Manuel Lugrís Freire. Edición e análise literaria. - Centro Ramón ...

Xabier Campos Villar
Erguinme; atravesei pola canle dunha leira e saltei un valado
caendo nunha corredoira fonda. Dempois atopeime cun cerrado de
valados que brinquei tamén, atopando con vinte ou trinta rapaces, vestidos
de mouro, no medio dos que se erguía un estandarte, cuberto de
loito, coa lenda: “Orfeón Brigantino”.
Ós poucos momentos comezaron a cantar unha plegaria en gallego,
e puxeron sobre unha tomba porciós de coroas de semprevivas,
cunhas cintas onde se lían istes verbes:
“A Don Marcial del Adalid y Gurrea 218 ”.
Aquil fato de rapaces membros da sociedade “Liceo Brigantino”
219 , iban a pór sobre a tomba do máis intelixente músico destes tempos
a derradeira proba de agradecemento.
¡O amor pola pátrea tiña alí xuntos a aqueles antusiastas rapaces!
***
Pouco despois saín do cimenterio de Liáns 220 , collín polo rueiro
que leva a Oleiros.
Aquela música, úneca que astra estonces falárame de algo grande,
resoaba aínda nos meus ouídos.
Novos pensamentos: solo quería a terra. O amor da pátrea, primeiro
cariño que sentín, revertía no meu peito.
218
Marcial del Adalid y Gurrea (A Coruña, 1826–1881) formouse musicalmente dende
moi novo na Real Colexiata de Santa María da Coruña. No 1844 viaxou a París para
seguir as ensinanzas de Chopin. Logo de catro meses sen conseguilo, marchou para Londres
a estudar con Ignaz Moscheles. En 1846 instalouse en Madrid e difundiu algunhas
das súas obras. Posteriormente encerrouse no seu pazo de Lóngara para compoñer outras
obras e para arredarse da vida social. Estivo casado coa novelista Francisca González
Garrido (Fany Garrido). Entre as súas obras salientan: Inese e Bianca, Sonatina en sol,
Cantares populares Gallegos e Cantares viejos y nuevos de Galicia. Destacou por ser un
dos principais impulsores das corais orfeónicas que comezaban a ter daquela certo éxito.
219
Con este nome publicouse un xornal no século XIX, dirixido por Ricardo Caruncho
Crosa
220
Corriximos Ciáns por Liáns, ao consideralo un erro tipográfico.
209