Manuel Lugrís Freire. Edición e análise literaria. - Centro Ramón ...

Xabier Campos Villar
RECTIFICACIÓN 232
Eleuterio sabía ler e mais escribir, tiña xa feito versos para
algunhas antroidadas e ademais era escribiente do Aiuntamento. Sintíndose
forte para grandes empresas quixo facer un periódico, e fíxoo,
vendo deste xeito cumprido o máis agasalleiro dos seus sonos, que vos
era de ver imprentados os seus versos.
Púxolle ao boletín o nome de La Verdad 233 , e no primeiro artículo–programa
dicía que viña a facer xusticia, a chamarlle ás cousas
polo seu nome, e que non rectificaría endexamais inda que tivera que
ir a tódolos tarreos.
Eleuterio era da mesma madeira que o meu nunca ben gabado
amigo, e ilustrado funcionario público, Texada, modelo de periodistas
e literatos máis impávidos, que un croio de vinte quintás.
No primeiro boletín saeu unha noticia del tenor siguiente, con
perdón: “Ayer tarde, al pasar por el jardín de las Delicias un infeliz
albañil, fué furiosamente mordido por un terrible perro, que, según se
nos informa, es de la propiedad del señor don Enrique Bravo, comandante
retirado. Las autoridades deben impedir que estos canes anden
sueltos por la vía pública, y deben multar fuertemente a sus dueños,
etc., etc.”
Aínda ben non berraban os cativos pola rúa o novo boletín, presentouse
na redacción o señor Bravo.
—Veño, —dixo— a que me faga o favor de reitificar unha noticia.
O meu can é de boa paz, e non é certo que teña trabado a ningún
232
Publicado n’ A Nosa Terra, nº 24, 26 de xaneiro de 1908, pp. 5–6.
233
Son moitos os xornais que apareceron con esa cabeceira a finais do século XIX e na
primeira década do XX.
219