15.02.2015 Views

Descarga en formato PDF (4 MB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...

Descarga en formato PDF (4 MB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...

Descarga en formato PDF (4 MB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

“A posibilidade de realización diste feito humán: Miguel<br />

González Garcés antólogo definitivo da poesía galega de hoxe, foi<br />

doada, tiña que sere, porque o Miguel é, d<strong>en</strong>antes de r<strong>en</strong>, poeta. A súa<br />

obra t<strong>en</strong> unha t<strong>en</strong>sión constante de depuración expresiva que o leva a<br />

atinguir poemas dunha beleza requintada, transpar<strong>en</strong>te, lúcida. Pra<br />

min, a poesía de Garcés, que tantas vegadas lémbrame á do millor<br />

Guillén, do primeiro Cántico, está na liña da poesía española do 27 nas<br />

súas cualidades es<strong>en</strong>ciais: beleza i eisix<strong>en</strong>cia”. (p. 244)<br />

Aquilino Iglesia Alvariño.<br />

É recordado por Moreiras xunto con Pim<strong>en</strong>tel, Cunqueiro, Pura<br />

Vázquez e Fole, na lista dos poetas galegos que colaboraron <strong>en</strong><br />

M<strong>en</strong>sajes de Poesía, acadando máis tarde r<strong>en</strong>ome nas letras patrias 30 .<br />

Emporiso, a fonda admiración que sinte por Iglesia Alvariño aparece<br />

expresada con moito detalle anos despois, no artigo “As pradelas do<br />

mar” 31 (datado <strong>en</strong> febreiro de 1981), no que analiza o tratam<strong>en</strong>to literario<br />

do mar nunha obra fundam<strong>en</strong>tal do poeta latinista: Cómaros verdes.<br />

Vexamos, xa que logo, algunhas das opinións que expresa sobre el,<br />

cando xa ían vinte anos da súa morte e xa gozaba do tratam<strong>en</strong>to de<br />

clásico que, s<strong>en</strong> dúbida, merece. Despois de explicar as “dúas mares”<br />

que acha <strong>en</strong> Iglesia Alvariño, a mar galega e a mar clásica, escribe<br />

Moreiras:<br />

“Mas non é solo, <strong>en</strong> Aquilino Iglesia Alvariño, ‘unha mar <strong>para</strong>da<br />

docem<strong>en</strong>te’, nin tampouco a mar latina do riguroso verso, ondas<br />

azuis e ouro <strong>en</strong>leadas na estrofa. Aquilino é, xa se sabe, un prodixioso<br />

constructor do verso b<strong>en</strong> feito, sempre dono das súas verbas. É un poeta<br />

forte, un elexido <strong>para</strong> cincelar, esculcar, caletrar no fondo das cousas. A<br />

mar, <strong>en</strong>tón, <strong>en</strong>xergada fondam<strong>en</strong>te, <strong>en</strong>trega o seu tesouro tráxeco, ainda<br />

que se remanse e quebre 'nos milleirás ard<strong>en</strong>tes verdelouros'. O poeta<br />

cata e caletra máis aló da forma inxel das cousas...” (p. 33).<br />

María Mariño.<br />

Nunha carta a Luz Pozo Garza, que supoño escrita <strong>en</strong> 1970,<br />

cando Moreiras está escribindo Follas de vagar, ó falar dos artistas galegos<br />

que van aparecer no libro, precisa: “Hasta ahora han ido desfilan-<br />

30<br />

31<br />

Follas de vagar, cit., p. 48.<br />

E. Moreiras, “As pradelas do mar”, Nordés II data 3 (1981), pp. 31-34.<br />

146

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!