1kYBRBWHf

español (vuelvepiedras) e no alemán (steinwälzer), e que ademais é a voz empregada no Brasil para
denominar esta ave (12B).
falaropo de Wilson Phalaropus tricolor
● Bibliografía ornitolóxica especializada. Falaropo de Wilson foi o nome proposto en 1999 no
traballo de M. A. Conde Teira (12B); empregouse nas últimas guías de X. M. Penas Patiño e C. Pedreira
López (5A e 22A) e tense recollido ou empregado tamén noutras publicacións ornitolóxicas (10A, 12A,
13A e 14A). Nunha publicación, utilizouse falaropo tricolor (4A). Na bibliografía ornitolóxica, os
nomes portugueses son falaropo-de-Wilson e pisa-n’água (2A, 1D, 2D e 3D).
● Nomes populares. É unha especie de aparición excepcional na Galiza, e polo tanto con pouca
tradición escrita relativa á súa denominación. Non se lle coñecen nomes populares.
● Dicionarios consultados. No Dicionário da língua galega de I. Alonso Estravís (1995), da
editorial Sotelo Blanco, aparece a entrada faláropo, definida como "ave pernalta que vive nas lagoas e
beira do mar" e identifícaa con Phalaropus lobatus e Phalaropus fulicarius.
● Etimoloxía / motivación semántica. Etimoloxicamente, falaropo vén do grego phálara, que
quere dicir ornamento, e posibelmente faga referencia ás vistosas cores da plumaxe destes paxaros na
época nupcial. Non se encontrou unha explicación para o modificador de Wilson, mais probabelmente
alude ao famoso naturalista do século XIX. Tricolor fai referencia á súa vistosa plumaxe nupcial; pisan’agua,
aos seus habitos acuáticos.
● Discusión / explicacións sobre a preferencia dalgunhas denominacións. Hai que salientar que
é falaropo, con acentuación grave.
falaropo de bico fino Phalaropus lobatus
● Bibliografía ornitolóxica especializada. Falaropo mouro foi o nome proposto por C. Pedreira
López e X. M. Penas Patiño en 1977-1978, naquela Lista patrón de aves de Galicia (4B e 5B); utilizouse
nas últimas guías de aves destes autores (5A e 22A) e recolleuse ou utilizouse tamén nalgunha outra
publicación ornitolóxica (2A e 6A). Falaropo bicofino foi o nome proposto en 1999 no traballo de M. A.
Conde Teira (12B); utilizouse nalgunhas publicacións ornitolóxicas (10A, 12A, 13A e 14A). En 1991, M.
A. Conde Teira e T. A. Vidal Figueroa propuxeran o nome de falaropo de bico fino (10B). Na
bibliografía ornitolóxica, o nome portugués é falaropo-de-bico-fino (2A, 1D e 3D).
● Nomes populares. É unha especie rara na Galiza e, polo tanto, con pouca tradición escrita
relativa á súa denominación. Tampouco se lle coñecen nomes populares.
● Dicionarios consultados. No Dicionário da língua galega de I. Alonso Estravís (1995), da
editorial Sotelo Blanco, aparece a entrada faláropo, definida como "ave pernalta que vive nas lagoas e
beira do mar" e identifica con Phalaropus lobatus e Phalaropus fulicarius.
● Etimoloxía / motivación semántica. A respecto da etimoloxía de falaropo, véxase Phalaropus
tricolor. O modificador bicofino fai referencia, como di, ao seu bico, fino en comparación co de
Phalaropus fulicarius; mouro alude á cor da plumaxe, máis escura do que nas outras especies de
Phalaropus.
● Discusión / explicacións sobre a preferencia dalgunhas denominacións. Hai que salientar que
é falaropo, con acentuación grave.
falaropo de bico groso Phalaropus fulicarius
● Bibliografía ornitolóxica especializada. Falaropo cincento foi o nome proposto por C.
Pedreira López e X. M. Penas Patiño en 1977-1978, naquela Lista patrón de aves de Galicia (4B e 5B);
utilizouse nas últimas guías de aves destes autores e recolleuse nalgunha outra publicación ornitolóxica
(2A, 5A e 22A). Nunha publicación, utilizouse falaropo cinsento (17A). Falaropo bicogroso foi
proposto en 1999 no traballo de M. A. Conde Teira (12B); tense empregado nalgunhas publicacións
ornitolóxicas (10A, 12A, 13A, 14A, 15A e 16A). En 1991, M. A. Conde Teira e T. A. Vidal Figueroa
propuxeran o nome de falaropo de bico groso (10B). Noutra publicación utilizouse falaropo careto
(4A). Na bibliografía ornitolóxica, o nome portugués é falaropo-de-bico-grosso (2A, 1D, 2D e 3D).
● Nomes populares. É unha especie de presenza accidental na Galiza e non se lle coñecen
nomes populares.
● Dicionarios consultados. No Dicionário da língua galega de I. Alonso Estravís (1995), da
editorial Sotelo Blanco, aparece a entrada faláropo, definida como "ave pernalta que vive nas lagoas e
beira do mar" e identifica con Phalaropus lobatus e Phalaropus fulicarius.
145