Manuel Lugrís Freire. Edición e análise literaria. - Centro Ramón ...

A obra narrativa en galego de Manuel Lugrís Freire
Nos últimos anos da década dos 20, realizou Lugrís Freire unha
importante actividade social e política: asistiu aos ingresos de Risco e
Otero Pedrayo na Real Academia Galega, pronunciou discursos e participou
nas asembleas das Irmandades, ademais de elaborar o programa
do Partido Autonomista Republicano Agrario para a campaña de
1930, ata que ingresou no Partido Galeguista en 1931.
Coa chegada da IIª República abríase para Lugrís un tempo de
anovadas esperanzas aos sesenta e oito anos de idade, xa que a anterior
experiencia republicana collérao cando aínda era un neno 86 .
Segundo nos ten manifestado Manuel Lugrís Rodríguez, a noite anterior
á proclamación da República acudiu o noso autor, na compaña
dun tendeiro amigo, Luís Suárez, a colocar a bandeira tricolor no Concello
da Coruña. Ademais deste feito anecdótico, foi Lugrís un dos
principais promotores da Federación Republicana Gallega e participou
activamente na redacción dos Estatutos do Partido Galeguista.
Formou parte da comisión encargada de redactar o anteproxecto de
Estatuto de Autonomía de 1932 e tamén se encargou do proxecto estatutario
definitivo, xunto con Alexandre Bóveda. Temos noticia da súa
participación, nesta época, en mitins do Partido Galeguista celebrados
no Teatro Rosalía de Castro da Coruña e en San Tirso de Mabegondo,
compartindo tribuna con persoeiros como Castelao.
O vinte e oito de abril de 1934 accede á presidencia da RAG 87 ,
despois da renuncia, por enfermidade, do anterior presidente, Eladio
Rodríguez González, e nun momento no que esta institución atravesaba
unha etapa de crise económica, logo de iren minguando progresivamente
as remesas de diñeiro enviadas dende a emigración america-
87
Está recollida por extenso esta información no Boletín de la Real Academia Gallega,
Ano XXIX, nº 253, 1 de xuño de 1934, pp. 1-2. Afírmase aquí que era oportuno o nomeamento:
“en momentos en que la Academia necesita, como nunca, tener al frente a una
personalidad que a sus méritos literarios, a sus reconocidos prestigios, añada el entusiasmo
fervoroso por la vitalización de nuestra labor corporativa.
Lugrís Freire, el venerable patriota, merecía este tributo de admiración y afecto, que sus
compañeros le han ofrendado. (...) Una carrera de hombre honesto, laborioso, encendido
en pura emoción, que desde los años jóvenes de emigrado aprendió a ponderar el valor
inmanente de nuestro suelo y nuestra raza.”
34