1kYBRBWHf

especie.
parrulo castaño Aythya nyroca
● Bibliografía ornitolóxica especializada. Parrulo ferruxento foi o nome proposto por C.
Pedreira López e X. M. Penas Patiño en 1977-1978, naquela Lista patrón de aves de Galicia (4B e 5B);
utilizouse nas guías de aves destes autores (5A e 22A) e nalgunhas publicacións ornitolóxicas (2A, 4A,
6A, 17A e 18A). Pato castaño foi proposto en 1999 no traballo de M. A. Conde Teira (12B); está a
empregarse en publicacións ornitolóxicas (8A, 10A, 12A, 13A, 14A, 15A e 16A). M. A. Conde e T. A.
Vidal propuxeron a denominación de parrulo castaño no primeiro traballo (10B). Na bibliografía
ornitolóxica, os nomes portugueses son zarro-castaño e pêrra (2A, 10A, 1D, 2D e 3D, o segundo con
máis frecuencia).
● Nomes populares. M. R. Álvarez Blanco rexistrou a denominación popular de pato americano
para se referir a esta especie en Ramirás (3C).
● Dicionarios consultados. Aparecen as denominacións xenéricas apuntadas en A.
platyrhynchos. O Diccionario de sinónimos da lingua galega de M. C. Noia, X. M. Gómez e P. Benavente
(1997), da editorial Galaxia, ademais, recolle parrulo bravo, pato, pato de río e pito da auga como
sinónimos xenéricos e inespecíficos para Aythya, Netta e Melanitta, e de maneira específica parrulo
ferruxento e parrulo americano para Aythya nyroca.
● Etimoloxía / motivación semántica. Semanticamente, tanto ferruxento como castaño fan
referencia á súa plumaxe. A respecto da motivación semántica de pato, véxase Anas platyrhynchos.
Non se encontrou unha significación clara para os nomes portugueses zarro e pêrra. O nome parrulo
americano dá a impresión de ser un nome moi local ou mesmo do uso particular de alguén, sen
relación semántica clara coa especie.
● Discusión / explicacións sobre a preferencia dalgunhas denominacións. Canto á escolla entre
parrulo castaño e pato castaño, algúns comentarios a respecto do uso de parrulo / pato en
relación cos xéneros Aythya / Anas apúntanse en Aythya ferina.
Por outro lado, a utilización do modificador ferruxento para esta especie ten o inconveniente
de que se pode confundir con pato ferruxento (T. ferruginea); parece ben acaído por tanto o
adxectivo castaño para A. nyroca, como propuxeron Conde e Vidal e como se usa tamén en portugués.
parrulo cristado Aythya fuligula
● Bibliografía ornitolóxica especializada. Parrulo cristado foi o nome proposto por C. Pedreira
López e X. M. Penas Patiño en 1977-1978, naquela Lista patrón de aves de Galicia (4B e 5B); utilizouse
nas guías de aves destes autores (1A, 5A e 22A; na última, parrulo cristado común), no Atlas de
vertebrados de Galicia (7A) e recolleuse ou utilizouse tamén noutras publicacións ornitolóxicas (2A, 6A,
11A, 17A, 18A e 11B; nalgunha, parrulo cristado común). Pato cristado foi proposto en 1999 no
traballo de M. A. Conde Teira (12B); tense empregado tamén en publicacións ornitolóxicas (4A, 8A,
10A, 12A, 13A, 14A, 15A e 16A). Na bibliografía ornitolóxica, os nomes portugueses son zarronegrinho
ou negrinha (2A, 4A, 10A, 11B, 1D, 2D e 3D, o segundo con máis frecuencia).
● Nomes populares. Entre outras denominacións galegas para esta especie, recóllense
pachurro, X. M. Penas Patiño e C. Pedreira López (1A); pato negrón, A Villarino Gómez, nas terras da
desaparecida lagoa de Antela, na Limia (9A); negrón da carapucha, A. Villarino Gómez, na Limia
(9A); *coronete ou coroete, M. A. Conde Teira (12B); e posibelmente tamén pato negro, F. Bernis
Madrazo (11B).
● Dicionarios consultados. Aparecen as denominacións xenéricas apuntadas en A.
platyrhynchos. O Diccionario de sinónimos da lingua galega de M. C. Noia, X. M. Gómez e P. Benavente
(1997), da editorial Galaxia, ademais, recolle parrulo bravo, pato, pato de río e pito da auga como
sinónimos xenéricos e inespecíficos para Aythya, Netta e Melanitta, e de maneira específica pachurro e
parrulo cristado para Aythya fuligula.
● Uso dos seus nomes na literatura galega. As voces pato e parrulo están recollidas con
frecuencia na nosa literatura (véxase A. platyrhynchos).
● Etimoloxía / motivación semántica. Semanticamente, tanto negrinha como negrón ou
negro fan referencia á súa plumaxe. O nome coroete e os modificadores cristado e da carapucha
aluden ao característico moño ou penacho de plumas que posúe a especie. Sobre a motivación
semántica de pato, véxase Anas platyrhynchos. Pachurro pode ser unha variante de parrulo ou facer
alusión ao adxectivo "pachán", isto é, á forma gordecha do corpo desta ave. Non se encontrou unha
significación clara para o nome xenérico portugués zarro.
● Discusión / explicacións sobre a preferencia dalgunhas denominacións. Canto á escolla entre
parrulo cristado e pato cristado, algúns comentarios a respecto do uso de parrulo / pato en
70