ramón suárez picallo escolma de textos en galego - Consello da ...

46 Ramón Suárez Picallo
aros e arroaces ventaban peixe con fartura. Nas lanchas, os rapaces
apretaban toletes i axustaban estrobos, ensebaban drizas e rondanas
con grande i algareiro rebulicio.
Dunhas lanchas a outras berraban os rapaces:
–A estrepada de hoxe ten a que ganar a “Velaíña”.
–Xa quixeras. Quen gana exe é a “María Manuel”.
–Xogo un patacón pola “Gaviota”.
–Dous reás a favor da “Raíña dos Anxeles”.
–Hoxe –sentencia o máis asisado rapás de Fontán, que por
ser tan asisado decíanlle “O Chiflado”– ha de ganar a que teña
millores remadores. –Temos calma chicha deica a meia noite
–engadío nun alarde de sabidencia astronómica.
Baixaron os patróns i os demáis homes as escaleiras da
rambra e unha orden, percorreu toda a ribeira:
–¡ A bordo!...
As primeiras paladas dos remos crebaron o cristal azul das
augas do porto e remexéronas, facéndose unha branca fervenza de
escumas a badía peixadora.
A o aparexar a praia doirada d’Arnela, as lanchas que ían
denante amainazaron a boga; i as que foron quedando a o regazo
diron boga tirada.
A praia doirada de Arnela foi sempre o lugar sinalado pra
encomenzala a estrepada que todolos luns disputaban as lanchas
traiñeras da bisbarra a o sair a peixar, e que remataban nun trunfal
aturuxo debaixo do penedo bravío da Marola.
Tres minutos, i as lanchas todas, sin levarse un dedo, facían
longal ringleira de remos abertos como áas de gaivotas. Ringleira de
corpos bariles e cabelos roibos e ollos azúes acariñados pola groria
do sol agostiño, estendidos no punto mouro que fai na bocana a roca
bruante, remate da brava puxa. Ringleira de oídos prestos a escoitar o
desafío tradicional que resonou baril i enriba del caeu a aceitación:
–Ei, lanchas…!