Manuel Lugrís Freire. Edición e análise literaria. - Centro Ramón ...

Xabier Campos Villar
¿CAEU ALGÚN BURRO 258
A humanidade sempre foi o mesmo. Cai unha besta no medio
dun lameiro e ningún se ri. Todos tratan de axudala a se erguere, compadecendo
ao probe dono.
Pero, se en lugar dunha besta é un cristiano o que mide o
chan coas costelas ¡Virxe do Carme, as risas que ceiban tódolos
que o vexan!
O porqué destas cousas hai que preguntalo ao ilustre valencián P.
Vicent, que garda o segredo de tódalas eivaduras morales dos novos
tempos, e moi especialmente conoce de tal xeito a alma gallega, que
del ha de virnos a redención tan cobizada. Porque mellor gallego que
aquel señor, nin o tío Marcos da Portela 259 con cirolas, monteira e
demais aditamentos.
Pois, señor, é o caso que unha tarde iba don Xacobe paseando
pola rúa de Garás. Don Xacobe era mesmamente un figurín: non había
señorito da Cruña, inda que levara o alcume de Xarreta ou peixe
semellante, que levara con máis garbo nin máis aquel a limpa e ben
tallada levita.
O chan estaba cuberto de fina lama. Don Xacobe deu un traspé
e caeu, tan largo como era, enriba das pedras, poñéndose perdidiño
de todo.
Un fato de mariñeiros que estaban na porta dunha taberna, quedaron
calados ao presenciar aquel estomballamento. Don Xacobe, mal
258
Publicado n’ A Nosa Terra, nº 44, 27 de xuño de 1908, p. 4.
259
Personaxe histórico do século XVIII que foi dado a coñecer polo Padre Sarmiento na
Colección de voces y frases gallegas e posteriormente popularizado por Valentín Lamas
Carvajal co xornal do mesmo título.
253