LINDEIROS 21 FEBREIRO 2015

12 educación
Fátima García Doval
Desde que a revolución industrial
pariu os medios audiovisuais
o mundo da educación
viuse infestado de ogros e princesas.
Curiosamente, como
Ianus, o deus romano de dúas
caras que simboliza as transicións
e que dá nome a Xaneiro,
os ogros e as princesas
audiovisuais son, en educación,
o mesmo ente con diferentes
fachadas. Tanto grandes salvadores
chamados a revolucionar
a educación, como verdugos
implacables que veñen sumir
ás futuras xeracións no pantano
da superficialidade e a
incultura.
A invención do cinema vaticinou
a morte das escolas e
os seus mestres. Así, sucesivamente,
a radio, a televisión, os
computadores, os smartphones...
convertéronse, por rigorosa
orde, no malo maloso, o
Goldfinger e o Dr. Non duns
mestres 007, con licenza para
catear. Con máis colorins, con
máis tirón mediático, con máis
atractivo e con maior comodidade.
Sen saír da súa casa,
señora. Que o teño barato. Coñecemento
de marca. A bo prezo.
Todo satisfacción.
Paralelamente o mesmo cinema,
a mesma radio, a tele, a
informática toda e os teléfonos
intelixentes coa súa miríada de
aplicacións e funcionalidades,
foron caracterizados como ese
mal satánico que distrae do importante
e non serve para nada.
Fogos de artificio para pasar o
intre.
A realidade é que todos os
elementos mencionados pasaron
polas aulas sen pena nin
gloria, e sen deixar apenas pouso.
Facilitaron a vida do profesorado
e encheron de cor a vida
dos alumnos, sobre todo en
certas etapas. Pero non acabaron
cos mestres, nin cos libros
de texto, nin cos cadernos...
Nin sequera acabaron cos encerados,
que se se dixitalizaron
Doctora en Pedagogía e Innovación Educativa.Experta en tecnología y
Accesibilidad. Maestra de inglés, pedagogía terapéutica y audición y
lenguaje; licenciada en filosofía y letras con la especialidad de pedagogía
e investigadora en tecnologías y accesibilidad. Trabaja en un centro de
educación especial en Santiago de Compostela.
http://discapacitodos.com/
Ogros e princesas
pasando a ser, de vez, as pantallas
de proxección máis caras
da historia.
Propoño poñer en marcha
o Delorean, ou a máis compostelá
FluzoVespa, de Nacho
Mirás Fole, para darnos un paseo
temporal polo século XIX.
Supoñamos que da nosa visita
ao Españistán decimonónico
traémonos a un bo cirurxián.
Á nosa chegada, e para que
non se aburra, depositámolo
nun dos quirófanos do CHUS e
pedímoslle que proceda ao seu.
A súa reacción pode variar entre
gritar despavorido e caer en
posición fetal. Pero, de seguro,
non sabería por onde empezar
a tarefa, o pobre, nin coa axuda
de todo o equipo de adxuntos,
MIRes e enfermeiras que
se puidesen dar cita á súa ao
redor.
Supoñamos agora que, en lugar
de traernos a un cirurxián,
traémonos a un mestre. Á nosa
chegada facemos o propio e
depositámolo nunha aula calquera.
Talvez erga a cella un
pouco ao ver as pintas que nos
gastamos, o computador sobre
a mesa e o proxector colgando
do teito. Pero pasado ese susto
inicial, agarrado ao xiz como
un naufrago ao seu bote salvavidas,
empezaría a clase sen
pena nin gloria. E ao final da
mañá ninguén diría que non é
un profe máis.
Isto é así pola propia natureza
do proceso de ensino-aprendizaxe.
O que determina o seu
éxito (ou fracaso) é, por unha
banda, a capacidade do profesor
para guiar, estimular e animar
ao alumnado; e por outra,
a disposición e habilidade do
alumnado para procesar no seu
cerebro a información manexada
apropiándose dela e transformándoa
en coñecemento.
Todo o demais é accesorio.
Nin ogro nin princesa. Puro
complemento e ferramenta.
Como eses músicos ambulantes
que poboan os vídeos
virais tocando calquera instrumento
improvisado. É o
músico e non o instrumento, o
profesor e non o recurso educativo,
o que converte o son
en música e a información en
coñecemento.
