplano caeu de 35 a 100 millas da costa da illa Howland, albiscouse unha chalupa pero non<br />
se atopou nada.<br />
En vida Amelia regularmente enviaba cartas a George, nunha delas escribiu: por favor debes saber<br />
que son consciente dos perigos, quero facelo porque o desexo. As mulleres deben intentar facer cousas<br />
como o fixeron os homes. E cando fallen, o seu fracaso non debe ser senón un reto para outras.<br />
Enlaces de interese:<br />
https://www.youtube.com/watch?v=5GxIjgIuOjQ<br />
Amelia. Colección Miranda. Edelvives (2016)
Mª<br />
1ª muller piloto de Fórmula 1<br />
Filippis<br />
Teresa<br />
María Teresa de Filippis, naceu en Nápoles en 1926 e finou en Lombardía no 2016. Foi unha piloto de<br />
carreiras italiana e a primeira muller en competir na Fórmula Un.<br />
Á idade de 22 anos, de Filippis comezou a súa carreira no automobilismo. Gañou a súa primeira<br />
carreira, pilotando un Fiat 500 nunha carreira de 10 quilómetros entre Salerno e Cava de 'Tirreni.<br />
Pasou a pilotar no campionato italiano de automóbiles deportivos, terminando segunda na tempada<br />
1954. Ao ver o seu potencial, Maserati fichouna como piloto oficial.<br />
De Filippis participou en varios eventos de carreiras de motor.. Antes de darlle a oportunidade de<br />
pilotar na Fórmula Un, terminou segunda nunha carreira de coches deportivos de apoio ao Gran<br />
Premio de Nápoles de 1956, pilotando un Maserati 200S.<br />
O 18 de maio 1958 de Filippis tivo a oportunidade de participar no Gran Premio de Mónaco. Dos 31<br />
participantes só a metade estableceron un tempo o suficientemente bo para cualificar, De Filippis<br />
quedou fora da carreira xunto ao debutante e futuro presidente da Formula One Management Bernie<br />
Ecclestone.<br />
O Gran Premio de Bélxica de 1958 permitiu a todos os pilotos competir sen ningún límite de tempo de<br />
cualificación. De Filippis clasificouse no último lugar, a case 44 segundos de Tony Brooks o pole position.<br />
Malia que dobrárona dúas veces na carreira de 24 voltas amañouse para terminar, aínda que no<br />
décimo e último lugar despois de que os outros nove coches non puideran terminar. Foi a única vez<br />
que rematou unha carreira.<br />
En 1959, no Gran Premio de Mónaco foi o seu último intento de cualificar nun Gran Premio, aínda que<br />
ela continuou en activo no automobilismo.<br />
En 1958 De Filippis deixou os circuítos e deu as costas ás carreiras de motor durante 20 anos.<br />
Mantívose afastada de todas as formas de automobilismo ata 1979 cando se uniu ao Club<br />
Internacional de ex Pilotos de Gran Premio de F1, tomando o papel de Vicepresidenta en 1997.<br />
De Filippis foi unha pioneira no automobilismo, un deporte dominado polos homes, ningunha muller<br />
volvería a correr na Fórmula Un durante os seguintes 15 anos.<br />
Enlaces de interese:<br />
https://www.youtube.com/watch?v=XJOBgQDqkpA
1ª muller primatóloga<br />
Fossey<br />
Dianne<br />
Diane Fossey naceu o 16 de xaneiro de 1932 nos Estados Unidos e morreu en Ruanda o 26 de<br />
Decembro de 1985. Foi unha zoóloga recoñecida pola súa labor científica e conservacionista cos gorilas<br />
das montañas Virunga (Ruanda e Congo).<br />
Graduouse en Terapia Ocupacional en 1954 e pasou varioa anos traballando nun hospital de Kentucky.<br />
Influida por George Schaller, importante zoólogo adicado ao estudo dos gorilas, Fossey viaxou a<br />
