Manuel Lugrís Freire. Edición e análise literaria. - Centro Ramón ...

Xabier Campos Villar
Unha descrición a través da comparación característica dos
relatos de transmisión oral. Pola contra, de Manuel só se di que “era
trigueño, de ollos mouros e gachos”. En canto ao carácter, é máis
arriscado Manuel que Rosa; segue acudindo á casa dela para manter
viva a relación, malia a oposición de Mingos e Alixandre, e mesmo
chega a propoñerlle solucións alternativas para poderen consumar
o seu amor.
Outros personaxes secundarios son Alixandre, o sobriño de Mingos
que fire a Manuel nunha pelexa polos amores de Rosa, e dous
veciños, Farruco e Bastián, que auxilian o ferido. Non temos datos
destes personaxes, só podemos deducir a través do seu comportamento
que Alixandre é prepotente e que está subordinado ás ordes do tío.
Unha das características comúns a tódolos personaxes é a intuición.
Nun certo momento todos intúen o que lles vai pasar no futuro:
cando saen da casa Xuana e Mingos con Manuel, aínda recén nado,
ela imaxina que algo malo vai acontecer; cada vez que Mingos ve o
penedo de Corbeiroa pensa que alí estará a súa fin; cando Manuel visita
a Rosa cre que Mingos os vai descubir, como así ocorre; cada vez
que Marica conversa con ou sobre Manuel intúe que pode tratarse do
seu fillo, e o mesmo lle ocorre a el.
2.1.4. A temática.
En canto á temática, certamente, Lugrís non é novidoso con respecto
á tradición literaria, de feito, a orixe descoñecida, a busca do
pai e a loita contra un adversario descoñecido son motivos recorrentes
da literatura universal. Na narrativa galega existía o precedente
de Maxina ou a filla espúrea, e este tema, a busca do pai por parte
dunha persoa de orixe descoñecida ten un importante arraigo en todas
as mitoloxías. En boa parte dos casos existe un enfrontamento entre
familiares que non se coñecen, como é o caso de O penedo do crime,
con Mingos e Manuel, pai e fillo que descoñecían tal condición.
A anagnórise prodúcese cando o fillo está ferido de morte, do mes-
49