1kYBRBWHf

publicacións ornitolóxicas (10A, 12A, 13A, 15A, 16 e 14A) e tamén na terceira guía de Penas Patiño e
Pedreira López (22A). Na bibliografía ornitolóxica, o nome portugués é maçarico-galego (2A, 10A,
11B, 1D, 2D e 3D).
● Nomes populares. A. Villarino Gómez rexistrou para esta especie as denominacións de
zarapico e zarapico pequeno nas terras da desaparecida lagoa de Antela, na Limia (9A).
Probabelmente, moitos dos nomes populares recollidos no traballo de M. C. Ríos Panisse para Numenius
arquata poden empregarse tamén para Numenius phaeopus (7B). Outros nomes xenéricos están
indicados en Numenius arquata.
● Dicionarios consultados. No Diccionario galego-castelán de X. L. Franco Grande (1968), da
editorial Galaxia, e no Diccionario de usos castelán-galego de X. M. Freixedo Tabarés e F. Álvarez
Carracedo (1984), da editorial Akal, aparecen as denominacións xenéricas apuntadas en Numenius
arquata. No Dicionário da língua galega de I. Alonso Estravís (1995), da editorial Sotelo Blanco,
aparecen as entradas: bilurico identificada co xénero Numenius e con Tringa hypoleucos e coa
variante belurico (que non ten entrada propia); mazarico, que nunha das acepcións define como este
tipo de paxaros (noutra, como voz para Alcedo atthis; noutra dáa para Picus viridis), achegando o
sinónimo zarrapico e identificando especificamente mazarico galego con Numenius phaeopus;
zarapico, que nunha das acepcións identifica xenericamente con mazarico e Numenius arquata;
zarrapico, que tamén nunha das acepcións identifica con mazarico e con Numenius arquata. O
Diccionario de sinónimos da lingua galega de M. C. Noia, X. M. Gómez e P. Benavente (1997), da
editorial Galaxia, recolle mazarico e zarrapito como sinónimos inespecíficos para os xéneros
Numenius e Limosa. No Gran Diccionario Xerais da Lingua Galega (2000), de varios autores, aparece a
entrada mazarico (como galega e preferente), especificando nunha das acepcións a denominación
mazarico galego para Numenius phaeopus; recolle tamén zarrapico (como galega, mais non
preferente), que, nunha das acepcións, remite a mazarico; rexeita as voces zarapico e zarapito, que
remiten a mazarico.
● Uso dos seus nomes na literatura galega. A respecto do emprego de mazarico na nosa
literatura, véxase Numenius arquata.
● Etimoloxía / motivación semántica. No tocante á motivación semántica, o modificador
chiador fai referencia aos chíos que emite, moi sonoros; galego é unha denominación popular, porén,
realmente, non ten ningunha característica particular na súa bioloxía para ser chamado así (en
portugués úsase galego como sinónimo de pequeno); pequeno alude ao seu tamaño, en comparación
coa outra especie similar, Numenius arquata; para o resto das denominacións, véxase N. arquata.
mazarico real Numenius arquata
● Bibliografía ornitolóxica especializada. Mazarico curlí foi o nome proposto por C. Pedreira
López e X. M. Penas Patiño en 1977-1978, naquela Lista patrón de aves de Galicia (4B e 5B); utilizouse
nas guías de aves destes autores (1A, 5A e 22A), no Atlas de vertebrados de Galicia (7A) e recolleuse
ou utilizouse tamén noutras publicacións ornitolóxicas (2A, 4A, 6A, 17A e 18A). Mazarico real foi o
nome proposto en 1991 e 1999 nos traballos de M. A. Conde Teira e T. A. Vidal Figueroa (10B e 12B);
tense empregado en varias publicacións ornitolóxicas (8A, 10A, 12A, 13A, 14A, 15A e 16A). Na
bibliografía ornitolóxica, o nome portugués é maçarico-real (2A, 10A, 11B, 1D, 2D e 3D).
● Nomes populares. M. C. Ríos Panisse rexistrou e recolleu as seguintes denominacións vivas no
galego falado e referencias bibliográficas para nomear específicamente a Numenius arquata (é posíbel
que moitas delas tamén estean referidas tamén a Numenius phaeopus, pois ambas as dúas especies
son frecuentes na Galiza e bastante parecidas, e ademais non se menciona N. phaeopus no traballo de
Ríos Panisse): corlobico, en Camariñas; marzarico, en Rinlo; masarica, en Carril; masarico, en
Cambados, Noia, Muros, Sardiñeiro, Lira, Abelleira, Portosín, Ézaro, Muxía, Bueu, Bouzas, Caminha,
Panxón, Ribeira, O Grove, Aguiño, Redondela e Escarabote; mazarico, en Bares, Viveiro, Espasante,
Cedeira, Ares, Miño, Cariño, Foz, Burela, Ribadeo, As Figueiras, Corme, Caión, Mera, Pontedeume,
Cesantes, Mugardos, Malpica e Rinlo; píldora real, en Noia; pildurico, en Mogor; pirulí, en Laxe;
sarapico, referenciado por outros autores en Redondela; sarrapico, referenciado por outros autores
en Redondela; zarrapico, referenciado por outros autores en Redondela; o castelanismo zarrapito,
referenciado por outros autores sen especificar localidade (7B). J. S. Crespo Pozo recolle como nome
galego mazarico e apunta a localidade de Cambados (12G). A. Villarino Gómez rexistrou as
denominacións populares de zarapico, bicolongo e *zarapito grande (zarapico ou zarrapico
grande) para esta especie nas terras da desaparecida lagoa de Antela, na Limia (9A). A voz mazarico
tense rexistrado en moitas localidades, identificándoa coa castelá zarapito (xénero Numenius): F.
Fernández Rei rexistrouna en Cariño; J. M. Dobarro Paz, en Cabalar; M. R. Martínez Martínez, en Curtis;
F. Vecino Tomás, en Razo; M. C. Alonso Pérez, en Escarabote; M. J. Pérez Alonso, en Goián; M. Prado
Fernández, en Ferreira de Valadouro; M. C. Enríquez Salido, no Grove; M. I. González Fernández, en
Val de Burón; A. Santamarina Fernández, en Val do Suarna; G. Baamonde Traveso, en Cedofeita (3C).
138