1kYBRBWHf

apricaria.
● Dicionarios consultados. Aparecen as denominacións xenéricas apuntadas en Charadius
dubius e P. apricaria, que tamén se poderían aplicar a esta especie.
● Etimoloxía / motivación semántica. Sobre a probábel orixe onomatopeica das denominacións
píllara, pilro, pirlo e similares, véxase Charadrius dubius. Sobre tarambola, véxase P. apricaria. O
modificador dourada alude á cor da súa plumaxe; pequena fai referencia ao seu tamaño,
contrapóndoo ao de P. apricaria, que é un chisco máis grande; americana indica cál é a súa área de
distribución. Batuíra é un termo xenérico empregado no Brasil para designaren algunhas especies de
aves limícolas e "-açu" significa grande; non se lle encontrou unha significación, non sendo que estea
relacionado con outra das acepcións de batuíra: arisco, desconfiado, indomesticábel.
● Discusión / explicacións sobre a preferencia dalgunhas denominacións. Canto á escolla píllara
/ píldora / tarambola como nome xenérico estándar para Pluvialis sp., véxase Pluvialis apricaria.
tarambola dourada siberiana Pluvialis fulva
● Bibliografía ornitolóxica especializada. Píldora dourada siberiana foi a denominación
proposta en 1999 no traballo de M. A. Conde Teira (12B). Nalgunhas publicacións ornitolóxicas
recolleuse píldora dourada do Pacífico (10A e 14A). Na terceira guía de X. M. Penas Patiño e C.
Pedreira López utilizouse píllara dourada siberiana (22A). Na bibliografía ornitolóxica, o nome
portugués é tarambola-dourada-siberiana (14A, 1D, 2D e 3D).
● Nomes populares. Pluvialis fulva é unha especie extremadamente accidental na Galiza e non
se lle coñecen denominacións populares galegas, agás as xenéricas indicadas en Pluvialis apricaria.
● Dicionarios consultados. Aparecen as denominacións xenéricas apuntadas en Charadius
dubius e P. apricaria, que tamén se poderían aplicar a esta especie.
● Etimoloxía / motivación semántica. Sobre a probábel orixe onomatopeica das denominacións
píllara, pilro, pirlo e similares, véxase C. dubius. Sobre tarambola, véxase P. apricaria. O
modificador dourada alude á súa plumaxe; do Pacífico e siberiana indican a súa área de
distribución.
● Discusión / explicacións sobre a preferencia dalgunhas denominacións. Canto á escolla píllara
/ píldora / tarambola como nome xenérico estándar para Pluvialis sp., véxase Pluvialis apricaria.
tarambola cincenta Pluvialis squatarola
● Bibliografía ornitolóxica especializada. Píldora cincenta foi o nome proposto por C. Pedreira
López e X. M. Penas Patiño en 1977-1978, naquela Lista patrón de aves de Galicia (4B e 5B), e tamén
en 1991 e 1999 nos traballos de M. A. Conde Teira e T. A. Vidal Figueroa (10B e 12B); empregouse ou
recolleuse na primeira guía de aves de X. M. Penas Patiño e C. Pedreira López e noutras moitas
publicacións ornitolóxicas (1A, 2A, 10A, 6A, 11A, 12A, 13A, 14A, 15A, 16A e 11B). Na segunda e
terceira guías de aves de X. M. Penas Patiño e C. Pedreira López e nalgunha outra publicación
ornitolóxica utilizouse píllara cincenta; noutras publicacións, píllara cinsenta (4A, 5A, 17A, 18A e
22A). Na bibliografía ornitolóxica, o nome portugués é tarambola-cinzenta (2A, 10A, 11B, 1D, 2D e
3D).
● Nomes populares. M. A. Conde Teira comenta que segundo as zonas da Galiza empréganse
indistintamente os nomes xenéricos de píllara, pírula, pilro, pirlo, píldora e píldoro (12B).
● Dicionarios consultados. No Diccionario galego-castelán de X. L. Franco Grande (1968), da
editorial Galaxia, e no Diccionario de usos castelán-galego de X. M. Freixedo Tabarés e F. Álvarez
Carracedo (1984), da editorial Akal, aparecen as entradas xa apuntadas en Pluvialis apricaria. O
Dicionário da língua galega de I. Alonso Estravís (1995), da editorial Sotelo Blanco, inclúe a entrada
tarambola, que nunha das acepcións identifica con Pluvialis squatarola e a denominación pildra (que
non ten entrada propia). O Diccionario de sinónimos da lingua galega de M. C. Noia, X. M. Gómez e P.
Benavente (1997), da editorial Galaxia, recolle píllara cinsenta e tarambola cinsenta como
sinónimos inespecíficos para P. squatarola. No Gran Diccionario Xerais da Lingua Galega (2000), de
varios autores, aparece a entrada xenérica píllara (como galega e preferente), onde especifica a
subentrada píllara cinsenta para P. squatarola; e tamén tarambola (como galega mais non
preferente), que remite a píllara.
● Uso dos seus nomes na literatura galega. O escritor Eduardo Pondal empregou o nome de
píllara no século XIX, para se referir a estes paxaros. Sobre este e outros autores e o uso de píllara,
véxase Charadrius dubius.
● Etimoloxía / motivación semántica. A respecto da probábel orixe onomatopeica das
denominacións píllara, pilro, pirlo e similares, véxase C. dubius. Sobre tarambola, véxase Pluvialis
apricaria. O modificador cincenta alude á cor da súa plumaxe.
121