Manuel LugrÃs Freire. Edición e análise literaria. - Centro Ramón ...
Manuel LugrÃs Freire. Edición e análise literaria. - Centro Ramón ...
Manuel LugrÃs Freire. Edición e análise literaria. - Centro Ramón ...
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
A obra narrativa en galego de <strong>Manuel</strong> Lugrís <strong>Freire</strong><br />
Xa de inmediato engarza o anterior co tema da emigración; as<br />
súas causas e consecuencias tráxicas. A continuación fai un chamamento<br />
á unidade para unha mellor defensa dos intereses do pobo a través<br />
dunha comparación coa actitude dos pardais cando son atacados<br />
por un bexato. Remonta as orixes do asociacionismo nas Mariñas ao<br />
século XII e ás guerras irmandiñas. Finalmente, compara os abusos<br />
dos señores feudais coas actuacións caciquís da época e propón como<br />
exemplo a seguir un conto moralizante que conclúe co seguinte consello:<br />
“Seguide, pois, asociándovos; xuntádevos contra dos vosos enemigos,<br />
e seredes fortes, e seredes libres, e faredes libre e honrada, rica<br />
e poderosa, a terra quirida onde todos nacimos”.<br />
Poucos días despois, o 27 de outubro, participa noutro mitin, en<br />
Cambre, no que incide nos mesmos temas, segundo a información que<br />
nos chega a través d’ A Nosa Terra 55 . O 4 de decembro 56 aprobouse o<br />
regulamento do <strong>Centro</strong> Solidario na Coruña, estableceuse o domicilio<br />
social no primeiro piso do número 19 do Cantón Grande, e constituíuse<br />
a Xunta Directiva Local, presidida por Segundo Moreno Barcia<br />
e na que Lugrís ocupa o cargo de vogal, o mesmo que Rodrigo Sanz,<br />
Uxío Carré, Santiago Casares e outros menos coñecidos. Tamén neste<br />
mesmo número do semanario coruñés atopamos información sobre<br />
outro mitin en Bergondo ao que acudiron Salvador Golpe, Lugrís e<br />
55<br />
Ibidem, nº 13, 4 de novembro de 1907, pp. 1-2. Recóllese aquí unha curiosa anécdota<br />
“Pero una mayor sorpresa esperaba a todos; la entrada, bien podemos decir triunfal del Sr.<br />
Lugrís que por no haber llegado a tiempo a la estación hizo el viaje a pie.<br />
El contexto fue grande y sincero, abrazando todos al valiente expedicionario, cuyos entusiasmos<br />
por la santa causa de la redención de Galicia no hay carretera por larga que sea<br />
ni aguacero —llovió toda la mañana— por torrencialmente que caiga que mengüen en lo<br />
más mínimo. (...)<br />
Siguió al Sr. Marín el Sr Lugrís, que pronunció una oración a la que dieron tonos soberbios<br />
su proberbial vehemencia, sus duros apóstrofes contra el vil cacique, la negra pintura<br />
de la vida del labrador, sus cánticos para la patria querida, para la tierra gallega. Escusamos<br />
decir que el discurso fue pronunciado en el más puro y neto gallego que arrancaba<br />
a aquellas honradas gentes murmullos de asentimiento, frases sinceras de franca aprobación.¡Les<br />
hablaba al alma y con el alma respondían!<br />
Al terminar con un hermoso símil de la muerte del lobo el entusiasmo fue grande y las<br />
alabanzas unánimes y merecidas”.<br />
56<br />
Ibidem, nº 18, 12 de decembro de 1907.<br />
57<br />
Ibidem, nº 19, 19 de decembro de 1907, p. 5.<br />
24