Ilustración: Jorge del Oro
Novas da USC
Presentouse Cilenis, unha
empresa dedicada a tecnoloxías
da linguaxe
Cilenis e un spin-off da Universidade
de Compostela, unha
empresa que nace a partir dos
coñecementos adquiridos na
USC e baixo o seu amparo, que
naceu no 2011 recibindo ese
mesmo ano o Primeiro Premio
como Proxecto Empresarial Innovador.
En 2012, o empresario
e analista económico Marc
Vidal converteuse en socio de
Cilenis, adquirindo parte da
compañía a través da empresa
IDODI Labs.
O pasado ano Cilenis lanzou
o portal de ferramentas lingüísticas
Linguakit, que ofrece ao
gran público os últimos avances
en tecnoloxía lingüística. O seu
proxecto estrela é Avalingua, un
software de corrección automática
que permite avaliar o nivel
lingüístico de documentos escritos
galardoado coa Mención de
Honra no MIT Building Global
Innovators 2013. A presentación
foi realizada polo seu fundador
e actual co director Isaac
González.
Santiago atópase entre as
dez universidades españolas
cun maior compromiso
medioambiental
O GreenMetric University
Ranking, clasificación que compara
os esforzos de máis de 360
universidades de 62 países en
materia de sustentabilidade e
xestión medioambiental dos seus
campus, sitúa á Universidade de
Santiago no posto 149. Nesta listaxe
figuran un total de 21 universidades
españolas, de entre
as que a de Santiago é a única
galega e a novena de España.
Para a súa elaboración, seleccionáronse
unha serie de criterios
relacionados coa sustentabilidade
e valorados tendo en conta
o tamaño básico da institución,
o seu emprazamento (urbano,
suburbano ou rural) e o grao de
espazos verdes de que dispón.
Entre os datos valorados, tamén
se avaliou o consumo de electricidade,
auga ou xestión de refugallos,
entre outras cuestións. O
obxectivo é alcanzar unha imaxe
de como a universidade está
respondendo ou afrontando os
requirimentos da sustentabilidade
a través de programacións ou
accións concretas.
Lindeiros
Premio de Oral Diseases ao
mellor artigo científico do ano
para un traballo da USC
O traballo ‘HCV clearance
from saliva of HIV–HCVcoinfected
patients on treatment
with interferon plus ribavirin’,
da autoría dun equipo da USC,
foi galardoado co premio ao
mellor artigo de investigación
orixinal publicado en 2014 na
revista Oral Diseases, unha prestixiosa
publicación do ámbito da
odontoloxía.
Os autores do estudo Javier
F. Feijoo, Mirian Eirea, Maite
Abeleira, Isabel Ramos, Antonio
Ocampo, Pedro Diz e Jacobo
Limeres pertencen ao grupo
de investigación en Odontoloxía
Médico-Cirúrxica (OMEQUI)
da USC que dirixe este último.
A principal achega da investigación,
realizada na USC en
colaboración co Hospital Xeral-
Cíes (CHUVI), é que nos pacientes
con hepatite C crónica
coinfectados con VIH -nos que
cabe agardar unha certa sinerxía
viral- que responden ao tratamento
con interferón pegilado/
ribavirina as glándulas salivares
non representan un santuario
para o virus da hepatite C, aínda
que o aclaramento viral na saliva
pode ser máis lento que no
sangue.
Unha tese da USC acada
o Premio Nacional Literario
Lingua Nai de Italia
A doutora en Teoría da literatura
e literatura comparada
Federica Angelini acaba de gañar
o Premio Nacional Literario
Lingua Nai de Italia pola súa
tese ‘Il pensiero nomade. Scrittrici
migranti raccontano l’Italia
multietnica’ que defendeu na
Universidade de Santiago baixo
a dirección do profesor de Literatura
comparada da USC César
Domínguez.
O certame diríxese a estudantado,
persoal investigador e académico
universitario que elixe
como obxecto de investigación
da súa tese a competencia en
lingua materna. Trátase de ofrecer
así unha oportunidade para o
diálogo entre a universidade e o
tecido da cidade a fin de profundar,
cun novo enfoque científico,
pouco convencional e inspirado
no pensamento da diferenza sexual,
no fenómeno da migración
feminina.
Fontes: USC, Lindeiros