Manuel Lugrís Freire. Edición e análise literaria. - Centro Ramón ...

A obra narrativa en galego de Manuel Lugrís Freire
Todo invitaba a pensar ¡e pensei tantas cousas!
***
Dempois que estiven engaiolado ollando o feiticeiro paisaxe que
se estendía diante de min; cando comenzaba no máis íntemo do meu
esprito unha terca loita entre os ledos recordos da niñez e as esperanzas
do porvir; cando estaba tan ensimismado que non sentía xa nin o
bruar do mar, nin o rumor dos pinos, nin o barullo da foliada, nin os
alegres aturuxos que turbaban de vez en cando o doce quedismo en
que se alcontra decote a poética Lóngora; estonces fireu os meus ouídos
unha harmunía tan tenra coma unha toada de Gounod 216 , tan
melancónica coma un poema do escocés Ossian 217 , tan vaga coma
unha balada irlandesa; harmonía que, espertándome daquel ensimismamento,
causoume un estremecemento emparolabre, e fixo rubir ós
meus ollos unha bágoa máis imparolabre aínda.
Aquela música era gallega, é decir, era unha harmunía en que se
sinten eses sons que nos falan do ceo, ises concertos que tan axiña nos
fan soñar en algo desconecido como nos presentan as legrías verdadeiras
do mundo.
¿Quen executaba esta harmonía ¿Eran fadas que viñan a arrincarme
daquelas fondas contempraciós ¿Eran quizais soídos do meu
cerebro, ou era executada por seres humás
216
Carlos Gounod (París, 17 xuño 1818 – Saint Cloud, 18 xuño 1893) foi un compositor
francés dedicado nun principio á música relixiosa. Máis tarde chega a director xeral do
Orfeón de París e acada prestixio internacional coa composición de pezas como: Faust
(1859), La reine de Saba (1862) e Roméo et Juliette (1867). É a cabeza visible da Escola
francesa entre 1860 e 1880.
217
Heroe e poeta escocés do século III de existencia bastante dubidosa. Segundo a tradición,
era fillo de Fingal, un guerreiro escocés que resistiu a invasión do emprerador romano
Severo e que conseguiu unha importante vitoria sobre Caracalla. Seguindo coa lenda,
Ossian emprendeu unha expedición a Irlanda e alí casou con Evir–Alina. Desta parella
naceu Oscar, que foi morto a traizón e que provocou o desconsolo do pai. Ossian, que ademais
do fillo perdeu tamén a visión, buscou alivio na poesía épica. Isto, que circulou como
tradición oral escocesa, foi dado a coñecer en 1761 por James Macpherson, que anunciou
o descubrimento dunha epopea protagonizada por Fingal. No 1763 deu a coñecer Temora
e no 1765 Obras de Ossian. Fingal y Temora.
208