Manuel LugrÃs Freire. Edición e análise literaria. - Centro Ramón ...
Manuel LugrÃs Freire. Edición e análise literaria. - Centro Ramón ...
Manuel LugrÃs Freire. Edición e análise literaria. - Centro Ramón ...
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
A obra narrativa en galego de <strong>Manuel</strong> Lugrís <strong>Freire</strong><br />
II<br />
DON PEPIÑO (entrando) —Veñan esos brazos, meu xentil,<br />
sabio e bon amigo, meu colaborador incomparabre. (El abrazo que se<br />
dan recuerda el histórico que en ocasión memorable dio Don Pepiño<br />
a un guardia civil gallego en Canarias). ¿Tardei ¿non é eso Perdóname,<br />
meu rulo, que non viñera ipso facto, pero estaba no meu despacho<br />
verdadeiramente encalavernado.<br />
LEOPOLDIÑO —¿Y qué es ello<br />
DON PEPIÑO —Non acertas, Leopoldiño, non acertas porque ti<br />
non conoce–la telepatía.<br />
LEOPOLDIÑO —Todavía no la conozco, pero una de estas noches<br />
daré comienzo a los experimentos. Ruégole que me descubra el secreto.<br />
DON PEPIÑO —Pois eu andábache buscando un acusativo, e<br />
costoume moito traballo atopalo;... pero como non hai dificultá gramatical<br />
que se me resista... A oración é esta: “Los concurrentes a la<br />
Cueva céltica no saben emplear los acentos en sus toscos escritos”.<br />
LEOPOLDIÑO —Y por fin, ¿lo halló usted<br />
DON PEPIÑO —¿Y cómo no O acusativo é: “... en sus toscos<br />
escritos”<br />
LEOPOLDIÑO (vacilando). —Mi ilustre amigo, ese es un ablativo.<br />
DON PEPIÑO —¡Ca, home, ca! En materias gramaticales eu<br />
son un portento, un verdadeiro sol filolóxico. ¿Nesa oración non se<br />
acusa á Cueva céltica Pois entonces... ¿que outra cousa pode ser se<br />
non acusativo<br />
LEOPOLDIÑO —¡Oh, mi omnisciente amigo, tiene usted<br />
razón! No me decataba de ello. Perdón.<br />
DON PEPIÑO —Por esta vez, perdonado. Convén que nas túas<br />
relaciós conmigo non te esquenzas de que de min pode decirse, con<br />
Terencio 242 : Homo sum, et nihil humani a me alienum puto.<br />
242<br />
Nace en Cartago a comezos do século II a.d.C. Chega a Roma como escravo do senador<br />
Terencio Lucano, recibe unha boa formación e acada a liberdade. Pasa á historia da<br />
literatura como autor de comedias.<br />
230