ramón suárez picallo escolma de textos en galego - Consello da ...

126 Ramón Suárez Picallo
fuxir dos seres que soio pensan na maseira. E teima ser “alguén”.
Non morrer de todo “cando morra”.
Entenderase, diante deste anunciado que o libro de Neira é
un verdadeiro mensaxe; un mensaxe conmovedor para cantos fomos
na nosa infancia, nenos labregos ou mariñeiros de Galicia, que
rezábamos pra que Deus nos permitira fuxir da nosa propia terra.
Da súa pobreza física, da sua soedade espritual e todo elo por causa
dun antergo e catricentenario asoballamento. Balbino o narrador, e
noso irmán, noso compañeiro, noso vello amigo, coa cachola chea
de ilusión e anceios de fuxida. O gran drama de Galicia, do que os
nenos pensan todos en arredarse.
O ámbito espritual de Balbino é moi limitado; ten un
límite aldeán nas ribeiras do Ulla mais por estensión é un ámbito
que subxuga a todolos nenos de Galicia, con anceio e cobiza de
hourizontes ultramariños.
Hai no libro de Neira Vilas, ademáis de todo esto, un empeño
de estética e de arte, moi rara entre os autores que escriben pra nenos
e que non queren ser nenos. Escribir pra nenos é sentirse neno a
vegada, require un outo sentimento artístico de ternura e de amor.
E facer esto nun lenguaxe auténtico, inxel, e insobornabélmente
galego, é certamente, unha gran obra de arte, que logrou na sua
narración, de aparencia intrascendente, pero de fondura sicolóxica
e nacional galega, o noso prosista Xosé Neira Vilas.
Os nenos de Galicia teñen un pensamento propio, un
lingoaxe de seu, un xeito de espresarse facendo comparanzas,
incruso coas letras do alfabeto; eisí a “ele” é o legón da labranza; a
“o” é a roda do carro; e a “b” é o anzó dos mariñeiros. A “Ll” é o feixe
de herba e a “n” é o símbolo de decir: non. Calor, neste sinificado
das letras e a das verbas é a función –tiña que ser, mellor dito, a
función– dos pedagogos. Os pedagogos non saben desto nin unha
soia verba. En troques sabe moito, e vese na sua obra, Xosé Neira
Vilas, situado na condición dun neno labrego de Galicia.
Saudamos nas “MEMORIAS DUN NENO LABREGO” de Xosé
Neira Vilas, unha obra maestra de límpida prosa galega, de sicoloxía
infantil, e de sentido mensaxe prós nenos de Galicia de onte, de