LINDEIROS NOVEMBRO 2014

14 antonte
Lindeiros
A historia do Pazo de Galegos
é a de Antonio López
Ferreiro, a propiedade segue
sendo en certo xeito “A casa
do cóengo” , o lugar no que o
historiador e relixioso traballou
durante boa parte da súa vida
e no que aínda se poden ver as
mesas de pedra nas que escribiu
boa parte da súa obra dedicada
á catedral de Santiago;
Pazo Galegos segue sendo un
lugar de recollemento no que
illarse do mundo.
En 1866 López Ferreiro chega
a Vedra para encargarse do
traballo pastoral, tras 21 anos
dedicado aos veciños, en 1887
decide comprar unha casa no
lugar de San Pedro de Vilanova
buscando a tranquilidade
e o illamento que necesitaba
para a súa alma de investigador
e historiador; faise cunha antiga
casa grande do lugar e nela
pasará os mellores anos da súa
vida traballando na súa obra
máis recoñecida “Historia de
la Santa Amada Metropolitana
Iglesia de Santiago de Compostela”
, 11 volumes que recompila
todo o que naquel momento
coñecíase ao redor da Catedral.
Pazo de Galegos
a casa do Coengo
Pero o cóengo López Ferreiro
era tamén un amante das
plantas ornamentais e do viño,
caldos que despois vendía en
Compostela, e desas afeccións
nútrese a edificación que segue
tendo boa parte das súas 2 hectáreas
dedicadas ás plantas, os
paseos e os viñedos.
A primeira gran reforma da
edificación acométea a irmá
de López Ferreiro, Dolores; ao
herdar a propiedade e tendo
que acoller aos seus moitos fillos
decide ampliar os espazos
e dar máis altura á casa aínda
que mantén a distribución dos
terreos e elementos tan característicos
como os emparrados
que permiten o paseo relaxado
en calquera momento do ano
sempre que o tempo permítao.
En 1980 o actual propietario,
Manuel García, compra a
casa para o goce particular e é
tan só nos últimos anos cando
deciden converter o conxunto
nun Hotel rural; refórmase novamente
pensando xa nun uso
máis comercial pero mantendo
o encanto do seu deseño e os tesouros
que foron quedando das
distintas épocas vividas pola
casa; libros, pinturas, mobles
que lembran as distintas épocas
polas que pasou o conxunto.
Pazo Galegos é hoxe en día,
ademais dun dos Hoteis Rurais
con mellor cualificación nas
guías de viaxes (nota de excelente
en Trip Advisor), unha
marca de viño de recoñecido
prestixio; cando os actuais donos
compran a propiedade deciden
definir moito mellor as
vides e realizan unha selección
moi coidada que dota de calidade
á produción; Manuel García
xunto con outros produtores
da zona impulsa a inclusión na
Denominación de Orixe Rías
Baixas á que acaban accedendo
como subzona do Ulla, é a enoloxía
outro dos polos de atracción
dos hóspedes e visitantes
do Pazo.
É posible que o que mellor
defina este lugar é a cepa que
ilustra a nosa portada; un ser
vivo de 500 anos que, a dicir
dos expertos, está en plena mocidade
sostendo un emparrado
de 110 m2 . Paul, o enólogo da
familia e fillo de Manuel García,
traballa na produción dun
viño exclusivo desa cepa cunha
tirada de moi poucas botellas e
que encerrarán unha experiencia
única, a mesma que supón
achegarse ao Pazo e que fai que
desde o primeiro momento uno
atópese tan a gusto como no
seu día estivo o propio López
Ferreiro, que un se deixe levar
e pasee baixo os seus emparrados
sen preocuparse de nada
máis, que uno desexe levantarse
alí cada mañá volvendo a
unha vida moito máis próxima
á terra.
A dñia de hoxe e curioso
comprobar como a meirande
parte dos usuarios de casas e
hoteis rurais como este son
exstranxeiros; no caso que nos
ocupa chegados desde centroeuropa,
Nova York ou Asia e
que toman estes lugares como
base de operacións para coñecer
galicia e se deixan acosenllar
polos donos a hora de facer
excursións; pazos como o de
Galegos son non so uha fonte
de ingresos para eles se non
tamén para o seu entorno mais
cercano.
A produción de viño de calidade
e a excelencia no trato
aos clientes son sen dúbida o
que marca o presente e o futuro
próximo de Pazo Galegos, un
lugar que mantén a esencia da
Casa Grande que foi.
Fotos: Loli Fdez.