Manuel Lugrís Freire. Edición e análise literaria. - Centro Ramón ...

Xabier Campos Villar
O MELLOR AMANTE 157
Licia era unha moza fidalga, de moi nobre orixe, que vivía en
compaña dunha vella criada, no pazo de Armuño, no fondo do ridente
val que morre nos acantilados e limpas ribeiras da ría de Sada.
Dous mozos da freguesía de Lubre 158 , nomeados Paulos e Toribio,
facíanlle o amor.
Licia, que tiña necesidade de se casar porque os bes que herdara
de seus pais percisaban do esforzo e coidados dun home, non sabía cal
dos dous lle conviña mellor.
—Eu vírome tola, —decíalle á vella criada— cavilando con
quen teño de acetar relaciós.
—Xa que os dous son homes de ben —respondeulle a vella—
quen máis te quixer debe se–lo preferido.
—¡Canté! —escramou a feiticeira Licia— pero ¿quen pode adiviñar
verdadeiramente os seus íntimos pensamentos
—Tes razón, Liciña, tes razón. Dios alumee a túa intelixencia e
guíe os teus pasos nesta cuestión que moito importa para o teu porvir.
Na graciosa cabeciña de Licia daba máis voltas que un sarillo
esta pregunta: “¿Quen me quere máis, Paulos ou Toribio”
Nunha sera morniña e queda do vran, foi, como adoitaba, a
rega–las frores que tiña nun pequeno e xeitoso xardín no fondal
da horta.
157
Publicado n’ A Nosa Terra, nº 4, 25 de agosto de 1907, p. 2. Non figura baixo o antetítulo
“A carón do lar”. Só foi reproducido na edición de 1909.
158
Parroquia de Bergondo situada a 3 km. da capital do concello. Ten polo norte a Oucés
e Osedo, polo sur a Babío, polo leste a Oucés e Bergondo e polo oeste a Soñeiro.
147