Descarga en formato PDF (4 MB) - Centro RamÃ³n PiÃ±eiro para a ...

More documents

Recommendations

Info

coma il, porque fixo ao revés de todos: esnaquizando e destruindo o amor no seu intre mais fermoso” (69). Poderiamos dicir que, en boa media, a poesía de Moreiras reflicte unha concepción pesimista do mundo e da vida. Non é raro atopar poemas onde se fai referencia ás prisións —reais ou metafóricas, na tradición ascética e incluso existencialista—, ós xuízos e ós xuíces e, sobre todo, á condena vital. Así, por exemplo, en “Xuízo sumarísimo” de O libro dos mortos, os xuíces falsean as contas da vida para que a sentenza resultase condenatoria: “trabucaban as contas embrulladas // había que facer trampas / para que as contas casasen // e dispoñer daquil ser inocente” (109); igualmente, no poema 100 do mesmo libro, os xuíces e o chacal coa balanza sopesan os méritos e deméritos do morto, indo o fiel para a beira das maldicións á vida: “mais o fidel caía axiña para a banda dos desacordos, das mañáns marelas de carraxe e bruteza, horas de maldicións porque alguén lle dera a vida” (115). Desta maneira, é lóxica a actitude de rexeitamento da vida, manifestada incluso a partir dunha perspectiva que poderiamos cualificar de existencialista 19 , manifestamente nos seus primeiros poemarios; e lóxica tamén é a busca dunha máis perfecta forma da mesma a través da súa destrución. Así, o mellor da vida sitúase, precisamente, no final — “O millor da súa vida foi o fin. / Por primeira vez era feliz / feito materia cósmica, pó luar” (117)—, na súa destrución ou na ponte que vincula a súa esencia transcendente coa materia continxente: “Desvencellarse da vida, desluxala / é un pracer que a nada semella, / perfeición rematada no intre / exacto” (117). Na deriva do sentido vital do existir, o problema, en todo caso, é atopar a clave que permite encher o baleiro entre os dous mundos, a que permite o paso a través desa ponte que, no caso de Moreiras, pode ser o amor, unha palabra, unha imaxe, a natureza, etc., se ben a súa aparición é, como xa vimos, casual e nunca matemática 20 : “Iñoro a verba xusta, nidia, / dura coma diamante / que alumea i enche de esplendor / a ponte valeira / á noi- 19 Sobre todo no caso dos dous primeiros poemarios, dos anos cincuenta, o peso da filosofía e a literatura existencialista —a través do sentido da angustia existencial, reiterada, por exemplo, en Paisaxe en rocha viva—, así como tamén do da social, parece evidente, sobre todo nalgúns casos. 20 Non é o símbolo da ponte o único presente en Moreiras como representación do paso ou a fronteira. Tamén as barcas exercen idéntica función; así, por poñer dous exemplos, o poema 93 de O libro dos mortos trata dunha viaxe que “foi na barca de outra proa esguía” (107), ó igual que “O barqueiro do río” —“cecáis teñamos que ire agora / dunha banda á autra” (123)—, que se apoia na figura do barqueiro, presente en numerosas mitoloxías. 169
