Manuel LugrÃs Freire. Edición e análise literaria. - Centro Ramón ...
Manuel LugrÃs Freire. Edición e análise literaria. - Centro Ramón ...
Manuel LugrÃs Freire. Edición e análise literaria. - Centro Ramón ...
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Xabier Campos Villar<br />
A solución á que chega Lugrís na maioría dos contos, vén determinada<br />
pola unión de todos os que padecen as agresións dese inimigo<br />
común e, mesmo, en casos extremos, cabería a posibilidade de<br />
tomar a xustiza pola man, tal e como podemos comprobar neste parágrafo<br />
de “Os lobos”:<br />
Xa sabedes, meus filliños, xa sabedes! Contra dos<br />
lobos que non nos deixan vivir e que nos levan a nosa facenda<br />
temos que facer montesía... todos... todos xuntos! finou o vello<br />
petrucio pechando fortemente o puño, como dirixíndose a un<br />
enemigo que estivera asexando polas escuras lumieiras.<br />
Ou nestoutro fragmento, non menos contundente, co que se<br />
pecha o relato titulado “¡A xusticia!”:<br />
O lume, nunha das súas boqueadas, fixo brila-la fouce<br />
que estaba quindada do caneiro. Nela cravou o mozo unha<br />
ollada dura, longa, fera; e dixo para encontra si facendo rilar os<br />
dentes coa carraxe:<br />
¡A xusticia! ¡A xusticia!<br />
Ademais dos dous textos anteditos, a temática anticaciquil agroma<br />
en: “O primeiro sangre”, “O primeiro é a mantenza”, “Volve por<br />
outra”, “A honradés”, “O escarmento”, “Rectificación”, “O aforrón”,<br />
“Entre compañeiros” e “O primeiro cacique”.<br />
Un segundo grupo temático sería o formado por aqueles contos nos<br />
que se manifesta unha clara reivindicación do galego como lingua propia<br />
de Galicia. Defensa da lingua e da cultura que se manifesta en varios<br />
casos a través da ridiculización dos personaxes que se expresan noutras<br />
linguas ou variantes. É o caso de: “Os dous avogados”, “Os primeiros versos”,<br />
“O mellor amante”, “A crus”, “Unha regueifa”, “Boa resposta”, “A<br />
espada do fidalgo”, “Os tres soldados”, “O carneiro”, “La ofrenda”,<br />
“Esquenceuse”, “Enxebres”, “O francés”, “¿Caeu algún burro”, “Lóxica”<br />
e “O verbo”. En boa parte destes relatos consegue Lugrís un sutil<br />
humorismo, ao que tamén chega noutros contos, a través de xogos de<br />
palabras, polisemias e equívocos, como nos casos que seguen: “A illa<br />
milagreira”, “Un aldraxe”, “¡Bótelle terra!”, “Leopoldiño”, “Entre com-<br />
63