LINDEIROS 21 FEBREIRO 2015

2
Editorial
Asembleas e democracia
Lindeiros
MEDIATIZA
Colaboradores
en este nº
Andrés Gómez Tato
Iñaki Quenerapú
Fátima García Doval
Jorge del Oro
Xosé Marcial Díaz Manso
Este mes tiven a oportunidade de asistir en 3 días consecutivos a 3 asembleas abertas, ese modelo de participación
cidadá que, a raíz do 15M e do ascenso de Podemos, está tan de moda. Foron tres organizacións
distintas e de todos os encontros tirei proveito, aínda que teño a sensación de que non é tampouco a solución
definitiva os nosos problemas de xestión.
As mellores noites de festa son sempre as que non estaban programadas, aquelas que xorden de forma espontánea
e coas asembleas sucede un pouco o mesmo; o 15M foi especial porque non existía, pese o que
pensan algúns, un impulsor claro e iso mesmo foi o que acabou con el, a falta de liderazgo. As asembleas
que mellor funcionan son aquelas que teñen detrás unha organización clara, un orden a seguir e un funcionamento
que non deixa moito espazo a improvisación: tempos medidos, capacidade para saber cando un debate
está esgotado e hai que votar e vontade xeral de asumir os resultados das votacións; pero todo isto soe ser
un escenario idílico que non se corresponde coa realidade aínda que teño que engadir que das 3 asembleas
das que falaba dúas de elas funcionaron así de ben.
Pero o problema de este tipo de democracia non acaba aí porque xa se fala duns gobernos municipais que
lle darán a cidadanía a posibilidade de decidir sobre o que se fai. Teño escoitado dicir que non todo o mundo
manexa internet ou o móbil como para andar votando cada día, como si o problema fora si se pode ou
non tomar decisións de cidade coas novas tecnoloxías; o problema para min está en que, a marxe do método
elixido para que os veciños poidan participar, e preciso decidir que cousas se poderán votar e cales non.
Temos que lembrar que estamos en Galicia e aquí ninguén me move o marco; ¿imaxina o lector unha votación
sobre por que rúa se empezan uns arranxos ¿ou si se debe sancionar ou non a os que saquen o can sen
correa é evidente que chegan tempos novos, moi distintos os que vivimos, despois do mes
de maio en moitos concellos e moi probable que cambien as cousas pero se nos esquecemos
da experiencia de todos estes anos no valerá de nada.
Toca participar en esas asembleas, toca acudir a elas pero dispostos a escoitar, e en moitas ocasións a escoitar
cousas que non nos gusten; toca respectar aos outros e chegar a acordos que sexan o mellor para todos,
incluso para os que non van as asembleas; toca en resumen recuperar o tempo perdido nos últimos 20 anos e
aprender dunha vez por todas o verdadeiro sentido da democracia.
Manel Pardo
Atopa Lindeiros en: Ames, Boqueixón, Brión, Frades, Negreira, O Pino, Ordes Oroso, Padrón, Rois,
Santiago, Teo, Tordoia, Touro, Trazo, Vedra