Manuel Lugrís Freire. Edición e análise literaria. - Centro Ramón ...

Manuel Lugrís Freire. Edición e análise literaria. - Centro Ramón ... Manuel Lugrís Freire. Edición e análise literaria. - Centro Ramón ...

15.02.2015 Views

Xabier Campos Villar O PENEDO DO CRIME 111 LENDA DAS MARIÑAS POR L. U. GRÍS I Eran as doce dunha noite de Febreiro do ano de 1790. A ría de Sada, que como tódalas de Galicia é xeneralmente sosegada, bruaba nestas horas facendo terrible acompañamento ós tronos que estalaban nos outeiros veciños como o berrido dun xenio de destrución. As rúas da pequena vila de Sada achábanse completamente desertas, e somente se vían ir e vir polo areal algunhas luces, que debían ser de mariñeiros que atracaban os botes pra que a mareira nos levara. Facendo unha noite tan escura e fría, solo por unha causa estrana saliría algunha persona á intemperie. Polo mesmo, algunha cousa extraordinaria obrigaba a un acompañamento de dúas mulleres e un home, que camiñaban cara á Tenencia donde os condes de Andrade 112 tiñan naquel tempo a casa da recolleita de rentas. 111 Publicado por entregas en El Eco de Galicia da Habana nos seguintes números e datas: nº 116 do 14 de setembro de 1884, nº 118 do 28 de setembro de 1884, nº 123 do 2 de novembro de 1884, nº 126 do 23 de novembro de 1884, nº 130 do 21 de decembro de 1884 e nº 131 do 28 de decembro de 1884. 112 O título de Conde de Andrade foi concedido o 1 de maio de 1543 a Fernando de Andrade, célebre xeneral que acadou sona nas súas campañas en Italia. Casou coa condesa de Monterrei, e unha filla de ambos casou co conde de Lemos. Os antecedentes desta familia sitúanse nos condes de Traba e de Trastámara. 81

Xabier Campos Villar<br />

O PENEDO DO CRIME 111<br />

LENDA DAS MARIÑAS<br />

POR<br />

L. U. GRÍS<br />

I<br />

Eran as doce dunha noite de Febreiro do ano de 1790.<br />

A ría de Sada, que como tódalas de Galicia é xeneralmente sosegada,<br />

bruaba nestas horas facendo terrible acompañamento ós tronos que<br />

estalaban nos outeiros veciños como o berrido dun xenio de destrución.<br />

As rúas da pequena vila de Sada achábanse completamente<br />

desertas, e somente se vían ir e vir polo areal algunhas luces, que debían<br />

ser de mariñeiros que atracaban os botes pra que a mareira nos<br />

levara. Facendo unha noite tan escura e fría, solo por unha causa estrana<br />

saliría algunha persona á intemperie.<br />

Polo mesmo, algunha cousa extraordinaria obrigaba a un acompañamento<br />

de dúas mulleres e un home, que camiñaban cara á Tenencia<br />

donde os condes de Andrade 112 tiñan naquel tempo a casa da recolleita<br />

de rentas.<br />

111<br />

Publicado por entregas en El Eco de Galicia da Habana nos seguintes números e datas:<br />

nº 116 do 14 de setembro de 1884, nº 118 do 28 de setembro de 1884, nº 123 do 2 de<br />

novembro de 1884, nº 126 do 23 de novembro de 1884, nº 130 do 21 de decembro de 1884<br />

e nº 131 do 28 de decembro de 1884.<br />

112<br />

O título de Conde de Andrade foi concedido o 1 de maio de 1543 a Fernando de Andrade,<br />

célebre xeneral que acadou sona nas súas campañas en Italia. Casou coa condesa de<br />

Monterrei, e unha filla de ambos casou co conde de Lemos. Os antecedentes desta familia<br />

sitúanse nos condes de Traba e de Trastámara.<br />

81

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!