tiña, / nin quén paga o pasaxe / dunha banda á outra” (89). Nin nun extremo nin no outro, sempre no límite, na fronteira, Moreiras habita o espazo do estranxeiro. BIBLIOGRAFÍA CITADA BLANCO, Carmen (1989): “A figura literaria de María Mariño Carou”, en Boletín Galego de Literatura, nº 2, pp. 41-57. BLANCO, Carmen (1991): Literatura galega da muller, Vigo, Edicións Xerais de Galicia. BLANCO, Carmen (1996): “Nais de tinta: Dora e Pura Vázquez, Luz Pozo Garza e Pilar Vázquez Cuesta”, en Unión Libre. Cadernos de vida e culturas, nº 1, 1996, pp. 67- 130. GONZÁLEZ GARCÉS, Miguel (sel.) (1974): Poesía gallega contemporánea: Antología, Barcelona , Plaza y Janés. MOREIRAS, Eduardo (1955): A realidade esencial, Ferrol, Aturuxo. Ilustracións de Isaac Díaz Pardo. MOREIRAS, Eduardo (1958): Paisaxe en rocha viva, Vigo, Editorial Galaxia, 1958. Prólogo de Álvaro Cunqueiro. MOREIRAS, Eduardo (1970): Os nobres carreiros, Vigo, Editorial Galaxia, colección Salnés. MOREIRAS, Eduardo (1979): O libro dos mortos, Sada-A Coruña, Ediciós do Castro, Poesía. POCIÑA, Andrés (1995): “Algunhas claves para le-los versos galegos de Eduardo Moreiras”, en Clave Orión, nº IV-V, pp. 76-97. POCIÑA, Andrés (2001): “Notas para unha poética de Eduardo Moreiras”, en Clave Orión, nº VII-VIII (2000-2001), pp. 61-84. POZO GARZA, Luz (2003): Historias fidelísimas. Poesía selecta 1952-2003, Santiago de Compostela, P.E.N. Clube de Galicia, Arte de trobar. Introducción de Carmen Blanco. 170
Page 1:
CLAVE ORIÓN NÚMEROS XII - XIII -
Page 6 and 7:
CLAVE ORIÓN Números XII-XIII-XIV-
Page 8:
Luz
Page 11 and 12:
Olga Patiño -Atmosferas ..........
Page 13 and 14:
HOMENAXE Á TORRE DE BREOGHAN OU TO
Page 16:
PURA VÁZQUEZ IN MEMORIAM Arquivo P
Page 19 and 20:
Guayra en Caracas. A vida no barco
Page 22:
Luz Pozo Garza AS VODAS PALATINAS (
Page 25 and 26:
A poesía é tempo e arde. Ardamos
Page 28 and 29:
EU SON A AMADA EN VELA MEU AMIGO A
Page 30 and 31:
CON PALMAS CON GUIRLANDAS... ** Vin
Page 32 and 33:
...AQUEL NADAL PRIMEIRO EN BOM JES
Page 34 and 35:
ESCOITA AMOR A MÚSICA EN BUSSACO A
Page 36 and 37:
a música do bosque ** Escoita amor
Page 38 and 39:
AQUEL REI DON DENÍS... Aos meus fi
Page 40 and 41:
como pedra luída ** Na escaleira d
Page 42 and 43:
EN LISBOA A CONTRALUZ nos farrapos
Page 44 and 45:
desviar as almas ** Talvez en Portu
Page 46 and 47:
“Por Bem” * No teito do Palacio
Page 48 and 49:
harmonía do universo *** Os palaci
Page 50:
DONAS DA PALABRA Laxeiro. Caixa Nov
Page 54 and 55:
ALEITO A LOBA Emma Luaces Aleito a
Page 56 and 57:
LOBA LIBRE Alá quedou a lobada e a
Page 58:
Úrsula Heinze de Lorenzo POEMAS -
Page 61 and 62:
zärtlichkeit dein name oder lippen
Page 64:
Olga Patiño ATMOSFERAS José Valen
Page 67 and 68:
José Valentín Aberto dende o abis
Page 69 and 70:
Eu sempre me afasto o indispensábe
Page 72:
Pura Tejelo POEMAS 71
Page 75 and 76:
Pero ti, Helena, na penumbra es a a
Page 77 and 78:
HOME E CAN PASEAN POLAS RÚAS DE OU
Page 80:
María Novo Aquí, no Microcosmos L
Page 83 and 84:
A apertura da vida se alimenta con
Page 90 and 91:
89 Heidi Kühn-Bode “Dragón nas
Page 92 and 93:
DESDE LAS COLONIAS DENDE AS COLONIA
Page 96:
Natalia Regueiro GOODBYE, AMERICA.
Page 99 and 100:
vez como o personaxe que lle deu fa
Page 101 and 102:
S.O.: A primeira impresión que tiv
Page 103 and 104:
e intentar concienciar ós seus con
Page 105 and 106:
N.: Ó visionar a película cativou
Page 107 and 108:
en que os rótulos dinme moi pouco.
Page 110:
DONAS DA PALABRA SUMARIO Emma Luace
Page 113 and 114:
112
Page 115 and 116:
114
Page 117 and 118:
116
Page 119 and 120: 118
Page 121 and 122: 120
Page 123 and 124: 122
Page 125 and 126: 124
Page 127 and 128: 126
Page 130 and 131: mensura 129
Page 132: Andrés Pociña O PARNASO GALEGO DE
Page 135 and 136: 2. Mais tamén cómpre poñer no se
Page 137 and 138: Galega dirixido por Dolores Vilaved
Page 139 and 140: Azcoaga (48), Vicente Aleixandre (4
