Manuel Lugrís Freire. Edición e análise literaria. - Centro Ramón ...

A obra narrativa en galego de Manuel Lugrís Freire
pañeiros”, “O xiro do sancristán”, “A mitá en cartos” e “Con polaina e
media”.
Noutro grupo de relatos predomina o contido moral, que se
expresa a través dun consello que, case sempre, a venerada figura do
vello petrucio expón no final do conto. É o caso de “A nogueira”,
“Homero”, “Tiña razón”, “O segredo”, “¡Boa proteición!”, “A Covadanca”,
“A mareira” e “Solidaridade”.
Tampouco a relixión lle é un tema alleo; as críticas á falsa relixiosidade,
a mistura de fe e intereses económicos que percibe en
membros da igrexa, a superstición, o abandono do traballo e a confianza
exclusiva nas actuacións divinas son temas non descoñecidos
por Lugrís. Seguen esta liña: “A crus”, “O primeiro é a mantenza”, “A
honradés”, “¡Protestante!”, “O xiro do sancristán”, “A mitá en cartos”,
“Axúdate” e “A Coavadanca”.
Deixamos para o final o grupo de relatos de carácter histórico ou
aqueles que recrean algún acontecemento biográfico do noso autor.
Responden a estas características: “Pola patria”, “Unha cantiga de
Chané”, “Tiña razón”, “A labor do poeta” e “Lamáchegas”.
2.2.5. Recepción crítica.
Aínda que dos Contos de Asieumedre atopamos máis referencias
críticas que d’ O penedo do crime, non existe sobre eles ningún estudo
específico, nin tampouco atopamos ningunha recensión crítica no
momento da súa publicación, polo que consideramos que a boa acollida
que debeu ter entre os lectores (lembremos a tirada de vinte mil
exemplares do opúsculo de 1908) non se viu correspondida na mesma
medida polos estudosos e xornalistas da época. Xa en datas máis
recentes, foi esta obra obxecto dalgúns comentarios, como os que lle
dedican os anónimos editores que prepararon o volume A carón do
lar, publicado no 1970 por Edicións Castrelos de Vigo:
Forman no seu conxunto unha “leición de varia moralidade”.
Moralidade, se entende, non sóio de ética ao uso, senón
tamén cívica e patriótica, tendo sempre como telón de fondo o
latexo popular da vida mesma, a visión dos atafegos e degaros
64