1kYBRBWHf

que teñen algúns corais; de-lacre, pola pasta sólida que se emprega para lacrar, de cor vermella (en
portugués, ademais, chámaselle así á variedade vermella do xaspe). O termo común engádese ao
nome, normalmente, cando se está a falar tamén doutras especies que teñen o mesmo nome xenérico
(bico de coral), aínda que non se observaren na nosa xeografía, para diferenciar Estrilda astrild das
outras.
Familia Fringillidae
pimpín (ou pimpín común) Fringilla coelebs
● Bibliografía ornitolóxica especializada. Pimpín común, foi o nome proposto por C. Pedreira
López e X. M. Penas Patiño en 1977-1978, naquela Lista patrón de aves de Galicia (4B e 5B), e tamén –
pimpín ou pimpín común– en 1991 e 1999 nos traballos de M. A. Conde Teira e T. A. Vidal Figueroa
(10B e 12B); utilizouse nas guías de aves de Penas Patiño e Pedreira López (1A, 5A e 22A), no Atlas de
vertebrados de Galicia (7A) e recolleuse ou utilizouse tamén noutras publicacións ornitolóxicas (2A, 8A,
10A, 12A, 13A, 14A, 15A, 18A e 11B). Na bibliografía ornitolóxica, o nome portugués é tentilhão e
tentilhão-comum (2A, 10A, 11B, 1D, 2D e 3D).
● Nomes populares. É unha especie común e ten unha chea de nomes populares. Na primeira
guía de aves de X. M. Penas Patiño e C. Pedreira López (1A) e no Atlas de vertebrados de Galicia (7A)
recóllense as denominacións de chincho (7A), chinco (7A), chinchón (1A), pimpón (1A), chincheiro
(1A), cuncheiro (1A), maceirento (1A), maceiro (7A), maceirudo (1A, 7A), pincho (1A), pínfano
(1A), chíncarro (1A), chinchorra (1A), tentillón (1A, 7A) e tinque (1A). F. Bernis Madrazo rexistrou
a voz pim-pim en varias localidades das provincias da Coruña e de León e chinchón na provincia de
Lugo (11B). F. Bernis Madrazo tamén cita a Ríos Naceyro (1850), que dá en galego o vocábulo
chinchón para este paxaro, e a L. Iglesias (1927), que engade pimpim (11B). A. Villarino Gómez
rexistrou para Fringilla coelebs a denominación de tingue nas terras da Limia (9A). C. Pedreira López
et al. rexistraron tamén para esta especie os nomes de chinchona, pimpín, chinchón e chincheira
no concello de Ames, na provincia da Coruña (9B). No traballo de C. García García recolleuse a voz
pimpín en once localidades galegas (3C). Ademais, I. Leis casanova rexistrou para esta especie a voz
carballuda no galego de Sta. Eulalia de Dumbría; M. C. Alonso Pérez a voz pimpiña en Escarabote e
M. Taboada Cid pimpinela en Verín (3C). M. González González rexistrou chincho no Incio; M. E.
Vázquez Santamaría, na Gudiña; M. Taboada Cid, en Verín e na Mezquita (3C). F. Fernández Rei
rexistrou chincharro en Cariño (3C). M. J. Pérez Froiz, chincheiro en Sta. María de Oirós (3C). M.
Taboada Cid, chinchín tamén en Verín e M. C. Gil Suárez a mesma voz en Vilardevós (3C). (Malia os
vocábulos populares recollidos no traballo de C. García González apareceren identificados coa
denominación castelá pinzón real, que é outra especie, Fringilla montifringilla, bastante rara na Galiza,
con toda a probabilidade non están referidos a ela senón a estoutra, Fringilla coelebs, que en castelán
recibe o nome de pinzón vulgar. Tendo en conta que a identificación non é de todo correcta, tamén
poderiamos pensar que nalgunhas localidades estes nomes recollidos no traballo de C. García se estén
a referir a especies do xénero Parus, que ás veces tamén se lles chama así.). A. Reboreda, C. Álvarez,
E. Castro X. L. Lozano, X. R. Reigada e X. Rodríguez, chinco para esta especie na comarca de Verín
(23B).
Seguíndomos coas denominacións populares, unha mención especial é precisa para o traballo
lexicográfico publicado en 1980 na revista Verba, "Nomes galegos das aves da familia fringillidae", de
X. M. Penas Patiño e C. Pedreira López (24); estes autores rexistraron voces para esta familia de
paxaros en varios centos de localidades das catro provincias galegas e recolleron ademais a bibliografía
existente verbo estes nomes; as denominacións que recolleron especificamente para F. coelebs (aínda
que as mesmas voces, noutras localidades, empregábanse para outras especies da familia) foron as
seguintes: chíncarlo, nunha localidade de Ourense; chíncarro, nunha localidade de Ourense; chinco,
nunha localidade de Lugo e outra de Ourense, especificando que nalgures dáselle este nome a Garrulus
glandarius; chinchararea, nunha localidade de Ourense; chincharra, nunha localidade da Coruña;
chincharro, nunha localidade da Coruña; chincheira, nunha localidade da Coruña; chincheiro,
nalgunhas localidades da Coruña e de Pontevedra; chinchoeira, nunha localidade de Pontevedra;
chinchín, en localidades de Ourense; chincho, nalgunhas localidades da Coruña, Lugo e Ourense;
chinchón, en varias localidades da Coruña e de Lugo; chinchona, en varias localidades da Coruña;
chinchorra, nalgunhas localidades da Coruña; pimpín, en moitas localidades da Coruña e Pontevedra
e bastantes de Lugo e Ourense; pimpina, en varias localidades da Coruña e Pontevedra; pimpiña,
nunha localidade da Coruña (aínda que foi identificado por outro autor como F. montifringilla, unha
267