Page 141 and 142: “Raimbaud, Paul Eluard, T. S. Eli
Page 143 and 144: Álvaro Cunqueiro. Tamén aparece v
Page 145 and 146: Mais, cabaleiros a fin de contas, e
Page 147 and 148: “A posibilidade de realización d
Page 149 and 150: á en ella en una primavera íntima
Page 151 and 152: dicativa, pero sen ningún tipo de
Page 153 and 154: gunte por que razón no documento f
Page 156 and 157: EDUARDO MOREIRAS: POÉTICA ENTRE DO
Page 158 and 159: mática humana, malia que, estritam
Page 160 and 161: literaria e intelectual da súa obr
Page 162 and 163: principio que volveremos recoñecer
Page 164 and 165: ción na que o poeta se achega á t
Page 166 and 167: centes / (...) / Non. Non hai fin n
Page 168 and 169: protagonistas. Nela, toda a mitolox
Page 172: Ramón Reimunde PESCADORES DE CERCO
Page 175 and 176: do, métese o peixe con salabardo i
Page 178 and 179: A RÍA DE VIGO Eduardo Moreiras Das
Page 180: Dende Vigo deica o fin da ría na m
Page 184 and 185: POEMAS DE VENTO DE SAL Xosé María
Page 186 and 187: Casa do chan terreiro para a muller
Page 188 and 189: In memoriam de Pura Vázquez Na ros
Page 190 and 191: Entre tanto é inverno outra vez e
Page 192 and 193: CRISTA DO XISTRAL César Antonio Mo
Page 194 and 195: IMAXE DE ROSALÍA Moncho Regueira N
Page 196 and 197: CUARTO CRECENTE Medrou a ilusión d
Page 198 and 199: CUARTO MINGUANTE O corpo vello ach
Page 200 and 201: COMO LIBRARSE... Suso Pensado ¿Com
Page 202 and 203: A WILLIAM CLIFF -polo seu poema “
Page 204: Onde empezan onde acaban Tódalas p
Page 208 and 209: A XOSÉ MARÍA ÁLVAREZ BLÁZQUEZ I
Page 210 and 211: Era Tui o universo. E o centro era
Page 212 and 213: Talvez non saberías se o principio
Page 214 and 215: E ti na luz coma unha supernova na
Page 216: Luz Pozo Garza HOMENAXE Á TORRE BR
Page 219 and 220: 218
Page 221 and 222:
220
Page 223 and 224:
222
Page 225 and 226:
224
Page 227 and 228:
226
Page 229 and 230:
228
Page 231 and 232:
230
Page 233 and 234:
232
Page 235 and 236:
234
Page 237 and 238:
236
Page 239 and 240:
238
Page 241 and 242:
240
Page 244 and 245:
LA VOZ DE LA TIERRA Texto de Michae
Page 246 and 247:
nada de eso. Aunque su padre era hu
Page 248 and 249:
Temo a esas Gentes de Dana, Emer Do
Page 250 and 251:
les son los antiguos rituales; nues
Page 252:
Amergín sintió la presencia de la
Page 256 and 257:
IR A IRLANDA Claudio Rodríguez Fer
Page 258 and 259:
O máis grande e fermoso túmulo é
Page 260 and 261:
como Valentia, no condado de Kerry,
Page 262 and 263:
LITERATURA Os libros están abertos
Page 264 and 265:
A brutal represión inglesa perpetr
Page 266 and 267:
e así mesmo de bébedos. Dende o c
Page 268 and 269:
Eu coñecín ás fillas de Luz Pozo
Page 270 and 271:
ao pasto do gando de la. A pastorel
Page 272:
Luz Pozo Garza Sherpa, a cadela irl
Page 276:
PARADISO Autógrafos de Eduardo Mor
Page 279 and 280:
278
Page 281 and 282:
280
Page 283 and 284:
282
Page 285 and 286:
284
Page 287 and 288:
286
Page 290 and 291:
289
Page 292 and 293:
291
Page 294 and 295:
293
Page 296:
PARTITURA 295
Page 299 and 300:
y una canción a Chuca Pereda (1983
Page 301 and 302:
III O CHORO pode vir a hora do menc
Page 303 and 304:
302
Page 305 and 306:
304
Page 307 and 308:
306
Page 310:
309 Carmen Blanco e Claudio Rodríg
Page 314:
LAVE ORIÓN ISBN 978-84-453-4778-2
show all

Descarga en formato PDF (4 MB) - Centro RamÃ³n PiÃ±eiro para a ...

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?