Manuel LugrÃs Freire. Edición e análise literaria. - Centro Ramón ...
Manuel LugrÃs Freire. Edición e análise literaria. - Centro Ramón ...
Manuel LugrÃs Freire. Edición e análise literaria. - Centro Ramón ...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
A obra narrativa en galego de <strong>Manuel</strong> Lugrís <strong>Freire</strong><br />
lilaila; e agora ten pazo na aldea e outro na cibdá, e axiña terá tamén<br />
o título de Marqués, que nos tempos que levamos adequírese como<br />
quen merca unha cuxa.<br />
Ben podía aforrar o decir que o tío Xan e don Costante, entrambos<br />
a dous avogados, lévanse como can e o gato, principalmente dende que<br />
o primeiro lle deu unha leución de avogacía que non enseñan as cátedras,<br />
nin o xurisconsulto señor Abella lembra en ningures dos seus libros.<br />
Éravos pois o caso de que a horta do andalús que lindaba coa do<br />
noso churrusqueiro labrego, tiña unhas cerdeiras que polo medio día<br />
daban sombra de tal maneira no predio veciño, que non deixaban<br />
lograr froito do que alí se prantaba. O noso peisano fixo ver a don<br />
Costante o mal que tales arbres facían, e que encontrándose a unha<br />
vara do lindeiro e ó lado do saliente, non era de lei o que se houberan<br />
prantado alí as cerdeiras, etc; pro nunca lle fixo caso algún, co gallo<br />
de que ó probe non dan a razón os caciques.<br />
—¡Que caracho, señor! —decía o tío Xan un día en que pasaba<br />
por debaixo dos arbres de que falo— ¡que non hei de tumbalos! Non<br />
podo sementar nada preto distas malditas cerdeiras; pro... pola noite<br />
pensarei pra ver de atopar algunha retranqueira.<br />
En efeuto; debeu de encontrala, pois ó dia siguente decíalle ó seu<br />
compadre Chinto:<br />
—Mañán tes que ir á vila, e estimaríache que me fixeras o favor...<br />
—Si podo, ti xa sabes...<br />
—Irás a onde un avogado a buscar unha consulta... (o tío Xan<br />
rasca o curuto da cabeza) pro... o avogado que sea don Costante<br />
¿entendes Ti farás a pregunta tal como eu cho vou a decir: atende;<br />
dirás eisí: “Don Costante, teño unha leira ó lado doutra do meu compadre<br />
Xan, e a deste ten us arbres que dan sombra na miña de tal<br />
maneira que non me deixan lograr froito algún. Eu quería saber si<br />
podo ou non tumbalos, pro... polo que poida suceder deseo que vosté<br />
me dea un parecer por escrito, sin citar nomes”. Il darache o escrito,<br />
polos cartiños, por decontado, e logo dasmo a min.<br />
—Mui ben; non sendo máis que así. Pro ten en conta que como<br />
che quer mal, vai a dar ó vultuntum o parecer de que se tumben.<br />
200