Descarga en formato PDF (4 MB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...

mática humana, malia que, estritamente falando, non sería adecuado
cualificar a súa poesía de comprometida ou política. Neste sentido,
poderiamos falar dun tipo de estranxeiría ideolóxica consciente e activa,
que convertería a Moreiras nun resistente. As cuestións familiares,
que mellor deberiamos cualificar de sociais, refírense á relación amorosa
que Moreiras inicia coa tamén poeta Luz Pozo Garza mentres
aínda ambos estaban casados nos seus respectivos matrimonios, a
finais dos anos 40 3 . En todo caso, esta circunstancia vital sérvenos para
sinalar unha profunda e continua fidelidade poética en Moreiras,
como é a da presenza da temática amorosa e das referencias a Luz
Pozo, presentes en todos os seus poemarios, o cal tamén nos facilita
definir a Moreiras como un estranxeiro nun sentido amoroso.
Tendo en conta que estas dúas circunstancias mencionadas non
parecen xustificar —polo menos non totalmente— a postergación literaria
de Moreiras na actualidade, quizais sexa necesario considerar a
terceira como a que máis vixencia e relevancia teña á hora de explicar
este extremo. Referímonos á escuridade expresiva e de contido, á dificultade
esencial dos seus poemas, que Andrés Pociña (1995: 78) considerou
como propia e característica da obra poética do autor lucense.
Este crítico fundamenta esa dificultade na amplísima cultura literaria
e filosófica do escritor de Quiroga, sempre presente na conformación
da súa obra, pero tamén nunha dificultade esencial que provén dunha
esixencia previa no que fai á consideración da obra artística; é dicir,
Moreiras caería de cheo dentro do conxunto de autores que pretender
ir, expresiva e conceptualmente, máis alá dos tópicos tradicionais da
lírica galaica, exactamente na liña ou tradición profunda da poesía que
nos propoñemos seguir como manifestación do sentimento de estranxeiría.
Neste sentido, efectivamente, a dificultade de Moreiras contrastaría
co popularismo tradicional galaico, eixe da cultura lírica ortodoxa
galega, pero tamén, vista a cuestión nun plano sincrónico, coa tendencia
ó “facilismo” propugnado pola poesía realista e de ton social,
que se fará dominante un pouco despois da época en que Moreiras
comeza a publicar en galego, durante os anos sesenta. Deste xeito, o
hermetismo conceptual e expresivo do autor ben podería ter sido
interpretado como un afastamento das preocupacións sociais e culturais
dominantes na cultura galega, malia que, como xa queda dito, o
3
Sobre a relación amorosa entre Moreiras e Luz Pozo Garza, en particular no relativo á
influencia na obra da poeta, vid. Blanco (1996).
157