1kYBRBWHf

caso do xénero Oenanthe, coincide co nome portugués. Todo o devandito lévanos a preferir mellor o
nome xenérico chasco no contexto da ornitoloxía especializada para os xéneros Saxicola e Oenanthe,
deixando a denominación pedreiro para outros contextos, para calquera das especies anteditas mais
con preferencia para Apus apus (véxase con máis detemento esta especie).
chasco rubio Oenanthe hispanica
● Bibliografía ornitolóxica especializada. Pedreiro marelo foi o nome proposto por C. Pedreira
López e X. M. Penas Patiño en 1977-1978, naquela Lista patrón de aves de Galicia (4B e 5B). Nas guías
de aves de Penas Patiño e Pedreira López empregáronse respectivamente os nomes de pedreiro
marelo (1A) e pedreiro amarelo (5A e 22A); o segundo utilizouse no Atlas de vertebrados de Galicia
(7A) e recolleuse ou utilizouse tamén nalgunhas publicacións ornitolóxicas (2A, 6A e 11A). En 1991, M.
A. Conde Teira e T. A. Vidal Figueroa propuxeran chasco cincento (10B). Pedreiro rubio foi o nome
proposto en 1999 no traballo de M. A. Conde Teira (12B); empregouse nalgunhas publicacións (13A e
16A). En 1991, M. A. Conde Teira e T. A. Vidal Figueroa propuxeran chasco rubio (10B). Noutras
publicacións tamén empregouse o nome de chasco louro (8A, 10A, 12A, 14A, 15A e 18A). Na
bibliografía ornitolóxica, o nome portugués é chasco-ruivo (2A, 10A, 11B, 1D, 2D e 3D).
● Nomes populares. Algunhas denominacións xenéricas relacionadas con chasco, que poderían
ser aplicábeis tamén a esta especie, están comentadas en Saxicola torquata. F. Bernis Madrazo
comenta que as denominacións galaico-lusitanas chasco e cartaxo se empregan indistintamente para
os xéneros Oenanthe e Saxicola, segundo o lugar (11B). En concreto, aplicábeis tanto a O. oenanthe
como O. hispanica, rexistrou chasco na Coruña e Pontevedra, e tamén pedreiro na Galiza; ademais
cita a Ríos Naceyro (1850), que tamén recollera este último nome (11B).
● Dicionarios consultados. Recollen as denominacións xenéricas apuntadas en O. oenanthe.
● Uso dos seus nomes na literatura galega. A voz xenérica chasco tense empregado na nosa
literatura. Véxase S. torquata.
● Etimoloxía / motivación semántica. Sobre a motivación onomatopeica de chasco e similares,
véxase Saxicola torquata; sobre pedreiro, O. oenanthe. Os modificadores amarelo, louro e rubio
aluden todos á cor da súa plumaxe.
● Discusión / explicacións sobre a preferencia dalgunhas denominacións. En O. oenanthe xa se
comentou a escolla de chasco ou de pedreiro como nome xenérico para este grupo de especies.
chasco isabel Oenanthe isabellina
● Bibliografía ornitolóxica especializada. Non se teñen empregado até o momento, xa que é
unha ave de presenza extremamente esporádica na Galiza.
● Nomes populares. Os comentarios poden ser os mesmos no referente aos nomes xenéricos
populares.
● Dicionarios consultados. Inclúen as denominacións xenéricas apuntadas en Oenanthe
oenanthe.
● Etimoloxía / motivación semántica. Sobre a motivación onomatopeica de chasco e similares,
véxase S. torquata; isabel fai referencioa á cor da plumaxe: pálida entre amarela e gris.
chasco do deserto Oenanthe deserti
● Bibliografía ornitolóxica especializada. De todas as publicacións consultadas, só se recolle esta
especie na terceira guía de C. Pedreira López e X. M. Penas Patiño, co nome de pedreiro do deserto
(22A). Segundo o criterio establecido nas anteriores especies do xénero Oenanthe, outra denominación
galega sería chasco do deserto. Na bibliografía ornitolóxica consultada, o nome para esta especie é
chasco-do-deserto (2D).
● Nomes populares. É unha especie de presenza accidental na Galiza, e non se lle coñecen
nomes populares.
● Dicionarios consultados. Recollen as denominacións xenéricas apuntadas en Oenanthe
oenanthe.
● Uso dos seus nomes na literatura galega. A voz xenérica chasco tense empregado na nosa
literatura. Véxase Saxicola torquata.
● Etimoloxía / motivación semántica. Sobre a motivación onomatopeica de chasco e similares,
véxase S. torquata; sobre pedreiro, O. oenanthe. O modificador do deserto, tirado do nome
científico, deserti, alude ao seu hábitat (é unha especie propia do norte de África e Oriente Medio).
219