Manuel Lugrís Freire. Edición e análise literaria. - Centro Ramón ...

Xabier Campos Villar
A HONRADÉS 199
I
—Non, Sabeliña, non; —dicía Felipe de Pazos 200 á súa muller—
o meu traballo non abonda pra manter os nosos filliños... ¡Púxose a
vida tan cara!...
—Tes razón; mais eso non abonda pra que largues de aquí á terra
de lonxe.
—Non me queda outro remedio, Sabeliña. Como eu son fillo dun
vinculeiro, os viciños coidan que os meus bes eran moitos, e que a
probeza de hoxe débese a que son un vicioso... un lampantín.
—Son cavilaciós túas.
—Abofé que non. Onte dicía un labrego de Veigue na taberna de
Xina: “¡Felipe ademais dun tramposo, que non paga o que debe porque
non quer, é un herexe: este ano non quixo levar o ramo da festa, e
se seu pai vivira se morrería de vergonza por tere semellante fillo...!”
Ti ben sabes, miña dona quirida, que a causa de todo consiste en que
non teño un carto.
—¡Que almas negras!
—Non, Sabeliña; a humanidade maxina dese xeito, e teño para
min que sempre maxinou o mesmo. A miseria é tan negra, abafa de tal
xeito, que o que non ten facenda non é home honrado para o mundo.
E cavilando na emigración pasaron a noite Felipe e mais Sabela;
el, escismando no escuro provir que o agardaba en terra allea; ela, co
199
Publicado n’ A Nosa Terra, nº 13, 4 de novembro 1907, p. 5.
200
Aldea da parroquia de Liáns, no concello de Oleiros.
195