Manuel Lugrís Freire. Edición e análise literaria. - Centro Ramón ...

A obra narrativa en galego de Manuel Lugrís Freire
—“¡Covardes! ¡Larchás! ¡Galiñas! —berrei collendo a macana
de toxo—. Agora non se reza... ¡agora traballade, loitade, obedecede!
A facer o que eu mande, senón ábrolle a cabeza ó primeiro.”
Cada un púxose no seu lugar dispostos a traballare.
Naquel momento lembreime de que meu pai dixérame unha vez
que a rompente das ondas amainábase cun fío de aceite, que así o fixera
Noso Señor Xesucristo no mar da Taberaida 129 .
Pedín a alcuza; fun ceibando pola popa con moito modo un fío de
aceite. Era certo o remedio: as marexadas non rompían sobre de nós...
Os mariñeiros de Pepe do Rilo seguían rezando, e quedaban xa
moi lonxe. Un berro de anguria encheu o aire... ¡Acababa de tragalos
o mar para sempre! ¡Imposibre o tornare para lles valere!
—“¡Avante sempre; remade forte!... ¡Avante! ¡ala... ala...!”
E eu seguía botando un fío delgadiño de aceite no mar. Acabouse
o de alcuza, e fun ceibando o do candil.
Xa víamos a Coitelada 130
—“¡Avante... ánimo ...!”
E pola popa iba caíndo, delgadiño... delgadiño... o fío de aceite.
Chegamos ó abrigo do Segaño 131 , e logo despois a Mugardos. No
malecón agardábannos as nosas familias.
—“Rapaces —dixen eu ó poñer o pé en terra firme— rapaces,
traballástedes ben. O traballo é unha grande virtude, é a vida mesma.
Agora podedes rezar canto queirades, e facer os agasallos que
vos dea a gana a tódalas virxes e santos de Chanteiro e tres légoas
máis a redonda”.
E o recio vello Bastián botou un groulo de viño, con certa
cirimonia, como quen comulga nunha relixión de héroes e homes
de proveito...
129
É posible que se trate dunha galeguización do bíblico Mar de Tiberíades.
130
Punta situada ao sur da praia de Chanteiro, fronte á localidade de Rega, parroquia de
Cervás, no concello de Ares.
131
Punta do litoral atlántico situada ao norte de Chanteiro, na parroquia de Cervás, no concello
de Ares.
116