1kYBRBWHf

P. yelkouan (catalán: baldriga mediterrània; castelán: pardela mediterránea), fai referencia á súa área
de cría e mais á área principal de distribución (aínda que tamén se observa na Galiza en certas épocas
do ano). Respecto á significación de pardela, véxase Calonectris diomedea; respecto á de furabucho,
P. puffinus.
● Discusión / explicacións sobre a preferencia dalgunhas denominacións. Puffinus yelkouan
tamén ten o mesmo problema para a súa nomenclatura estándar específica comentado na especie
anterior, neste caso en relación con P. puffinus e P. mauretanicus, que até hai pouco eran todas elas
subespecies da mesma especie e tiñan o mesmo nome científico, P. puffinus, mais na actualidade a
ciencia non considera que sexan subespecies, senón que existen tres especies diferentes de aves aínda
que sexan moi moi parecidas. Todas as linguas están a pór nomes específicos para cada unha delas. Na
terceira guía de aves de X. M. Penas Patiño e C. Pedreira López o nome empregado para esta especie
foi pardela mediterránea (22A). Téndomos en conta a proposta de M. A. Conde Teira de manter o
nome xenérico furabuchos, tamén presente en portugués e con gran tradición escrita nas publicacións
ornitolóxicas galegas, e téndomos en conta a súa proposta de furabuchos atlántico para P. puffinus
cando xa se diferenciou de P. yelkouan, talvez sería máis acaído denominarmos P. yelkouan
furabuchos mediterráneo ou furabuchos do Mediterráneo, de maneira paralela ao nome
portugués. Para alén diso, ao repetirmos o nome furabuchos nas tres especies fica máis claro ou
reflicte mellor que todas tres están moi próximas filoxeneticamente.
furabuchos das Baleares Puffinus mauretanicus
● Bibliografía ornitolóxica especializada. Só en tres publicacións se empregou unha
denominación galega para esta especie: pardela balear (14A, 22A e 5B). Na bibliografía ornitolóxica
recibía o nome portugués de fura-buxo cando aínda as tres especies non estaban diferenciadas; para
P. mauretanicus recóllense actualmente os nomes específicos fura-bucho das Baleares / furabucho-das-baleares
(estes dous con máis frecuencia) e pardela das Baleares (14A, 1D, 2D e 3D).
● Nomes populares. Calquera dos nomes populares recollidos por M. C. Ríos Panisse para
Puffinus puffinus poderían estar referidos tamén a Puffinus mauretanicus ou a Puffinus yelkouan, pois
as tres especies poden ser observadas na Galiza e as tres aseméllanse extraordinariamente (véxase P.
puffinus).
● Dicionarios consultados. Recóllense as denominacións xenéricas apuntadas en P. puffinus.
● Etimoloxía / motivación semántica. A respecto da semántica, o modificador balear ou das
Baleares, que se está a empregar en portugués e tamén noutras linguas para designar
especificamente a P. mauretanicus (catalán: baldriga balear; inglés: balearic schearwater; francés:
puffin des Baléares; castelán: pardela balear), fai referencia á súa área de cría, as illas Baleares (aínda
que, como xa se indicou, a especie tamén se observa na Galiza en certas épocas do ano). A respecto da
significación de pardela, véxase Calonectris diomedea; a respecto da de furabucho, P. puffinus.
● Discusión / explicacións sobre a preferencia dalgunhas denominacións. Como xa se comentou
para P. puffinus e P. yelkouan, esta especie comparte con elas un problema no tocante á súa
nomenclatura, alén do feito de que a identificación científica de P. mauretanicus como especie é aínda
máis recente. Téndomos en conta o xa argumentado nas dúas especies anteriores, talvez é máis acaído
denominarmos furabuchos balear ou furabuchos das Baleares a P. mauretanicus, de maneira
paralela aos nomes que máis recentemente se están a usar en portugués e sendo ademais furabuchos
unha denominación ben propia do galego.
pardela pequena Puffinus assimilis
● Bibliografía ornitolóxica especializada. Pardela pequena foi o nome proposto por C. Pedreira
López e X. M. Penas Patiño en 1977-1978, na Lista patrón de aves de Galicia (4B e 5B), e igualmente
en 1999 por M. A. Conde Teira (12B); tense empregado e recollido a miúdo nas publicacións
ornitolóxicas (2A, 8A, 10A, 11A, 12A, 13A, 14A, 16A, 18A e 22A). Na bibliografía ornitolóxica, os nomes
portugueses son pintainho (con máis frecuencia) e pardela-pequena (14A, 1D, 2D e 3D).
● Nomes populares. É unha especie rara no mar galego e non se lle coñecen denominacións
populares, agás a xenérica.
● Dicionarios consultados. Aparecen as denominacións xenéricas xa apuntadas noutras especies
da familia: C. diomedea, P. gravis e P. puffinus.
● Uso dos seus nomes na literatura galega. Véxase C. diomedea.
● Etimoloxía / motivación semántica. O motivo do modificador pequena é o seu tamaño, pois é
a especie máis miúda deste grupo. A respecto da significación de pardela, véxase C. diomedea.
33