1kYBRBWHf

1978, igualmente na Lista patrón de aves de Galicia, na segunda parte, os autores propuxeron o nome
de ferreiriño subeliño no canto do anterior (5B); esta segunda denominación utilizouse nas guías de
aves destes autores (1A, 5A e 22A), no Atlas de vertebrados de Galicia (7A) e recolleuse nalgunha
outra publicación (2A e 11B). Ferreiriño rabilongo volveu ser o nome proposto en 1991 e 1999 nos
traballos de M. A. Conde Teira e T. A. Vidal Figueroa (10B e 12B); tense recollido ou empregado
nalgunhas publicacións ornitolóxicas (8A, 10A, 12A, 13A, 14A, 15A e 18A). Na bibliografía ornitolóxica,
o nome portugués é chapim-rabilongo (2A, 10A, 1D, 2D e 3D).
● Nomes populares. A. Villarino Gómez rexistrou para Aegithalos caudatus as denominacións
populares de rabolongo e furafollas nas terras da Limia (9A). Tamén na Limia, o autor do presente
traballo rexistrou bolo (co o pechado) para esta especie. C. Pedreira López et al. rexistraron o nome de
rabo de culler para A. caudatus no concello de Ames, na provincia da Coruña (9B). Na primeira guía
de X. M. Penas Patiño e C. Pedreira López recolleuse tamén rabo de culler, para A. caudatus (1A). As
denominacións de ferreiriño rabilongo e rabo de culler recóllense para esta especie no Atlas de
vertebrados de Galicia (7A). É posíbel que a denominación popular tapullo, definida en varios
dicionarios como paxaro parecido ao ferreiriño pero máis pequeno, estea tamén referida a A. caudatus.
Unha chea de denominacións populares xenéricas tamén aplicábeis a esta especie coméntanse
en Parus caeruleus e Parus major.
● Dicionarios consultados. No Diccionario galego-castelán de X. L. Franco Grande (1968), da
editorial Galaxia, alén das denominacións apuntadas en Parus major, inclúe a entrada tapullo para se
referir a un paxaro parecido ao ferreiriño peromáis pequeno, e a entrada subeliño, que define de
maneira moi imprecisa como páxaro longo e delgado que ten forma asubelada, de subela, e que se
podería tratar desta especie (X. Penas Patiño e C. Pedreira López propuxeran ferreiriño subeliño). No
Diccionario de usos castelán-galego de X. M. Freixedo Tabarés e F. Álvarez Carracedo (1984), da
editorial Akal, e no Dicionário da língua galega de I. Alonso Estravís (1995), da editorial Sotelo Blanco,
aparecen as denominacións xenéricas indicadas en P. major, alén da denominación tapullo para se
referir a unha especie parecida ao ferreiriño pero máis pequena (posibelmente A. caudatus). O
Diccionario de sinónimos da lingua galega de M. C. Noia, X. M. Gómez e P. Benavente (1997), da
editorial Galaxia, recolle ferreiriño rabilongo, ferreiriño subeliño, meixengra e rabo de culler
como sinónimos específicos para A. caudatus. No Gran Diccionario Xerais da Lingua Galega (2000), de
varios autores, aparecen as denominacións xenéricas indicadas en P. major e nelas recóllense as
subentradas ferreiriño subeliño e ferreirolo subeliño, que fan referencia especificamente a A.
caudatus; tapullo, definida como paxaro semellante ao ferreiriño pero máis pequeno; ademais, a
entrada meixengra (considerada tamén galega e preferente) é tamén para nomear especificamente
este paxaro.
● Uso dos seus nomes na literatura galega. A respecto do emprego de ferreiro e ferreiriño
nas nosas letras, véxase P. major.
● Etimoloxía / motivación semántica. Os nomes galegos xenéricos ferreiriño e similares e o
portugués chapim (en galego existe a voz chapiño) están motivados polo seu parecido cos paxaros da
familia Paridae (véxase P. major). O modificador rabilongo ou o nome rabolongo, como indican,
aluden á súa cauda longa; subeliño, ao parecido do seu corpo coa forma dunha subela; rabo de
culler, ao parecido do seu corpo coa forma dunha culler. Furafollas é unha denominación máis
empregada para os paxaros do xénero Phylloscopus (véxase Phylloscopus collybita). Canto a tapullo e
bolo, parecen referirse á forma redondiña e pequena do seu corpo. A respecto da motivación
semántica de meixengra, véxase Merops apiaster (esta voz tamén esta recollida para denominar
outros paxaros, como as especies do xénero Sylvia ou M. apiaster).
Familia Paridae
ferreiriño palustre Poecile palustris (=Parus palustris)
● Bibliografía ornitolóxica especializada. Ferreiriño non calugado foi o nome proposto por C.
Pedreira López e X. M. Penas Patiño en 1977-1978, naquela Lista patrón de aves de Galicia (4B e 5B);
utilizouse na primeira guía de aves (1A) destes autores e recolleuse nalgunha outra publicación (2A).
Ferreiriño de caluga negra utilizouse nas seguintes guías de aves de X. M. Penas Patiño e C. Pedreira
López (5A e 22A), no Atlas de vertebrados de Galicia (7A) e nalgunha outra publicación (11A).
Ferreiriño palustre foi o nome proposto en 1991 e 1999 nos traballos de M. A. Conde Teira e T. A.
Vidal Figueroa (10B e 12B); tense recollido ou empregado nalgunhas publicacións ornitolóxicas (8A,
10A, 12A, 13A e 14A). Na bibliografía ornitolóxica, o nome portugués é chapim-palustre (2A, 1D e
242