Descarga en formato PDF (4 MB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...

castelán, agás as cinco cancións de Sigüenza, pero todos corresponden
a poetas que chegarán a ocupar un posto de moito relevo na literatura
galega. A revista chega ata o número 11, que sae en 1952, dedicado 6 a
Blas de Otero. No medio, se pensamos que os números antolóxicos
dedicados a poetas concretos son o 8 (Rafael Morales), o 9 (Carmen
Conde) e o 10 (Álvaro Cunqueiro), compróbase claramente que o interese
de Moreiras nesta súa faciana de animador da creación e divulgación
da poesía atinxe tanto á escrita en galego como en castelán.
Anos máis tarde, en febreiro de 1969, Eduardo Moreiras escribía,
non sen certa nostalxia, estas palabras sobre o significado de Mensajes
de Poesía no seu escuro e difícil tempo de aparición:
“Facía eu, entón, unhos cuaderniños de poesía en edicións
numeradas, pra bibliófilos. O ouxeto era dar a coñecer novos valores da
poesía galega i engadir, en troques, os poetas casteláns que xurdían no
ceo da poesía española da post-guerra.
Niste xeito, colaboraban na revistiña, xunto a Pimentel,
Cunqueiro, Pura Vázquez, Iglesia Alvariño, Fole -que terían, despois,
meirande nombradía nas nosas letras- poetas casteláns ainda pouco
coñecidos, que eu ben cataba coma valores incontestábeles da nova poesía
hespañola: Rafael Morales, Blas de Otero, Gabriel Celaya, Ricardo
Molina, Carmen Conde.
Non podo esquecer a viva simpatía con que Vicente Aleixandre
-cuia colaboración nos meus cuadernos foi decisiva- e Luis Cernuda, no
exilio, acolleron e alentaron o proseguimento da aventura. Tamén
homes xa feitos no oficio, coma Enrique Azcoaga, foron xentís con ista
pequena pubricación que, por certo, tiña os suscriptores máis variados,
dende Pepe, o carpinteiro veciño, deica Conchita Montes.
¿Cóma morreron istes cuadernos Dende logo non por causa
natural, quero decir, económica, sinon por iñorancia. Certos poemas de
Blas de Otero, recollidos por min na súa antoloxía, molestaron a ‘algún’,
e a revista foi sancionada ca suspensión. I é curioso: Istes mesmos poemas,
incluidos un ano despois no libro ‘Redoble de Conciencia’, levaron
o premio ‘Boscán’ do Instituto de Estudios Hispanicos (1951)” 7 .
Unha atinada visión xeral do que foi e significou a revista
Mensajes de Poesía áchase no volume II do Diccionario da Literatura
6
7
Este número derradeiro de Mensajes de poesía está ben estudado en Nordés (III xeira), 17-
18 (1992), pp. 76-81.
E. Moreiras, Follas de vagar. Xornal (1969-1970), Vigo, Galaxia, 1972, p. 48.
135