ramón suárez picallo escolma de textos en galego - Consello da ...

22 Ramón Suárez Picallo
en sucesivas ocasións, percorrendo o mundo como reposteiro de a
bordo baixo o alcume de ‘el repostero poeta’, polo xeito de dispor
as bandexas. Nas súas viaxes chegará a visitar China:
Coñecemos Shanghai no 1929. Chegamos alí nun barco de
mala morte, sen itinerario fixo nin rota presinalada. Entre os
pasaxeiros –o barco era mixto– ía unha señorita Jacqueline
Jáuregui vasca francesa [...]. E como o barco paraba alí varios
días, os tripulantes que a tiñamos por amiga, quixemos agasallala
cunhas flores.
Baixamos a terra na procura dunha florería e achámola ben cedo.
O seu dono era un tipo louro, forte e de ollos azuis. Ensaiamos
con el o noso pésimo inglés e o noso pasable francés. Porque
do chinés non tiñamos nin noticias. O home, que ademais de
florista, era doceiro e limpabotas, escoitounos como quen oe
chover, sen decatarse dunha soa palabra. A mímica fracasou
tamén. E cando xa iamos deixalo por imposible, díxonos en
perfecto castelán e con certo acento rexional:
-Bueno, al fin de cuentas, qué c... quieren ustedes. Por pouco
non o matamos. Fixemos a compra e houbo logo a conseguinte
esmorga. Presentounos ao dono dun gran cinema, e ao que
debuxaba os afiches do Socorro Rojo Internacional. Os tres foran
tripulantes de outros tantos barcos, que os deixaron en terra, por
non presentarse á hora de saída, porque se perderan nas rúas
do “barrio chino”, bebendo viño de arroz e comendo niños de
andoriñas, “e aínda máis...”. 6
Xa de volta das viaxes polo mundo, poderá finalmente
dedicarse ao seu oficio: o xornalismo. Colaborará para os máis
importantes diarios bonaerenses, escribindo crónicas sobre o
movemento obreiro, lexislación social, etc. Participará da vida social
bonaerense, tomando parte nos máis soados faladoiros:
Compartimos, máis tarde, desde o modesto plano de oíntes
e espectadores, reunións e faladoiros en “peñas” famosas da
intelectualidade nova de Buenos Aires, da segunda e terceira
décadas do presente século. E na batalla literaria entre os
intelectuais proletarios de Boedo –barriada popular– e os de
Florida, de perfil aristocrático, estivemos cos de Boedo, que se
6. “Shangai”, La Hora, 27 de abril de 1949.