1kYBRBWHf

propiamente galega mais non preferente), definida como "paxaro que segue os bancos de xoubas", sen
máis información.
● Uso dos seus nomes na literatura galega. Véxase Calonectris diomedea.
● Etimoloxía / motivación semántica. O cualificativo xoubeira relaciónase cos hábitos
alimenticios da especie; encapuchada ou o portugués de-barrete fan referencia á característica física
que mellor identifica esta pardela: a plumaxe negregosa que ten na parte superior da cabeza, que pode
semellar unha caparucha. Respecto á significación de pardela, véxase Calonectris diomedea. O
modificador portugués de-bico-preto chama a atención sobre a cor do bico desta especie.
● Discusión / explicacións sobre a preferencia dalgunhas denominacións. Canto á escolla dun
nome estándar, cómpre comentar que a voz xoubeiro rexistrada en Escarabote é moi inespecífica,
podería estar referida a esta ou a calquera outra especie de pardela.
pardela escura Puffinus griseus
● Bibliografía ornitolóxica especializada. Curricacho foi o nome proposto por C. Pedreira López
e X. M. Penas Patiño en 1977-1978, naquela Lista patrón de aves de Galicia (4B e 5B); utilizouse na
primeira guía de aves destes autores (1A) e noutra publicación ornitolóxica galega (4A); tamén se
recolleu noutras publicacións de ámbito estatal (2A e 18A). Posteriormente unha denominación
parecida, pardela curricacho, utilizouse na segunda e terceira guía de aves de X. M. Penas Patiño e C.
Pedreira López e noutra publicación galega máis (5A, 22A e 6A). Pardela escura foi o nome proposto
en 1991 e 1999 nos traballos de M. A. Conde Teira e T. A. Vidal Figueroa (10B e 12B); tense
empregado en publicacións ornitolóxicas galegas (12A, 13A, 15A e 16A); tamén se recolleu noutras
publicacións de ámbito estatal (10A e 14A). Na bibliografía ornitolóxica, o nome portugués é pardelapreta
(2A, 1D, 2D e 3D).
● Nomes populares. É unha especie de presenza bastante rara nas nosas costas. Non se lle
coñecen nomes populares agás os xenéricos. Véxase Calonectris diomedea.
● Dicionarios consultados. No Diccionario galego-castelán de X. L. Franco Grande (1968), da
editorial Galaxia, e no Dicionário da língua galega de I. Alonso Estravís (1995), da editorial Sotelo
Blanco, aparecen as denominacións apuntadas noutras especies da familia (C. diomedea e P. puffinus).
No Diccionario de sinónimos da lingua galega de M. C. Noia, X. M. Gómez e P. Benavente (1997),
recóllese como sinónimo de pardela, para os xéneros Puffinus e Calonectris, a denominación
paradela; neste mesmo dicionario especifícase para P. griseus os nomes curricacho e pardela
curricacho. O Gran Diccionario Xerais da Lingua Galega (2000), de varios autores, trae as entradas
apuntadas en C. diomedea, P. gravis e P. puffinus (curricacho aparece identificado como P. puffinus).
● Uso dos seus nomes na literatura galega. Véxase C. diomedea.
● Etimoloxía / motivación semántica. Semanticamente, é posíbel que curricacho faga
referencia á súa maneira de voar por riba da auga, moi nerviosa, e que estea relacionado con curricar
ou corricar, bulir dun lado para outro sen un fin determinado (no entanto, este xeito de voar é ben máis
propio de Puffinus puffinus); escura ou o portugués preta fan referencia á cor característica da
plumaxe desta pardela, totalmente negra, que a distingue do resto das especies. A respecto da
significación de pardela véxase C. diomedea.
● Discusión / explicacións sobre a preferencia dalgunhas denominacións. En relación coa escolla
dun nome estándar, hai que mencionar que curricacho foi rexistrado por outros autores como
denominación para outra especie, Puffinus puffinus, ou como denominación moi xenérica (véxase P.
puffinus).
furabuchos do Atlántico Puffinus puffinus
● Bibliografía ornitolóxica especializada. Pardela furabuchos foi o nome proposto por C.
Pedreira López e X. M. Penas Patiño en 1977-1978, naquela Lista patrón de aves de Galicia (4B e 5B), e
igualmente en 1991 no traballo de M. A. Conde Teira e T. A. Vidal Figueroa (10B); utilizouse ou
recolleuse nas guías de aves de X. M. Penas Patiño e C. Pedreira López (1A, 5A e 22A), no Atlas de
vertebrados de Galicia (7A) e noutras moitas publicacións ornitolóxicas, tanto no ámbito galego como
estatal (2A, 6A, 8A, 10A, 11A, 12A, 14A, 17A e 18A), porén só en dúas delas se diferencia Puffinus
puffinus de Puffinus yelkouan (para a que se reserva o nome de pardela mediterránea, en 6A e 11A),
e en ningunha se diferencia aínda esta especie de Puffinus mauretanicus. Por outra banda, furabuchos
atlántico foi o nome proposto en 1999 no traballo de M. A. Conde Teira, diferenciándoa de P.
yelkouan, para a que reserva o nome de furabuchos (12B); esta denominación utilizouse nalgunhas
publicacións ornitolóxicas (13A, 15A e 16A). Na bibliografía ornitolóxica recibía o nome portugués de
fura-buxo cando aínda as tres especies non estaban diferenciadas; actualmente, fura-bucho do
Atlântico / fura-bucho-do-atlântico (2A, 10A, 1D, 2D e 3D).
31