1kYBRBWHf

indicadas en Podiceps cristatus e T. ruficollis.
● Uso dos seus nomes na literatura galega. Véxase T. ruficollis.
● Etimoloxía / motivación semántica. O modificador de pescozo negro ou de-pescoço-preto
fai referencia á marcada cor negra do pescozo desta ave na época de cría; orelleiro probabelmente fai
referencia aos vistosos penachos amarelos que ten a ambos os lados da cara na época de cría, que
poden dar a impresión de orellas. No tocante á significación dos nomes xenéricos, véxase Podiceps
cristatus. Non se achou unha significación clara para a denominación portuguesa cagarraz.
● Discusión / explicacións sobre a preferencia dalgunhas denominacións. Canto á escolla dun
nome xenérico estándar, M. A. Conde Teira e T. A. Vidal Figueroa consideraron preferíbel mergullón
en lugar de somorgullo, como xa se comentou en T. ruficollis (10B e 12B).
mergullón real Podiceps auritus
● Bibliografía ornitolóxica especializada. Somorgullo real foi o nome proposto por C. Pedreira
López e X. M. Penas Patiño en 1977-1978, na Lista patrón de aves de Galicia (4B e 5B); utilizouse nas
primeiras guías de aves destes autores (1A e 5A) e noutras publicacións ornitolóxicas galegas (6A, 11A
e 17A); tamén se recolleu nalgunha outra publicación de ámbito estatal (2A). Mergullón real foi
proposto en 1999 por M. A. Conde Teira (12B); tense empregado nalgunhas publicacións galegas (12A,
13A, 15A e 16A), inclusive na terceira guía de C. Pedreira López e X. M. Penas Patiño (22A); tamén se
recolleu noutras publicacións de ámbito estatal (10A e 14A). Na bibliografía ornitolóxica, os nomes
portugueses son mergulhão-de-penachos (con máis frecuencia) e mergulhão-de-pescoçocastanho
(2A, 1D, 2D e 3D).
● Nomes populares. É unha especie rara na Galiza e non se lle coñecen nomes populares, non
sendo os xenéricos mencionados para Tachybaptus ruficollis.
● Dicionarios consultados. No Diccionario galego-castelán de X. L. Franco Grande (1968), da
editorial Galaxia, no Diccionario de usos castelán-galego de X. M. Freixedo Tabarés e F. Álvarez
Carracedo (1984), da editorial Akal, e no Diccionario de sinónimos da lingua galega de M. C. Noia, X. M.
Gómez e P. Benavente (1997), tamén de Galaxia, aparecen as entradas apuntadas en T. ruficollis. No
Dicionário da língua galega de I. Alonso Estravís (1995), da editorial Sotelo Blanco, e no Gran
Diccionario Xerais da Lingua Galega (2000), de varios autores, aparecen as entradas indicadas en
Podiceps cristatus e Tachybaptus ruficollis.
● Uso dos seus nomes na literatura galega. Véxase T. ruficollis.
● Etimoloxía / motivación semántica. Canto á motivación semántica, o adxectivo real é un
cualificativo engadido ao nome xenérico de moitas aves para as identificar como especies; ás veces ten
relación cunha certa beleza ou vistosidade na súa forma ou nas súas cores, ás veces cunha certa
maxestade no xeito de camiñar, de voar ou de se moveren en xeral (neste caso, probabelmente, coa
rechamante plumaxe que exhibe esta ave na época de cría). O modificador portugués de-penachos fai
referencia aos penachos ou piriquitos que loce na primavera e no verán na plumaxe nupcial, malia non
lle saíren das partes altas da cabeza nin da caluga, senón das faceiras; de-pescoço-castanho fai
referencia á viva cor que a ave exhibe no pescozo tamén durante a primavera e o verán, coa plumaxe
nupcial. No tocante á significación dos nomes xenéricos, véxase P. cristatus.
● Discusión / explicacións sobre a preferencia dalgunhas denominacións. O criterio para a
escolla do nome xenérico estándar de mergullón comentouse en T. ruficollis.
Familia Diomedeidae
albatros olleirudo Thalassarche melanophris (=Diomedea melanophris)
● Bibliografía ornitolóxica especializada. Albatros olleirudo foi o nome empregado na segunda
guía de aves de X. M. Penas Patiño e C. Pedreira López (5A) e así memo proposto en 1999 por M. A.
Conde Teira (12B); tense recollido ou utilizado tamén nalgunhas publicacións ornitolóxicas no ámbito
galego e estatal (10A, 13A, 14A e 22A). Na bibliografía ornitolóxica, os nomes portugueses son
albatroz-de-sobrancelha (con máis frecuencia) e albatroz-olheirudo (2A, 1D, 2D e 3D).
● Nomes populares. É unha especie de presenza accidental nas nosas costas; non se lle
coñecen nomes populares.
● Dicionarios consultados. No Diccionario de usos castelán-galego de X. M. Freixedo Tabarés e
F. Álvarez Carracedo (1984), da editorial Akal, aparece a voz castelá albatros identificada coa galega
27