1kYBRBWHf

peixeira, a denominación proposta por C. Pedreira López e X. M. Penas Patiño. No entanto, antes que
calquera formulación proposta no ámbito da ornitoloxía, sería preferíbel adoptarmos o modificador
empregado en portugués, perfectamente válido e ben propio do galego: aguia pesqueira, xa que non
existen nomes vernáculos identificados para esta especie (un caso moi diferente de martiño peixeiro ou
de melro peixeiro, que levan séculos na lingua e que teñen ese matiz particular de "andar co peixe").
Familia Accipitridae
miñato abelleiro Pernis apivorus
● Bibliografía ornitolóxica especializada. Miñato abelleiro foi o nome proposto por en 1977-
1978, naquela Lista patrón de aves de Galicia (4B e 5B), e tamén en 1991 e 1999 nos traballos de M.
A. Conde Teira e T. A. Vidal Figueroa (10B e 12B); utilizouse nas guías de aves de C. Pedreira López e
X. M. Penas Patiño (1A, 5A e 22A), no Atlas de vertebrados de Galicia (7A) e tense recollido ou utilizado
tamén noutras moitas publicacións ornitolóxicas (2A, 3A, 6A, 8A, 10A, 11A, 12A, 13A, 14A, 15A, 16A e
18A). Nunha publicación tamén se lle chamou buxato abelleiro (3A). Na bibliografía ornitolóxica, os
nomes portugueses son falcão-abelheiro e bútio-vespeiro (2A, 10A, 1D, 2D e 3D; o segundo con
máis frecuencia).
● Nomes populares. Unha chea de denominacións xenéricas populares que podería recibir
tamén esta especie están apuntadas en Buteo buteo.
● Dicionarios consultados. Aparecen as denominacións xenéricas apuntadas en Buteo buteo.
● Uso dos seus nomes na literatura galega. A respecto do emprego da voz miñato na nosa
literatura, véxase Buteo buteo.
● Etimoloxía / motivación semántica. A respecto da etimoloxía de miñato, véxase Buteo buteo.
Os nomes xenéricos de Pernis apivorus, falcão, bútio e buxato, o mesmo que miñato, son propios
doutras aves de rapina que non teñen relación con esta especie: o primeiro, con Falco peregrinus; os
outros, con Buteo buteo (Pernis apivorus ten moito parecido físico) e co xénero Milvus; porén aplícanse
tamén a esta especie co modificador abelleiro ou vespeiro, que aluden á súa peculiar alimentación,
que o diferencia das outras especies de aves de rapina.
peneireiro cincento Elanus caeruleus
● Bibliografía ornitolóxica especializada. Peneireiro cincento foi o nome proposto por C.
Pedreira López e X. M. Penas Patiño en 1977-1978, naquela Lista patrón de aves de Galicia (4B e 5B);
utilizouse nas guías de aves destes autores (5A e 22A) e recolleuse ou utilizouse tamén nalgunhas
publicacións ornitolóxicas (2A, 6A e 18A); tamén foi a denominación proposta en 1991 no traballo de
M. A. Conde Teira e T. A. Vidal Figueroa (10B). Lagarteiro cincento foi proposto en 1999 no traballo
de M. A. Conde Teira (12B); tense utilizado nalgunhas publicacións ornitolóxicas (8A, 10A, 12A, 13A e
14A). Na bibliografía ornitolóxica, o nome portugués é peneireiro-cinzento (2A, 10A, 11B, 1D, 2D e
3D).
● Nomes populares. É unha ave rara na Galiza e non se lle coñecen nomes populares, agás os
xenéricos. Peneireiro utilízase sobre todo no oriente galego e lagarteiro é predominante no occidente
(10B).
● Dicionarios consultados. Non aparecen denominacións específicas para Elanus caeruleus.
Inclúen, porén, as denominacións xenéricas de Falco tinnunculus que tamén se empregan para E.
caeruleus. Só nun dicionario que non citamos habitualmente neste traballo, o Gran dicionario Cumio da
lingua galega (2004), recóllese especificamente peneireiro cinsento, identificado co nome científico
Elanus caeruleus (15G).
● Uso dos seus nomes na literatura galega. Tanto a voz lagarteiro como peneireiro téñense
empregado na nosa literatura (véxase F. tinnunculus).
● Etimoloxía / motivación semántica. A respecto da semántica de lagarteiro e peneireiro,
véxase F. tinnunculus. O modificador cinsento ou cincento fai referencia á cor gris da súa plumaxe.
● Discusión / explicacións sobre a preferencia dalgunhas denominacións. Tanto peneireiro
como lagarteiro son dous nomes xenéricos igual de válidos para a especie. Ambos os dous están
recollidos a miúdo nas publicacións ornitolóxicas. Ambos os dous son, xa que logo, nomes xenéricos
aplicábeis a todos os lagarteiros (ou peneireiros): E. caeruleus, F. tinnuculus, F. naumanni e F.
vespertinus.
Para esta especie en concreto, C. Pedreira López e X. M. Penas Patiño propuxeron e usaron
79