1kYBRBWHf

píllara real Charadrius hiaticula
● Bibliografía ornitolóxica especializada. Píllara real foi o nome proposto por C. Pedreira López
e X. M. Penas Patiño en 1977-1978, naquela Lista patrón de aves de Galicia (4B e 5B), e tamén en
1999 no traballo de M. A. Conde Teira (12B); tense utilizado en todas as guías de aves de Penas Patiño
e Pedreira López (1A, 5A e 22A) e noutras publicacións ornitolóxicas (2A, 4A, 6A, 11A, 13A, 15A, 16A,
17A e 18A). En 1991, M. A. Conde Teira e T. A. Vidal Figueroa propuxeran o nome de píldora de colar
(10B); empregouse nalgunhas publicacións (8A, 10A, 12A e 14A). Na bibliografía ornitolóxica, o nome
portugués é borrelho-grande-de-coleira (2A, 10A, 1D, 2D e 3D).
● Nomes populares. A. Villarino Gómez rexistrou a denominación de arieiro para Charadrius
hiaticula nas terras da desaparecida lagoa de Antela, na Limia (9A). Algúns nomes xenéricos populares
tamén aplicábeis a esta especie están indicados en Charadrius dubius.
● Dicionarios consultados. No Diccionario galego-castelán de X. L. Franco Grande (1968), da
editorial Galaxia, e no Diccionario de usos castelán-galego de X. M. Freixedo Tabarés e F. Álvarez
Carracedo (1984), da editorial Akal, aparecen as entradas apuntadas en C. dubius. O Dicionário da
língua galega de I. Alonso Estravís (1995), da editorial Sotelo Blanco, inclúe a entrada xenérica píllara,
que define, especificando a denominación de píllara real para C. hiaticula. O Diccionario de sinónimos
da lingua galega de M. C. Noia, X. M. Gómez e P. Benavente (1997), da editorial Galaxia, recolle os
sinónimos inespecíficos indicados en C. dubius. No Gran Diccionario Xerais da Lingua Galega (2000), de
varios autores, aparece a entrada xenérica píllara (como galega e preferente), onde especifica a
subentrada píllara real para C. hiaticula; e tamén tarambola (como galega e non preferente), que
remite a píllara.
● Uso dos seus nomes na literatura galega. Véxase C. dubius.
● Etimoloxía / motivación semántica. Sobre a probábel orixe onomatopeica das denominacións
xenéricas píllara, pilro, pirlo, píldora e similares, véxase C. dubius. Non se atopou unha explicación
clara para borrelho (véxase C. dubius). Sobre tarambola, véxase Pluvialis apricaria. O nome arieiro
alude ao seu hábitat; o modificador grande, ao seu tamaño; de-coleira fai referencia á plumaxe negra
que ten no pescozo, que parece, como di, unha coleira; real é un cualificativo engadido ao nome
xenérico de moitas aves para as identificarmos como especies, que no caso desta ave limícola pode ter
relación cunha certa vistosidade nas súas cores ou co seu tamaño, maior que o doutras píllaras.
● Discusión / explicacións sobre a preferencia dalgunhas denominacións. Véxase a respecto de
píllara/píldora, esta mesma alínea en C. dubius e P. apricaria.
píllara das dunas Charadrius alexandrinus
● Bibliografía ornitolóxica especializada. Píllara papuda foi o nome proposto por C. Pedreira
López e X. M. Penas Patiño en 1977-1978, naquela Lista patrón de aves de Galicia (4B e 5B); utilizouse
nas guías de aves destes autores (1A, 5A e 22A), no Atlas de vertebrados de Galicia (7A) e tamén se
recolleu ou se utilizou noutras publicacións (2A, 4A, 6A, 11A, 17A e 18A). Píllara das dunas foi a
denominación proposta en 1999 no traballo de M. A. Conde Teira (12B); tense empregado nalgunhas
publicacións (13A, 15A e 16A). En 1991, M. A. Conde Teira e T. A. Vidal Figueroa (10B) propuxeron o
nome de píldora das dunas, que tamén se utilizou noutras publicacións (8A, 10A, 12A e 14A). Na
bibliografía ornitolóxica, recibe os nomes portugueses de borrelho-das-dunas e borrelho-decoleira-interrompida
(2A, 1D, 2D e 3D; con máis frecuencia o segundo).
● Nomes populares. Algúns nomes xenéricos populares tamén aplicábeis a esta especie están
indicados en Charadrius dubius e Charadrius hiaticula.
● Dicionarios consultados. No Diccionario galego-castelán de X. L. Franco Grande (1968), da
editorial Galaxia, e no Diccionario de usos castelán-galego de X. M. Freixedo Tabarés e F. Álvarez
Carracedo (1984), da editorial Akal, aparecen as entradas xenéricas apuntadas en Charadius dubius.
No Dicionário da língua galega de I. Alonso Estravís (1995), da editorial Sotelo Blanco, aparece a
entrada xenérica píllara, que define, especificando a denominación de píllara papuda para Charadrius
alexandrinus. O Diccionario de sinónimos da lingua galega de M. C. Noia, X. M. Gómez e P. Benavente
(1997), da editorial Galaxia, recolle píllara papuda e píllara das dunas como sinónimos específicos
para C. alexandrinus. O Gran Diccionario Xerais da Lingua Galega (2000), de varios autores, inclúe a
entrada xenérica píllara (como galega e preferente), onde especifica as subentradas píllara papuda e
píllara das dunas para C. alexandrinus; e tamén tarambola (como galega, mais non preferente), que
remite a píllara.
● Uso dos seus nomes na literatura galega. Véxase C. dubius.
● Etimoloxía / motivación semántica. A respecto da probábel orixe onomatopeica das
denominacións píllara, pilro, pirlo, píldora e similares, véxase C. dubius. Non se atopou unha
117