1kYBRBWHf

carrán de Forster Sterna forsteri
● Bibliografía ornitolóxica especializada. Carrán de Forster foi o nome empregado na terceira
guía de C. Pedreira López e X. M. Penas Patiño (22A). Na bibliografía ornitolóxica, o nome portugués é
gaivina-de-forster (3D).
● Nomes populares. É unha especie de moi rara ocorrencia na nosa terra e non se lle coñecen,
non sendo os xenéricos.
● Dicionarios consultados. Recollen as denominacións xenéricas que se indican noutras especies
desta familia.
● Etimoloxía / motivación semántica. Sobre a etimoloxía e a semántica dos nomes xenéricos,
véxase Sterna hirundo. O modificador de Forster fai referencia ao naturalista Johan Forster, que
acompañou o capitán Cook nunha viaxe ao redor do mundo no ano 1772 e escribiu un tratado
ornitolóxico sobre as aves da baía de Hudson.
carrán ártico Sterna paradisea
● Bibliografía ornitolóxica especializada. Carrán ártico foi o nome proposto por C. Pedreira
López e X. M. Penas Patiño en 1977-1978, naquela Lista patrón de aves de Galicia (4B e 5B), e tamén
en 1991 e 1999 por M. A. Conde Teira e T. A. Vidal Figueroa (10B e 12B); empregouse nas guías de
aves de X. M. Penas Patiño e C. Pedreira López (1A, 5A e 22A) e recolleuse ou empregouse tamén
noutras publicacións (2A, 4A, 10A, 11A, 12A, 13A, 14A, 15A e 16A). Na bibliografía ornitolóxica, os
nomes portugueses son gaivina-arctica, gaivina do Árctico e andorinha-do-mar-ártica (2A, 1D e
2D), tamén grafado como gaivina-do-árctico (3D).
● Nomes populares. Aínda que é unha especie menos frecuente que Sterna hirundo e Sterna
sandvicensis, tamén cabe a posibilidade que Sterna paradisea poida recibir en galego calquera dos
nomes xenéricos populares empregados localmente para o xénero Sterna.
● Dicionarios consultados. Recollen as denominacións xenéricas que se indican noutras especies
desta familia (véxase S. sandvicensis e S. hirundo). No Gran Diccionario Xerais da Lingua Galega
(2000), de varios autores, aparece a denominación xenérica de andoriña do mar (como subentrada
na entrada "andoriña") referíndose a algunhas aves mariñas como S. hirundo ou S. paradisea.
● Uso dos seus nomes na literatura galega. Véxase S. sandvicensis.
● Etimoloxía / motivación semántica. A respecto da etimoloxía e a semántica dos nomes
xenéricos, véxase S. hirundo. O modificador ártico alude ás latitudes onde aniña.
carrán escuro Sterna fuscata
● Bibliografía ornitolóxica especializada. Carrán escuro foi o nome proposto en 1999 no
traballo de M. A. Conde Teira (12B). Tense empregado nalgunhas publicacións ornitolóxicas (10A, 12A,
13A e 14A). Na segunda guía de aves de X. M. Penas Patiño e C. Pedreira López utilizouse carrán
fosco (5A); na terceira, carrán fusco (22A). Na bibliografía ornitolóxica, os nomes portugueses son
gaivina-escura e gaivina-de-dorso-preto (2A, 1D e 2D).
● Nomes populares. É unha especie divagante para nós, quere dicir, de aparición excepcional na
Galiza, e non se lle coñecen denominacións populares non sendo a de carrán ou as outras xenéricas.
● Dicionarios consultados. Recollen as denominacións xenéricas que se indican noutras especies
desta familia (véxase Sterna hirundo e Sterna sandvicenisis).
● Etimoloxía / motivación semántica. Sobre a etimoloxía e a semántica dos nomes xenéricos,
véxase S. hirundo. Todos os modificadores fan referencia á cor negra da súa plumaxe nas partes
dorsais, moi característica.
carrán pequeno Sterna albifrons
● Bibliografía ornitolóxica especializada. Pirrí foi o nome proposto por C. Pedreira López e X. M.
Penas Patiño en 1977-1978, naquela Lista patrón de aves de Galicia (4B e 5B); utilizouse na segunda
guía de aves destes autores (5A) e recolleuse ou utilizouse tamén nalgunhas publicacións ornitolóxicas
(2A, 4A, 7A e 18A). Carrán pirrí utilizouse no Atlas de vertebrados de Galicia (7A), na terceira guía de
Penas e Pedreira (22A) e noutras publicacións (6A e 11A). Carrán pequeno foi a denominación
proposta en 1991 e 1999 nos traballos de M. A. Conde Teira e T. A. Vidal Figueroa (10B e 12B); tense
recollido ou empregado nalgunhas publicacións (8A, 10A, 12A, 13A, 14A, 15A e 16A). Na bibliografía
ornitolóxica, os nomes portugueses son chilreta, gaivina-pequena, andorinha-do-mar-de-testa-
162