ramón suárez picallo escolma de textos en galego - Consello da ...

162 Ramón Suárez Picallo
en todo o país pola Universidade e polo Ministerio de Educación,
sobre temas de Cultura española, incluindo, con preferencia,
temas galegos. Vivín en Chile con modestia pero con gran decoro,
gozando do respecto e da estimación de todos, pequenos e grandes,
chilenos i españoles. O ano 1956 celebrouse en Buenos Aires un
Congreso da Emigración Gallega en América con sino republicano
e galeguista. Viñeron delegados de todo o Continente. De Nova
York veu Emilio Gonzalez Lopez, profesor da Universidad de
Columbia, que está feito un galeguista de pés a cabeza e que leva
publicados tres libros maravillosos sobre Historia de Galicia. Eu
viñen en representación dos galegos de Chile. Aquí topeime cos
currunchos onde pasara a miña adolescencia e con vellos e moi
queridos amigos, loitadores pola mesma causa ¡E quedeime aqui!
Traballo coma sempre. Son Asesor Cultural do poderoso Centro
Lucense de Buenos Aires, como direitor da sua Cátedra permanente
de Cultura Gallega e do seu periódico Lugo, do que che mando
eixemplares por correo ordinario. Escribo noutros periódicos, e
dou conferencias en varias instituciós democráticas e republicanas
españolas e arxentinas. Ademais estou escribindo un libro titulado
Castelao Político, que sairá xunto con Castelao Artista, de Luís
Seoane, é, Castelao Escritor, de Eduardo Blanco-Amor. Poño nel
a alma, vida e corazón. Economicamente, teño dificultades, pero
vounas sorteando e vivo con decoro, gozando, eso si, da estimanza
e do respeto de todos, incluso dos adversarios. Son socio de honor
de casi todas as instituciós representativas da coleitividade e, como
Diputado, secretario de Relaciós Exteriores do Consello de Galicia,
fundado por Castelao. Unha especie de Goberno Galego no Eisilio,
recoñecido e respetado como tal por toda a coleitividade Galega, os
vascos, os catalans e os republicanos españoles.
Fisicamente estou moi vello. Teño 66 anos moi navegados.
Sufro de moitos alifafes: reuma, arteriosclerosis, próstata, fígado,
bronquitis e demais. Os médicos do Centro Gallego calafatéanme
de cando en cando. O que aínda me rixe ben é a cabeza, o esprito
e o corazón. Sigo loitando polo de sempre: a Libertad do home, do
individuo e da coleitividade libre. Contra todos os totalitarismos
degradantes da persoalidade humán, de sino roxo ou de sino