1kYBRBWHf

● Etimoloxía / motivación semántica. Sobre a etimoloxía de falaropo, véxase Phalaropus
tricolor. O modificador bicogroso fai referencia, como di, ao seu bico, groso en comparación co de
Phalaropus lobatus; cinsento alude á cor da plumaxe en inverno; careto, á plumaxe branca que ten
arredor dos ollos na época nupcial, que semella un anteface.
Familia Stercorariidae
palleira pomarina Stercorarius pomarinus
● Bibliografía ornitolóxica especializada. Papamerda palleiro foi o nome proposto por C.
Pedreira López e X. M. Penas Patiño en 1977-1978, naquela Lista patrón de aves de Galicia (4B e 5B);
utilizouse en dúas guías de aves destes autores (1A e 5A) e noutras publicacións ornitolóxicas (1A, 2A,
4A, 5A e 6A); na terceira guía de Penas e Pedreira, papamerda palleiro (22A). Palleira pomarina foi
proposto en 1999 no traballo de M. A. Conde Teira (12B); tense recollido ou empregado nalgunhas
publicacións ornitolóxicas (10A, 12A, 13A, 14A, 15A e 16A). En 1991, M. A. Conde Teira e T. A. Vidal
Figueroa propuxeran merdeiro pomarino (10B). Na bibliografía ornitolóxica, os nomes portugueses
son moleiro do Árctico e moleiro-pomarino (2A, 10A, 1D, 2D e 3D; o primeiro con máis
frecuencia).
● Nomes populares. As denominacións populares recollidas no traballo de M. C. Ríos Panisse
para Stercorarius skua (ou Catharacta skua) e outras xenéricas que se detallan nesa especie, poden ser
tamén aplicadas popularmente a Stercorarius pomarinus.
● Dicionarios consultados. Atopáronse as denominacións xenéricas apuntadas en C. skua.
● Etimoloxía / motivación semántica. A respecto da semántica de papamerda, palleira,
merdeiro e moleiro, véxase C. skua. Canto a pomarino, H. Costa et al. explican que é unha
adaptación do nome científico e que parece estar relacionado cunha característica da especie que
consiste no crecemento dunha membrana sobre as narinas durante a época de reprodución (1D). O
modificador do-Árctico alude ao seu hábitat ou área de distribución na época de cría.
● Discusión / explicacións sobre a preferencia dalgunhas denominacións. Sobre aos criterios
para a escolla dun nome xenérico galego estándar, véxase C. skua.
palleira parásita Stercorarius parasiticus
● Bibliografía ornitolóxica especializada. Papamerda palanquín foi o nome inicialmente
proposto por C. Pedreira López e X. M. Penas Patiño en 1977-1978, naquela Lista patrón de aves de
Galicia (4B e 5B); utilizouse nas guías de aves destes autores (1A, 5A e 22A) e noutras publicacións
ornitolóxicas (2A, 4A, 11A e 18A). Palleira parásita foi proposto en 1999 no traballo de M. A. Conde
Teira (12B). Tense recollido ou empregado publicacións ornitolóxicas (10A, 12A, 13A, 14A, 15A e 16A).
En 19991, M. A. Conde Teira e T. A. Vidal Figueroa propuxeran merdeiro parásito (10B). Na
bibliografía ornitolóxica, os nomes portugueses son moleiro-pequeno, moleiro-parasitico e
moleiro-parasita (2A, 10A, 1D, 2D e 3D; o primeiro con máis frecuencia).
● Nomes populares. As denominacións populares recollidas no traballo de M. C. Ríos Panisse
para Stercorarius skua (ou Catharacta skua) e outras xenéricas que se detallan nesa especie poden ser
tamén aplicadas popularmente a Stercorarius parasiticus.
● Dicionarios consultados. Encontráronse as denominacións xenéricas apuntadas en C. skua.
● Etimoloxía / motivación semántica. A respecto da semántica de papamerda, palleira,
merdeiro, palanquín e moleiro, véxase C. skua. O modificador parásita e similares fan referencia ao
costume destes paxaros de parasitar ou roubar a comida a outras aves mariñas. O modificador
pequeno alude ao seu tamaño.
● Discusión / explicacións sobre a preferencia dalgunhas denominacións. Canto aos criterios
para a escolla dun nome xenérico galego estándar, véxase C. skua.
palleira rabilonga Stercorarius longicaudus
● Bibliografía ornitolóxica especializada. Papamerda rabudo foi a denominación proposta por
C. Pedreira López e X. M. Penas Patiño en 1977-1978, naquela Lista patrón de aves de Galicia (4B e
5B); utilizouse nas guías de aves destes autores (1A, 5A e 22A) e recolleuse e utilizouse tamén noutras
146