Áfricano ano 1963 onde observou e estudou aos gorilas das montañas no seu hábitat natural e<br />
coñeceu ao arqueólogo británico Louis Leaky de quen aprendeu a importancia do estudo dos grandes<br />
simios para comprender a volución humana.<br />
A súa paciencia e observación meticulosa dos gorilas permitíronlle comprender e imitar o seu<br />
comportamento, gañándose a aceptación de varios grupos. Aprendeu a coñecer as características<br />
únicas de cada individuo, chegando a ter con eles unha relación de confianza e afecto.<br />
Karisoke, o seu lugar de estudo, convertiuse en centro internacional de investigación sobre gorilas. No<br />
ano 1974 recibiu o grado de doctora en Zooloxía pola Universidade de Cambridge.<br />
En 1983 publica Gorilas na néboa, onde expón as súas observacións e a súa relación cos gorilas en<br />
todos os seus anos de estudos de campo.<br />
Durante toda a súa vida, Fossey enfrontouse a actividade dos cazadores furtivos que estaban levando<br />
a especie dos gorilas da montaña a súa extinción. Esta loita creoulle moitos inimigos e sospeitase que foi<br />
o motivo do seu asasinato en 1985.<br />
O seu traballo contribuiu en gran parte a recuperación da poboación de gorilas e a desmitificación do<br />
seu comportamento violento.<br />
En 1988 a vida e obra de Fosse foi retratada na película Gorilas en la niebla (Gorillas in the Mist),<br />
dirixida por Michael Apted eprotagonizada por Sigourney Weaver.<br />
Enlaces de interese:<br />
https://gorillafund.org/who-we-are/dian-fossey/<br />
https://www.youtube.com/watch?v=xj02s-zIuss<br />
Película "Gorilas en la niebla"
1ª muller neurocirurxán<br />
Ionescu<br />
Sofía<br />
Sofía Ionescu-Ogrezeanu naceu o 25 de abril de 1920 e morreu o 21 de marzo de 2008. Foi unha<br />
neurocirurxiá rumana e considerase a primeira muller neurocirxiá do mundo. Filla dun caixeiro de<br />
banco e unha ama de casa.<br />
O interese de Ionescu pola mediciña comezou despois de coñecer ao pai dun dos seus mellores amigos,<br />
o Dr. Dimitru. A morte dun dos seus amigos da escola, que morreu en París debido a unha infección<br />
despois dunha cirurxía cerebral, impulsou a Ionescu a entrar na escola de Mediciña.<br />
Co apoio da súa nai, entra na escola de mediciña en Bucarest no 1939. No seu primeiro ano de<br />
prácticas, estudou oftalmoloxía. Durante unhas vocacións, ofreceuse como voluntaria para coidar de<br />
sovieticos prisioneiros nun hospital en Falticeni. Entrou no servizo de cirurxía do hospital, facendo as<br />
súas primeiras operación quirúrxicas, sobre todo amputacións.<br />
En outubro de 1943 converteuse en interna no Hospital Nr. 9 en Bucarest. Durante o bombardeo de<br />
Bucarest, viuse obrigada a realizar unha cirurxía cerebral de emerxencia a un rapaz ferido debido a<br />
falta de persoal médico. En 1945 recibiu a certificación en mediciña e cirurxía.<br />
Con 47 anos xa era unha neurocirurxiá no hospital Nr. 9, formando equipo con Ionel Ionescu e<br />
Constantin Arseni, e baixo a dirección de Dumitru Bagdasar. Eles formaron o primeiro equipo<br />
neurolóxico de Rumanía. Foron chamados "O equipo de ouro" e axudaron a desenvolver a<br />
neurocirurxía en Rumanía.<br />
Enlaces de interese:<br />
https://gorillafund.org/who-we-are/dian-fossey/<br />
https://www.youtube.com/watch?v=xj02s-zIuss<br />
Película "Gorilas en la niebla"