ramón suárez picallo escolma de textos en galego - Consello da ...

OFRENDA
Na tua diada maor, nosa doce e ben amada Galicia,
ofrecémosche o úneco ben que podemos ofrecerche os que estamos
alonxados de ti por légoas e por anos; unhas verbas agarimosas
y emocionadas coa tua propia emoción; verbas de anguria, de
saudade, de lembranza de ti. Dos teus eidos benamados, dos teus ríos
silandeiros, das tuas montanas ergueitas e sacras, dos teus castros,
dos teus piñeiraes rumorosos, das tuas rías de ensoño, das tuas
cidades santas e dotas, augustas e sacramentadas, das tuas vilas
ruraes e mariñeiras, con esgrevio señorío. Do teu esprito universal
e universalista, trascendido e trascendente ó conxuro do pulso,
do corazón e do esprito cristián e oucidental de todo o meioevo
rodeando unha tumba marmórea en afervoado peregrinaxe,
entonando cánticos de ultreia en todas as linguas do mundo.
Evocando e invocando o senso amoroso e familiar dos fogares
homildosos que cobren as tuas terras, as tuas paisaxes, polícromas
e humanizadas polos traballos, rendidos dos teus fillos o balbordo
dos teus mares, dos teus irtos acantilados, dos ortegales, dos
fisterras, nas ribeiras do mar que deixou de ser tenebroso despois
de que os teus fillos o atravesaron deixándonos no seu fondo unha
roita tremenda de afogados.
Ficamos alonxados de ti, nosa doce Mater Amabilis e Mater
Admirabilis, mais, has de saber co alonxamento no tempo e no
espacio tennos cada xornada, cada vegada, mais perto de ti, do
teu esprito e da tua sinificación como pobo, como nación e como
Patria.