Descarga en formato PDF (4 MB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...

allo máis documentado e atinado sobre Mensajes de poesía 10 , do que
vou reproducir aquí o interesantísimo parágrafo de remate:
“Á hora de facer balance de Mensajes de poesía non podemos perder
a perspectiva histórica, sobre todo para entender as moitas cautelas
precisas, a finais da década dos corenta, para publicar textos na lingua
do país. Esta limitación pesa nestas páxinas e relativiza un tanto a súa
significación na nosa historia literaria. Pero como cantidade non é calidade,
haberá que recoñecer o interese das colaboracións galegas de
Iglesia Alvariño e, moi especialmente, de Cunqueiro. Como González-
Alegre en Alba ou como Tomás Barros e Miguel C. Vidal en Aturuxo (por
citar dúas cabeceiras coetáneas de Mensajes de poesía) Eduardo Moreiras
adoptou un posicionamento ecléctico no reparto de voces galegas e non
galegas. Resultante desta actitude foi a divulgación en Galicia de poetas
en castelán -dende Aleixandre ata Blas de Otero, dende Alberti ata
Leopoldo de Luis ou Rafael Morales ou Carmen Conde- que prestixiaron
aquelas mensaxes viguesas tan estimadas por Pimentel, cunqueiro
ou V. Aleixandre entre outros. E tal estima adquire máis relevo aínda se
pensamos no limitado dos medios, na calidade dos textos, na radical
fidelidade á poesía e nos múltiples traballos que Eduardo Moreiras tivo
que asumir para facer realidade o soño lírico das súas mensaxes. Luz
Pozo, destinataria e colaboradora primeira dese soño tivo a sensibilidade
necesaria para continualo e melloralo dende Nordés primeiro e agora
dende esta fermosísima Clave Orión. Será xusto recoñecelo así”.
4. Como crítico literario, preocupado pola poesía en xeral, pero
sobre todo pola que está a producirse no seu tempo. É dicir, nos primeiros
momentos da terrible posguerra e da instalación esmagante da
ditadura, Eduardo Moreiras convértese en guieiro fundamental para
achegármonos a unha historia aínda non ben estudada nin comprendida.
Facer unha análise pormenorizada sobre todas as personalidades
literarias, de todo tempo e de todas as latitudes, de que fala
Moreiras esixiría unha monografía enteira, e non precisamente curta.
De feito, baseándome só nos datos contidos en Follas de vagar, eu presentaba
en “Notas para unha poética de Eduardo Moreiras” esta longa
lista de nomes, na que faltan os galegos, salientando con cursivas os
recordados con máis frecuencia:
Ana Akhmatova (175), Rafael Alberti (94), Svetlana Alliluyeva
(51), Louis Aragon (57, 75, 84, 107), Arcipreste de Hita (67), Enrique
10
L. Alonso Girgado, “Eduardo Moreiras, mensaxeiro da poesía”, Clave Orión IX-X-XI (2002-
2004), 93-97.
137