Manuel Lugrís Freire. Edición e análise literaria. - Centro Ramón ...

A obra narrativa en galego de Manuel Lugrís Freire
—Non, Pucheiro, non; esas sagradas obrigaciós non se pensan,
cúmprense.
—Señor cura, como eu son home equitativo, teño dinantes que
midir o pro e mailo contra.
—¡Home equitativo! Xuncras me non leve se non es home perdido.
Algún boletín abafado revolveuche o miolo. ¿Ti a que partido
perteneces
—A Betanzos...
—Non, ho; quero dicir que política tes.
—¿Política Ningunha. Os homes coma min, teñen dabondo con
seren equitativos.
—Pois non che se conoce.
—Aténdame e verá. Supoñamos que meu pai, polos seus
pecados, si é que os tivo, está ardendo nos infernos. ¿Pode saír
daquel lugar
—Non, Pucheiro; Deus é xusto, e se o Cazolo estivera naquel
lugar de castigo, xa non tería remedio.
—¡Moi ben! Agora supoñamos que está na groria: ¿mellorará de
condición porque lle fagamos honras
—Tampouco: xa che dixen que Deus é xusto e misericordioso, e
na groria daríalle o seu premio. Pero xa me estás amocando coas tuas
preguntas, dinas dun mal fillo e de pior cristiano. ¿E se teu pai está no
Purgatorio, que é o mais seguro
—Daquela, señor cura, que salla polo seu turno, que a min non
me gusta facer mala partida a ninguén, pois xa lle dixen que eu son
home equitativo.
—Serás, home, serás.
194