afriga - Transmedia 2009

74
SANIDADE
DÉBESE EVITAR QUE SE AMOREEN O LIXO,
ESTERCO, MATERIAL VEXETAL CORTADO
OU MATERIAIS EN DESCOMPOSICIÓN
NAS PROXIMIDADES DA GRANXA, ASÍ
COMO EMPREGAR CONTEDORES PARA
DEPOSITAR OS RESTOS
O esterco é un dos medios onde mellor se desenvolven as larvas de mosca
Un bo plan de desinsectación pode dividirse en dúas
partes. A primeira consiste en aplicar medidas para restrinxir
a entrada das moscas na explotación e frear a súa
reprodución. A segunda contempla a redución do número
de moscas de forma activa mediante o uso de diferentes
métodos físicos, químicos ou biolóxicos.
É necesario realizar unha boa planificación das medidas
a aplicar, xa que a ampla variedade de aloxamentos gandeiros
e de sistemas de manexo tende a complicar o control
de moscas. O que funciona ben nunha granxa pode
ser inútil noutra.
A) ACTUACIÓNS DE DEFENSA
Un primeiro paso para acadar o control destes insectos
pódese realizar de xeito pasivo, impedindo o acceso das
moscas á explotación ou mellorando a hixiene, retirando
con frecuencia a materia orgánica. Son accións nas que o
gandeiro non adoita reparar, ou simplemente non lles dá a
importancia que realmente teñen, e son sumamente eficaces,
de maneira que incluso poden resolver o problema sen
ter que aplicar outras medidas de control.
MEDIDAS DE CONTROL HIXIÉNICAS
Como xa se comentou con anterioridade, as moscas domésticas
aliméntanse de materia orgánica en descomposición,
lixo, excrementos ou terra contaminada, polo
que a presencia destes restos tanto no interior como nas
proximidades das explotacións constituirá unha fonte de
alimentos para as moscas e as súas larvas, o que se traducirá
nun maior número destes insectos. Por estas razóns,
a atención da hixiene básica da explotación é, sen lugar a
dúbidas, o punto máis importante para reducir o impacto
negativo das moscas.
A limpeza das zonas próximas á explotación fará baixar
notablemente a poboación de adultos, xa que as moscas
non poderán propagarse en grandes números se as súas
fontes de comida son limitadas. Débese evitar que se amoreen
o lixo, esterco, material vexetal cortado ou outros materiais
en descomposición nas proximidades da granxa, así
como empregar contedores para depositar os restos.
Xa no interior das instalacións, a correcta execución de
procedementos de limpeza e desinfección asegura a eliminación
de restos de produtos alimenticios que poidan servir
de atracción ou fonte de alimento para estes insectos,
principalmente silos fermentados. Neste mesmo sentido,
tamén é recomendable manter limpos os bebedeiros e almacenar
a comida dos animais en lugares secos e afastados
na medida do posible da corte.
É común destinar tódolos esforzos a proxectar as dependencias
de acordo cos animais e as súas mellores condicións
de produción, pero en xeral non se teñen en conta
outros factores que evitan o desenvolvemento das moscas.
Por exemplo, aspectos de construción que faciliten a hixienización
periódica dos establecementos.
Limpar os corredores e as zonas de maior concentración
de suciedade a diario, e as esquinas e zonas de máis difícil
acceso alomenos unha vez á semana nos meses de verán,
permite reducir considerablemente o número destes insectos.
Ademais, o deseño das instalacións dedicadas á cría
dos animais representa un dos máis importantes puntos
críticos de control.
A ventilación é moi importante para manter unha axeitada
circulación do aire dentro dos aloxamentos animais,
afecta á taxa de evaporación e pode resultar crítica na xeración
dun ambiente seco abondo como para suprimir a cría
das moscas.
Usar produtos para impedir que se formen costras na superficie do xurro impide
que as moscas críen nel
LIMPAR OS CORREDORES A DIARIO E
AS ESQUINAS E ZONAS DE MÁIS DIFÍCIL
ACCESO ALOMENOS UNHA VEZ Á SEMANA
NOS MESES DE VERÁN PERMITE REDUCIR
CONSIDERABLEMENTE O NÚMERO
DE MOSCAS
AFRIGA ANO XV - Nº 80