Manuel Lugrís Freire. Edición e análise literaria. - Centro Ramón ...

Xabier Campos Villar
ENXEBRES 254
O ano de 1898 tiven a sorte de conocer e facerme amigo dun
inxenieiro alemán nomeado Guillermo Kolp, que viñera a dirixir a
fábrica de zucre de Caldas de Reis.
Kolp era un espíritu culto e intelixente; e os seus grandes conocimentos
industriás non lle impedían ter unha grande afición á música
e mais á literatura.
Xa levaba tres meses en Galicia, cando un día pergunteille:
—Señor Kolp, eu quedaríalle moi obrigado se fixera o favor de
me dicir qué opinión ten feita de Galicia, da súa lingua, literatura, costumes,
paisaxe.
—Meu amigo Asieumedre, —respondeume— dinantes de darlle
a miña opinión perciso saber se non se magoará calquera que ela fose.
—Fale con enteira libertade. Dende o momento en que lle rogo
a sua opinión, o darma será para min un grande favor, e nada máis.
—Pois daquela direille, meu amigo. Como eu fun inxenieiro
montador da fábrica Maschinebau–Anstalt, tiven ocasión de visitar
tódalas rexiós europeas. Bosnia, Albania, Serbia, Macedonia... non
quedou unha nación balcánica, nin unha rexión dos demais estados
europeos a onde eu non fose a colocar machinas de Anstalt. Nesas
terras tiven, pois, necesidade de estar algún tempo; e, polas miñas aficiós
folklóricas, entrei un anaquiño na intimidade daquelas nacionalidades.
En todas, calquera que fose a condición ou calidade da súa
fala, costumes, etc, atopei con ciudadanos que tiven a moita honra
gabar e defender as cousas da súa terra. A fala de cada pobo era falada
por tódolos habitantes, a preferida ás demais principalmente nas
254
Publicado n’ A Nosa Terra, nº 37, 6 de maio de 1908, p. 5.
247