1kYBRBWHf
1kYBRBWHf
1kYBRBWHf
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Madrazo rexistrou a voz xenérica picanzo no oeste da provincia de Zamora (11B). M. Taboada Cid<br />
rexistrou as denominacións picanza pedreira e pincanza pegal na Mezquita, que, malia non seren<br />
identificadas, poderíanse estar a referir a estas especies (3C). A. Reboreda, C. Álvarez, E. Castro X. L.<br />
Lozano, X. R. Reigada e X. Rodríguez, cazcarrollo na comarca de Verín (23B).<br />
● Dicionarios consultados. No Dicionário da língua galega de I. Alonso Estravís (1995), da<br />
editorial Sotelo Blanco, aparece a entrada xenérica picanzo (especifícase a denominación de picanzoreal<br />
para L. excubitor).<br />
● Uso dos seus nomes na literatura galega. A respecto do emprego de pigarzo, voz que talvez<br />
estea referida a estas especies, véxase Lanius collurio.<br />
● Etimoloxía / motivación semántica. Semanticamente, picanzo está relacionado dalgunha<br />
maneira con picar; talvez faga referencia aos seus hábitos predatorios ou talvez ao seu bico groso e<br />
curvado, como indica tamén pico gordo. Cascorro podería estar relacionado con cascar, romper,<br />
quebrar, e aludir tamén aos seus hábitos pedratorios. O modificador bravo indica a súa condición<br />
salvaxe; gordo, o seu tamaño en comparación con outras especies do xénero. Os modificadores real e<br />
rei aluden probabelmente ao seu tamaño e a súa vistosidade. Pega, pego e o adxectivo pegal son<br />
por causa dun certo parecido coa pega (Pica pica) no bico e no rabo longo. Pega rebordá é unha<br />
denominación propia de Garrulus glandarius, que ás veces se usa tamén para as especies do xénero<br />
Lanius. Non se encontrou unha explicación lóxica para pedreira, relacionado con pedra.<br />
● Discusión / explicacións sobre a preferencia dalgunhas denominacións. Despois da<br />
diferenciación como especies entre L. excubitor e L. meridionalis, talvez habería que concretar se o<br />
nome máis acaído para L. meridionalis é picanzo real meridional ou picanzo meridional, tendo en<br />
conta que a denominación de L. excubitor. Como xa se comentou na especie anterior, aínda que un<br />
nome con dous modificadores pode parecer un pouco longo, é ben interesante mantermos a base<br />
común, picanzo real, tanto para L. excubitor como para L. meridionalis, pois así o nome reflicte que<br />
son dúas especies moi próximas filoxeneticamente. Se cadra o máis interesante para a nomenclatura é<br />
mantermos para esta especie, que a máis común e cría nas nosas latitudes, o nome de picanzo real,<br />
sen ningún outro modificador, e para L. excubitor, case idéntica, xa comentada, que pode presentarse<br />
na xeografía galega no inverno, picanzo real norteño (é dicir, a formulación máis curta para a<br />
especie máis común, L. meridionalis, á que se fai referencia con máis frecuencia).<br />
Pega rebordá é unha denominación propia de Garrulus glandarius, que ás veces se usa tamén<br />
para as especies do xénero Lanius.<br />
picanzo isabel Lanius isabellinus<br />
● Bibliografía ornitolóxica especializada. É unha ave de presenza extremadamente rara na<br />
Galiza e só se atopou un nome galego para esta especie, picanzo isabel, en dúas publicacións (22A e<br />
5B). É tamén o nome portugués: picanço-isabel (1D).<br />
● Nomes populares. É unha especie moi rara, accidental nas nosas terras, e non se lle coñecen<br />
nomes populares non sendo os xenéricos.<br />
● Etimoloxía / motivación semántica. Para picanzo, véxase Lanius minor. O modificador<br />
específico isabel é o nome dunha cor, tirado do nome científico, e fai referencia á súa plumaxe: pálida<br />
entre amarela e gris.<br />
Familia Corvidae<br />
gaio Garrulus glandarius<br />
● Bibliografía ornitolóxica especializada. Pega marza foi a denominación proposta por C.<br />
Pedreira López e X. M. Penas Patiño en 1977-1978, naquela Lista patrón de aves de Galicia (4B e 5B);<br />
utilizouse nas guías de aves destes autores (1A, 5A e 22A), no Atlas de vertebrados de Galicia (7A) e<br />
recolleuse noutras publicacións (2A, 18A e 11B). Gaio foi o nome proposto nos traballos de M. A.<br />
Conde Teira e de T. A. Vidal Figueroa (10B e 12B); tense empregado –gaio ou gaio común–<br />
nalgunhas publicacións ornitolóxicas (8A, 10A, 12A, 13A, 14A e 11B, na última escrito como “gayo”).<br />
Na bibliografía ornitolóxica, o nome portugués é gaio ou gaio-comum (2A, 10A, 1D, 2D e 3D).<br />
● Nomes populares. Son moitos e variados os nomes populares galegos que designan esta<br />
254