Descarga en formato PDF (4 MB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...

do, métese o peixe con salabardo izado por grua aos caixóns da cuberta
ou ás Caixas, que irán á neveira con xeo.
Se hai sorte á primeira hora e o chicharro que é moi fino para
escapar se deixa coller, van descargar a Burela para que o peixe chegue
cedo aos mercados de Portugal, previa información por radio de cómo
vai o prezo e se merece a pena. Despois os barcos buscan máis a Leste
polo Golfo da Masma, no Gabito, no Cántaro fronte a Rinlo, vixiándose
mutuamente os movementos, conversando co secráfono os barcos
da cuadrilla. A navegación a menos de tres millas dunha costa que vai
mostrando o radar, permite recoñecer a luminaria impresionante das
luces da Mariña, con breves zonas escuras nas entradas de Fazouro,
Foz e Ribadeo, e as novas marcas das torres dos móbiles e as estradas.
Mais cando se pon proa a Norte, toda a escuridade do mar cae
sobre estes fillos e señores da noite que van polo peixe mentres en terra
case todos dormen. É o momento para as conversacións insólitas na
ponte pola radio: un que fala das mazás da súa horta, outro que
comenta o susto cando entrou no perigoso porto de Luarca cunha vaga
de mar atemporalada. Pero sempre acaban falando do peixe e do
prezo, de se marea ou non o chicharro ou a sardiña en tal lugar. O desánimo
despois de tres lances en branco é superado con unha frase de
aquel patrón do Punta do Castro: aínda non morreu quen pelea.
Cando vai abrir o día xa están na costa asturiana fronte a
Viavelez para pescar a sardiña á alba. Aquí hai problemas porque non
lles deixan pescar aos galegos entre puntas cerca de terra. Xa de día, os
mariñeiros déitanse nos catres de popa mentres o segundo fai o relevo
e o patrón descabeza un sono no camarote da ponte durante a ruta de
regreso. Se houbo sorte e pescaron a cota de 7.000 kg. por barco e día,
sacarán 500.000 pts. na venda desa noite por duascentas caixas de
peixe de 25 kg. aproximadamente cada unha, a unha media de 100
pts./kg. Os que máis gañan nisto son os compradores e intermediarios,
que triplican o prezo no mercado. Curiosamente os que máis
gañan non son os que expoñen a vida e a inversión en barcos e aparellos,
os que gastan as súas noites movidas fronte ás costas da Mariña.
Veñen os barcos de volta. Uns pescaron e outros non. Son os barcos
máis bonitos de liña que hai no Cantábrico, coas súas proas lanzadas,
a ponte alta e branca no medio, atiborrada de aparatos modernos,
174