1kYBRBWHf

castelán-galego de X. M. Freixedo Tabarés e F. Álvarez Carracedo (1984), da editorial Akal, dá para a
voz castelá garceta a galega garzota. No Dicionário da língua galega de I. Alonso Estravís (1995), da
editorial Sotelo Blanco, aparece a entrada garzota para se referir, nunha das acepcións,
especificamente a E. garzetta, e inclúe os sinónimos garza pequena, garzote, garceño e touro
galego (aínda que o último nome parece ter máis relación coas denominacións de Botaurus stellaris);
tamén aparece a entrada garceta, identificada especificamente nunha das acepcións con E. garzetta. O
Diccionario de sinónimos da lingua galega de M. C. Noia, X. M. Gómez e P. Benavente (1997), da
editorial Galaxia, recolle garza albar, garza branca e garzota como sinónimos específicos para E.
garzetta. No Gran Diccionario Xerais da Lingua Galega (2000), de varios autores, aparece a entrada
garzota para se referir especificamente a E. garzetta.
● Uso dos seus nomes na literatura galega. En Ardea cinerea faise mención ao emprego de
garza na literatura oral e na de autor/a. Por outro lado, Fuco G. Gómez emprega a voz garzota n' O
idioma dos animás (1937): "... antre eu, a anta, a avetarda, o ánser i a garzota..." .
● Etimoloxía / motivación semántica. No tocante á orixe ou á motivación semántica, o nome
garzota pode ser unha mera variante ou un diminutivo de garza (é unha especie máis pequena que
Ardea cinerea e Ardea purpurea), ou mesmo ter un valor ponderativo e/ou intensificador; o modificador
branca fai referencia á cor da súa plumaxe, totalmente branca, e pequena alude ao seu tamaño en
comparación con Egretta alba, outra especie que tamén é totalmente branca, pero moito máis grande.
A denominación galiñela pode indicar un certo parecido entre esta garza e unha galiña. Para a
etimoloxía de garza, véxase A. cinerea.
● Discusión / explicacións sobre a preferencia dalgunhas denominacións. M. A. Conde Teira e T.
A. Vidal Figueroa consideraron que garzota era un diminutivo aplicábel a calquera garza adulta ou
nova vista como pequena e que non se podería empregar como nome dunha especie en concreto, e
preferiron mellor a denominación de garza branca por se tratar dun adxectivo que caracterizaba ben a
especie, alén de se empregar na fala no Baixo Miño (10B). Porén, no seu segundo traballo M. A. Conde
Teira reconsiderou o nome garzota por ter sido empregado por outros autores (X. M. Penas Patiño e C.
Pedreira López) e por ter unha grande tradición en textos medievais ibéricos (12B). M. A. Conde Teira
explica que ademais o nome garzota permite formas binomiais na nomenclatura do xénero Egretta
(12B).
Por outro lado, o termo común engádeselle ao nome, normalmente, cando se está a falar ao
mesmo tempo doutras especies que teñen o mesmo nome xenérico, para así indicarmos que sen
dúbida nos estamos referindo a E. garzetta (e non a E. gularis ou a E. alba, por exemplo, se tamén se
citaren nese mesmo contexto).
Na nosa opinión, garzota branca é o nome máis curto e que mellor describe a especie Egretta
garzetta, coa vantaxe de poder dispor do nome xenérico garzota para crearmos un sistema de
nomenclatura co resto das especies do xénero Egretta. Así, garzota branca americana podería ser o
nome para Egretta thula (unha especie moi semellante, tamén branca); garzota dos arrecifes, para E.
gularis; garzota dimorfa, para E. dimorfa; garzota tricolor para E. tricolor; garzota sacra, para E. sacra;
garzota chinesa, para E. eulophotes; garzota vermella, para E. rufescens etc.
Canto a outros nomes, galiñela podería tratarse dunha confusión ou cruzamento co uso desta
denominación para a familia Rallidae, pois nun dos traballos lexicográficos que mencionamos
puntualmente, Frampas, contribución al diccionario gallego (Eligio Rivas Quintas, 2001), recóllese
igualmente galiñela como nome para "polla de río" en Porqueira (zona da Limia). Por último, o nome
touro galego apuntado no Dicionário da língua galega de I. Alonso Estravís (1995) parece unha
confusión coas denominacións de Botaurus stellaris.
garzota dos arrecifes Egretta gularis
● Bibliografía ornitolóxica especializada. Garzota dos arrecifes foi o nome proposto en 1999
no traballo de M. A. Conde Teira (12B); empregouse nalgunha publicación ornitolóxica (13A). Noutras
publicacións utilizouse garza dimorfa (10A e 14A). Na bibliografía ornitolóxica, o nome portugués é
garça-negra (2A e 14A) e garça-dos-recifes (2A, 14A, 1D, 2D e 3D).
● Nomes populares. É unha especie de presenza extremadamente accidental na Galiza e non se
lle coñecen denominacións populares, non sendo a xenérica.
● Dicionarios consultados. Nos dicionarios consultados, aparecen as entradas indicadas en
Ardea cinerea e Egretta garzetta, con denominacións que se poderían aplicar a esta especie de forma
xenérica.
● Etimoloxía / motivación semántica. A respecto da orixe ou da motivación semántica, o
modificador dos arrecifes fai referencia a un dos hábitats desta especie. O nome garzota pode ser
unha variante ou un diminutivo de garza (é unha especie máis pequena que Ardea cinerea e Ardea
purpurea); para a etimoloxía de garza, véxase A. cinerea.
● Discusión / explicacións sobre a preferencia dalgunhas denominacións. Véxase esta mesma
47